Ο θάνατός του η ζωή µου. Από τον Δημήτρη Δανίκα
Η πιο καλοπληρωµένη απάντηση στην καρικατούρα των αδελφών Κόεν από την ανεξάρτητη, ξεροκέφαλη και ταλαντούχα 48άρα Ντέµπρα Γκράνικ στην ταινιάρα που φέρει τον ανατριχιαστικό τίτλο «Winter’s Bone» («Στην καρδιά του χειµώνα»). Μαζί µε το «Blue Valentine» οι δύο µεγάλες στιγµές του American Cinema και του 2010!
Καλοπληρωµένη γιατί είναι λιτή σαν φιλέτο οικολογικής διατροφής. Γιατί πρωταγωνιστές, µαζί µε τους ηθοποιούς, είναι κάθε αντικείµενο και κάθε ίχνος απ’ αυτό το αµερικανικό, αλλά στην όψη και την εξαθλίωση σαν τριτοκοσµικό πεδίο επιπέδου Αφγανιστάν και ακόµαπιο κάτω. Γιατί το οικογενειακό δράµα σεόλη την διάρκεια αυτών των ενενήντα λεπτών διαπλέκεται σαν σταυροβελονιά µε την κόλαση της κοινωνίας αλλά και µε το σκοτεινό, νοσηρό θρίλερ. Και γιατί η θέληση και το ακατάβλητο πείσµα αυτής της µικρής κοπελιάς δικαιώνεται στη συνείδηση του θεατή επειδή λειτουργεί και προκύπτει οργανικάαπό την ιστορία. Αντίθετα µε τον θρησκευτικόφονταµενταλισµό τηςΜάτι Ρος (ΧέιλιΣτάινφελντ) στο «Αληθινό θράσος» που διψάει για ανθρώπινο αίµα, η επίσης µικρή Ρι (Τζένιφερ Λόρενς), ηρωίδα του «Winter’ s bone» αναζητεί ένα τεκµήριο από τον νεκρό πατέρα της προκειµένου να επιζήσει, αυτή µε τα αδέλφια της και την κατάκοιτηµητέρα τους. Ο θάνατός του η ζωή µας!
Οταν ο κορυφαίος Αρθουρ Μίλερ (1915-2005) υπέγραφε το απόλυτο αριστούργηµά του «Ο θάνατος του εµποράκου» (Death of a salesman), ήταν αδιανόητο να φανταστεί την σηµερινή ύστερα από εξήντα χρόνια µετάλλαξη του «Εµποράκου» του. Ο Ουίλι Λόµαν, µε ασφαλιστήριο ζωής, προαγοράζει το µέλλον των παιδιών του, σκηνοθετώντας τοντροχαίο θάνατό του. Στην εποχή του, το πιο ακραίο τίµηµα που µπορούσενα πληρώσει κάποιος Desperado στα σαγόνια ενός αχόρταγου καρχαρία. ΟΤζέσαπ Ντόλι, πατέρας της µικρής Ρι, ο µεταλλαγµένος σηµερινός εµποράκος, πουλάει το τοµάρι του στον διάβολο ψήνοντας κρακ. Για µερικέςπενταροδεκάρες µε τις οποίες θα κοροϊδέψουν την πείνα τους τα τέσσεραµέλη της οικογένειάς του σ’ αυτή τη γιγαντιαία, αλλά ξεχαρβαλωµένη τρύπα των ΗΠΑ. Ετσι ακριβώς. Πρόκειται – αλλά στηνταινία δεν ονοµατίζεται – για το Dustball («δοχείο σκόνης»), περιοχή που αρχίζει από το τέρµα του Αρκανσο και περνάει από Μιζούρι και Νεµπράσκα. Το παρατσούκλι το κέρδισε από την καταστροφή που προκάλεσαν οι εντατικές καλλιέργειες µεταβάλλοντας την περιοχή σ’ ένα επικών διαστάσεων κρανίου τόπο. Μπροστά σ’ αυτή τη µετατροπή της ανθρώπινη ύπαρξης σε κάτι φτηνότερο καιπιο αναλώσιµο από τα σκουπίδια, η ζωή στις πλίνθινες καλύβες της Αφρικής µοιάζει µε αθηναϊκό ρετιρέ. Κάθε κουρέλι που φοράνε αυτά τα ζωντανά ζόµπι οδηγηµένα στα ναρκωτικά σαν µοναδική επιλογή για µιαµπουκιά µποµπότα,φωνάζει σε όλη τηνδιάρκεια της ταινίας «Help, Ι am dying!». Θεέµου, η κόλαση επί της Γης.
Το µεροκάµατο του τρόµου. Για ένα πιάτο φασόλια. «Αν καλλιεργούσε µαριχουάνα, τώρα θα ζούσε οπατέρας σου » λέει ένας µπάτσος στη Ρι. Το µοναδικό ίχνος οργανωµένης Πολιτείας σ’ αυτή την τρύπα. Ο χορός του θανάτου. Γιατί όλοι, φίλοι και συγγενείς, κολυµπάνε στα ίδια αφοδευτήρια. Γιατί η εξαθλίωση πορεύεται µε το έγκληµα. Είπαµε ο θάνατός σου η ζωή µου. Από τα πάνω προς τα κάτω. Ετσι, αυτός ο θηλυκός µικρός άγγελος πρέπει τώρα ναβρει το λείψανο του νεκρούπατέρα της. Ενα τεκµήριο του πτώµατός του. Ας πούµε ένα κοµµένο δακτυλάκι από το οποίο θα πιστοποιηθεί η ταυτότητά του. Τότε µόνο οι δανειστές θα καθυστερήσουν την εκποίηση της καλύβας του Τζέσαπ Ντόλι. Το δακτυλικό αποτύπωµα του νεκρού, λίγες εβδοµάδες ζωής για τη Ρι και την οικογένειά της.Πρέπει λοιπόν να ψάξει, να ρωτήσει να µάθει και κάτι από το πτώµα του πατέρα της να κόψει. Τι είπατε; Κόλαση; Κάτι χειρότερο.Αισθάνθηκα σα να µε πριονίζουν ταδόντια του Αδη.
Η Ντέµπρα Γκράνικ οδηγεί την πρωταγωνίστριά της και την πλοκή µε την ίδια κυνική, ξερήλιτότητα. Στ’αυτιά µου σαν γδούπος όταν ο απελπισµένος πέφτει από τον γκρεµό και το πτώµα του διαµελίζεται από βράχο. Πορτρέτα ανθρώπων ενσωµατωµένα, αφοµοιωµένα και αλεσµένααπό τις µυλόπετρες αυτής της πινακοθήκης τεράτων. Υπόδειγµα δωρικής σκηνοθεσίας. Μια αόρατη αλλά σαν γροθιά στο στοµάχι προσπάθεια να ταυτιστεί η µυθοπλασία µε µια αληθινή µαρτυρία. Υποκλίνοµαι σ’ αυτή την κολασµένη αγιογραφία ενός θηλυκού αµερικανού Ντοστογιέφσκι µε το όνοµα Ντέµπρα Γκράνικ!
Πηγή: www.tanea.gr