«Λύγισε» στον αέρα ο Γιώργος Λιάγκας για τον Γιώργο Δασκαλάκη: «Τον βρήκα στα πλακάκια…»

Σοκ και θλίψη έχει προκαλέσει ο θάνατος του αγαπημένου τραγουδιστή Γιώργου Δασκαλάκη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή μετά από μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο. Η τραγική είδηση έγινε γνωστή σήμερα το πρωί, Τετάρτη (3/12). Σύμφωνα με πληροφορίες, ο σπουδαίος καλλιτέχνης υπέστη καρδιακή ανακοπή αργά το απόγευμα της Τρίτης (2/12).

Ο Γιώργος Δασκαλάκης δεν ήταν μόνο ένας ξεχωριστός καλλιτέχνης, αλλά και ένας αφοσιωμένος οικογενειάρχης. Πίσω του αφήνει τα δύο του παιδιά από τον προηγούμενο γάμο του, καθώς και τη σύντροφό του Μαρία Ντινόρη, που βιώνει τον ανείπωτο πόνο της απώλειας. Η ίδια, σε ένδειξη πένθους, άλλαξε το προφίλ της στο Facebook, επιλέγοντας μαύρο φόντο.

Χωρίς να προβεί αρχικά σε δημόσιες δηλώσεις, η Μαρία Ντινόρη έσπασε τη σιωπή της σήμερα το μεσημέρι. Μίλησε για πρώτη φορά στην εκπομπή του ALPHA «Super Κατερίνα», ενώ λίγο αργότερα έκανε δηλώσεις και στο «Πρωινό» του ΑΝΤ1, αποκαλύπτοντας τις πρώτες σκέψεις και συναισθήματά της μετά την απώλεια του συντρόφου της.

Τα λόγια της Μαρίας Ντινόρη και η συγκίνηση του Λιάγκα

Η σύντροφός του Γιώργου Δασκαλάκη λοιπόν, Μαρία Ντινόρη, μίλησε τηλεφωνικά με την εκπομπή και με τρεμάμενη φωνή σπάραξε περιγράφοντας τις τελευταίες στιγμές του αγαπημένου της, ενώ μοιράστηκε και τα τελευταία του λόγια πριν φύγει από τη ζωή. Ο Γιώργος Λιάγκας καθόλη τη διάρκεια άκουγε προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυα του, ενώ, δεν μπορούσε να κρύψει την αναστάτωση του. Η Μαρία Ντινόρη λοιπόν, είπε χαρακτηριστικά:

«Ήταν καλά. Ήταν ξαφνικό, δεν ξέρω τι συμβαίνει. Αυτή τη στιγμή του κάνουν νεκροψία-νεκροτομή για να μάθουμε από τι «έφυγε». Και κιλά είχε βάλει και τραγούδι έφτιαξε και μόλις κυκλοφόρησε, πέθανε. Έκανε τη θεραπεία του στο σπίτι, έκανε συντήρηση. Ήταν καλά. Η μαμά του ήταν εκείνη την ώρα μαζί του. Μετά με πήραν τηλέφωνο και μου λένε «τρέχα». Είχε πεθάνει και δεν μου το έλεγαν για να μην σκοτωθώ στον δρόμο.

Πήγα και τον βρήκα στο πλακάκι, αφού είχαν τελειώσει με την ΚΑΡΠΑ. Ένιωσε να ανεβαίνει η πίεσή του. Μισή ώρα πριν μου είπε ότι «καίγεται», αυτό δεν είναι οισοφάγος, μου λέει, αυτό είναι καρδιά. Θα σκάσω, μου λέει. Μετά ένιωσε καλύτερα, πήγε μέσα να του φτιάξει η μαμά του κάτι να φάει και δεν πρόλαβε. Η μητέρα του ήταν το στήριγμά του και τα παιδάκια του, γιατί τώρα που έρχονταν και τον έβλεπαν ήταν πολύ χαρούμενος.

Βάφαμε μέσα τα δωμάτια για να έρθουν και να κάνουμε επιτέλους μια φορά γιορτές μαζί. Δυστυχώς, όταν κάνουμε σχέδια, ο Θεός γελάει. Τον αγαπώ τόσο πολύ και για μένα δεν έχει πεθάνει, είναι δίπλα μου. Μου είχε πει: άντρα να σε αγαπάει έτσι δεν θα βρεις, τον κόσμο να γυρίσεις τούμπα. Είχαμε αληθινή αγάπη».