Το Survivor επιβεβαίωσε στην Κατσίνη ότι έχει βρει την πραγματική Αγγελική

Μέσα σε ενάμιση χρόνο μπορεί να αλλάξουν τα πάντα στη ζωή σου. Μια νέα σχέση, ο χαμός ενός αγαπημένου προσώπου, μια νέα δραστηριότητα, ακόμη και η συμμετοχή σε ένα ριάλιτι, μπορεί να αποκαλύψουν πράγματα, που δεν τα γνώριζες μέχρι τότε. 

Αυτό ακριβώς ισχύει για την Αγγελική Κατσίνη. Μετά από μια ζωή, όπου όπως ομολογεί, θεωρούσε πως ήταν «σκληρό καρύδι», ορισμένα γεγονότα στη ζωή της, τη βοήθησαν να ανακαλύψει τον πραγματικό της εαυτό, τον οποίο δε διστάζει να παρουσιάσει στην ολότητά του, με αφορμή τη συμμετοχή της στο φετινό Survivor.

Για να πούμε την αλήθεια, εκεί όπου συναντηθήκαμε με την ίδια και την φωτογράφο Γιώτα Μπρέκη – που πραγματοποίησε όλη την υπέροχη φωτογραφική δουλειά που θα δείτε ακολούθως – στο Κλειστό «Ανδρέας Παπανδρέου» του Περιστερίου, δεν κάναμε απλά μια κουβέντα για το ριάλιτι επιβίωσης. Η Αγγελική προχωρά στη δική της εξομολόγηση ζωής και γίνεται… ποταμός για όσα έζησε στο νησί και στη διάρκεια της συμμετοχής της στο παιχνίδι, εκεί όπου ξεχώρισε από την πρεμιέρα κιόλας, την προσωπική της ζωή και τις εξελίξεις, που αποκάλυψαν μπροστά στην ίδια το ποια πραγματικά είναι, την επαγγελματική της πορεία και τα όνειρα του αύριο, με τους ανθρώπους που αγαπά να βρίσκονται σταθερά στο πλευρό της, όπως κι εκείνη στο δικό τους.

Στο γήπεδο, που της έφερε τόσες αναμνήσεις, ξεκινώντας το μπάσκετ στις αρχικές ηλικίες της εφηβείας και στην πρώτη απόφαση, που άλλαξε τη ζωή της, μας είπε… τα πάντα. Τότε άρχισε να ανοίγει τον κύκλο της, στον οποίο μάλιστα τότε βρισκόταν και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, με τον οποίο τα βράδια περίμεναν μαζί το λεωφορείο, προτού εκείνος γίνει σούπερ σταρ του ΝΒΑ και η ίδια ακολουθήσει τη δική της πορεία, κυρίως ως αθλητική συντάκτρια και ως παρουσιάστρια. Στο σήμερα, τα όνειρα παραμένουν σημαντικά και, κυρίως, παραμένουν πιο κατασταλαγμένα, προχωρώντας με βάση τη σχέση που έχει με τους αγαπημένους της.

Ολα αυτά, μας τα λέει με βάση τη συμμετοχή της στο Survivor, που ένα πράγμα επιβεβαίωσε. Οτι η Κατσίνη, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, βρήκε την πραγματική Αγγελική. Ας την αφήσουμε να μας τα πει η ίδια…

«Δεν είδατε την πραγματική Αγγελική στην τηλεόραση, έβαλα στόχο τον ένα μήνα και τον πέτυχα»

Μετά από τόσα χρόνια όπου παίζεται το Survivor στην τηλεόραση, κυρίως στα τελευταία χρόνια του ΣΚΑΪ, πώς και δεν είχες αποφασίσει να συμμετάσχεις στο ριάλιτι; Είχες κάνει ξανά αίτηση;

Είχα κάνει αίτηση πρώτη φορά το Δεκέμβριο του 2021 για το Survivor 5 και είχα φτάσει πολύ κοντά αλλά τελικά δεν επιλέχθηκα. Φέτος με ενδιέφερε το Exathlon, στο οποίο κοιμάσαι και τρως κανονικά αλλά τελικά μου έγινε πρόταση για το Survivor. Θυμόμουν την πρώτη φορά, όπου δεν προχώρησε η αίτηση, επεσήμανα πως είχα και πρόβλημα με την πείνα, αλλά στο τέλος επιλέχθηκα για το παιχνίδι.

Όταν με ρώτησαν για ποιο λόγο θεωρώ πως με επέλεξαν στο παιχνίδι απάντησα, ότι μάλλον ευθυνόταν η αθλητική μου εμφάνιση, η ικανότητά μου στην επικοινωνία και ο αυθορμητισμός μου. Με τις δύσκολες συνθήκες που υπήρχαν στο Survivor, βέβαια, δεν έβγαλα τον πραγματικό μου εαυτό. Αυτόν δεν τον είδατε στην τηλεόραση.

Αρα με ποια λογική μπήκες στο Survivor; Τι πήγες να παρουσιάσεις; 

Θέλησα να προβάλω σε πρώτο βαθμό το επάγγελμά μου, καθώς είναι γνωστό ότι τα ριάλιτι σε βοηθούν να ανοίξεις κάποιες πόρτες. Σε δεύτερο βαθμό θέλησα να δω, όντως, πού μπορούν να φτάσουν τα όριά μου. Είμαι ένας άνθρωπος, που έχει κάποιες φυσιολογικές ανέσεις στη ζωή του και θέλησα να δω, αν θα τα κατάφερνα. Ημουν σίγουρη, ότι θα ήταν δύσκολο και, πράγματι, ήταν δέκα φορές πιο δύσκολο, από όσο φάνηκε.

Ποια συναισθήματα σε διέτρεξαν στη διαδρομή μέχρι το νησί; Ησουν αποφασισμένη να το ζήσεις, ή αναρωτιόσουν πού πας με το να είσαι λίγο… χαμένη;

Μέχρι και στην τελική επιλογή, όπου μου είπαν ότι θα μπω στο Survivor, δεν ήμουν σίγουρη αν ήθελα να πάω. Όταν έμαθα ότι επιλέχθηκα, μάλιστα, δεν ήμουν πολύ σίγουρη ότι χαιρόμουν. Σκεφτόμουν, ότι είτε έμπαινα είτε όχι θα ήταν το ίδιο, αλλά από την άλλη θα ήταν κρίμα να μη ζήσω έστω και λίγο αυτή την ευκαιρία. Έβαλα, λοιπόν, στόχο να αντέξω τουλάχιστον ένα μήνα και ύστερα θα έβλεπα πώς κυλούσαν τα πράγματα. Είναι διαφορετικό να το βλέπεις από έξω, αλλιώς να το βλέπεις και αλλιώς να το ζεις. Έβλεπα, λοιπόν, μέρα με τη μέρα το πώς θα κυλούσε το παιχνίδι.

«Αποφάσισα να τελειώσει αυτό το ταξίδι όταν ένιωθα ότι φτάνω στα όριά μου»

Πώς πέρασε λοιπόν αυτός ο ένας μήνας που έβαλες στόχο και πράγματι παρέμεινες;

Πέρασα πολύ δύσκολες συνθήκες στο θέμα της διαχείρισης του σώματός μου. Από την ασιτία έκανα αρχικά κατακράτηση στα πόδια, μετά δεν ένιωθα τους μυς μου, δεν μπορούσαμε ύστερα εύκολα να κοιμηθούμε. Κοιμόμασταν στα φοινικόδεντρα με νωπά ρούχα και υγρασία, που γινόταν ακόμη πιο δύσκολη με τη βροχή. Στο Survivor δεν υπήρχε καλύβα να σε περιμένει, όπως στους προηγούμενους κύκλους, και δεν είχαμε και τα εργαλεία να χτίσουμε δική μας καλύβα. Δεν μπορούσες να βάλεις τίποτα άλλο, πέρα από φοινικόδεντρα πάνω στην άμμο, για να χτίσεις μια καλύβα. Ένα άλλο πρόβλημα ήταν και τα κουνούπια. Όλα αυτά τα κομμάτια, μαζί με τα ψυχολογικά, έπαιξαν το ρόλο τους. Δεν είναι τυχαίο που όλοι οι παίκτες λένε, ότι μετά τη συγκεκριμένη εμπειρία άλλαξαν πράγματα στη ζωή τους. Εκεί αντιλαμβάνεσαι το τι πραγματικά θέλεις να κάνεις στη ζωή σου και ποιους ανθρώπους θέλεις να έχεις δίπλα σου, συνειδητοποιείς πολλά για τον εαυτό σου.

Εσύ, δηλαδή, τι συνειδητοποίησες;

Επειδή μένεις πολλές φορές μόνος σου μες στη μέρα ουσιαστικά, παρότι είσαι με πολλά άτομα, κατάλαβα πολλά για τον άνθρωπο που έχω δίπλα μου και τη σχέση που έχουμε. Εκτίμησα ακόμη περισσότερο τη σημασία της ύπαρξης του φαγητού στη ζωή μου, που ήδη λάτρευα και είχα σαν χόμπι το να τρώω και να δοκιμάζω φαγητό. Εκτίμησα, επίσης, το ότι στην Ελλάδα έχω ένα κρεβάτι να κοιμηθώ και άλλες ανέσεις, που άλλοι άνθρωποι δεν έχουν. Άλλοι δεν έχουν καν να φάνε, ζουν σε πόλεμο και βιώνουν διάφορες συνθήκες, τις οποίες εμείς είχαμε την πολυτέλεια να διαλέξουμε να ζήσουμε σε ένα παιχνίδι.

Μπορείς να μου εξηγήσεις λίγο καλύτερα το ότι αισθανόσουν μόνη σου; Ρωτάω, επειδή συμβιώνεις ουσιαστικά στην ίδια παραλία με άλλα δέκα άτομα, με τα οποία καλείσαι να συνεργαστείς σε όλους τους τομείς. Στην πραγματικότητα, δημιουργείτε από την αρχή μια δική σας κοινωνία.

Μπαίνεις, αρχικά, σε ένα παιχνίδι όπου αναγκάζεσαι να συμβιώσεις με δέκα διαφορετικές προσωπικότητες, επομένως αν δεν προσαρμοστείς εύκολα, είναι πολύ δύσκολο να τα καταφέρεις. Προσωπικά, καταφέρνω ευτυχώς να προσαρμοστώ, να βάλω τα όριά μου και να διαχειριστώ τους ανθρώπους. Δεν μπήκα ποτέ, ευτυχώς, σε διαδικασία να τσακωθώ, αλλά στο παιχνίδι περνάς ουσιαστικά χρόνο με τον εαυτό σου και «χτίζεις» τις δικές σου άμυνες, για να μείνεις στο παιχνίδι. Δεν μπορείς να έρθεις με όλους κοντά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά αργά ή γρήγορα θα βρεις τα άτομα, που θα μείνουν στη ζωή σου. Μια τέτοια περίπτωση για μένα είναι ο Άγγελος Τσάκας, ο οποίος εξελίχθηκε στον καλύτερο φίλο μου. Με τα άλλα παιδιά επίσης ήρθαμε κοντά και συζητούσαμε τα προβλήματά μας στην κανονική μας ζωή, αλλά στην πραγματικότητα είσαι εσύ και ο εαυτός σου.

Αρα με όλους υπήρχαν καλές σχέσεις.

Αν εξαιρέσεις τον Αποστόλη που… με βίδωνε (γέλια). Είναι στρατηγικός και πολύ καλά κάνει, αλλά φυσικά υπήρχαν κι άλλες περιπτώσεις, όπως της Ελένης που έλεγε ότι κρυφακούω.

Δεν έχει καμία βάση ότι κρυφάκουγες;

Δεν ξέρω πώς έβγαλε τέτοιο συμπέρασμα. Ημασταν στην καλύβα και μιλούσαμε όλοι μαζί, δε γίνεται να κρυφακούσεις.

Σε ενοχλεί να βλέπεις τέτοια φαινόμενα;

Περισσότερο αστείο το έβλεπα. Ενας άνθρωπος απλά μπορεί να βάλει τις «σάλτσες» του για να υπηρετήσει τους σκοπούς του, ή απλά επειδή… γουστάρει την κάμερα. Ο Αποστόλης είναι σίγουρα η δεύτερη περίπτωση, πάντοτε πάει στην κάμερα.

Δε σου αρέσει κι εσένα η κάμερα;

Οχι, δεν κυνηγώ τα φώτα της δημοσιότητας για να βγω μπροστά.

Και τότε θα αναρωτηθεί κανείς γιατί πήγες στο Survivor.

Όλοι έχουμε μέσα μας ένα δικό μας ψώνιο. Εγώ ήθελα να εκτεθώ για το κομμάτι της δουλειάς μου, δεν ήθελα να βγάλω κάτι διαφορετικό από αυτό που είμαι. Ήμουν ένας άνθρωπος χαμογελαστός, θετικός, με πολύ ωραία ενέργεια, αλλά στο μήνα άρχισα να χάνω τον εαυτό μου και είχα σαν μόνη χαρά το φαγητό. Άρχισε να με επηρεάζει η πείνα, κοιμόμουν στις λάσπες, δεν περνούσα καλά.

«Η Εκατερίνα είναι ο ορισμός… του poker face, δε γνωρίζεις πότε εννοεί κάτι πραγματικά»

Τι ήταν το χειρότερο για σένα στο Survivor; Η πείνα; Η βρώμα; Η συμβίωση; Τι από όλα αυτά;

Η πείνα, χωρίς αμφιβολία. Είμαι ένα άτομο, που τρώει 5-6 φορές τη μέρα, λόγω και της πολύ έντονης γυμναστικής που κάνω, και μου αρέσει επίσης πάρα πολύ το φαγητό. Ήξερα από την αρχή, ότι θα ζοριστώ με αυτό το θέμα. Μπορεί και τα υπόλοιπα, που ανέφερες, να είναι επίσης σοβαροί παράγοντες, για να έρθεις στα όριά σου, αλλά αναμφίβολα η πείνα ήταν το χειρότερο.

Αγωνιστικά υπήρχαν επίσης διαφορές, όπως τις βλέπουμε;

Η αλήθεια είναι, ότι επειδή σε αυτό το Survivor τα αθλήματα ήταν ομαδικά, χρειαζόταν περισσότερη ομαδικότητα και η ευφυία του καθενός, όπως και η ετοιμότητά του. Αν δεν ήταν ένας καλός, χανόταν ο πόντος ή και το αγώνισμα για την ομάδα. Οπότε πράγματι, διαφορές υπήρχαν και νομίζω, ότι ήταν πιο δύσκολο σε σύγκριση με ένα αγώνισμα, όπου κάθε πόντος της ομάδας προερχόταν από έναν αθλητή, καθώς χρειαζόταν συνεργασία.

Από την πρεμιέρα έκανε εντύπωση όχι μόνο η ψήφος σου στην Ελένη ως αρχηγού της ομάδας σου, αλλά και η δικαιολόγηση ότι ήθελες να στηρίξεις μια γυναίκα. Εκανες κάτι, που έδειχνες ότι έχεις σκοπό στο παιχνίδι, δεν είχες επομένως στρατηγική;

Δεν είχα στρατηγική, ήμουν αυθόρμητη. Ψήφισα την Ελένη, επειδή τη θεωρώ πολύ ικανή και είμαι σίγουρη πως θα έφτανε έως το τέλος. Βρισκόμουν, βέβαια, στην ίδια ομάδα με την Εκατερίνα και δε θα την ψήφιζα τόσο εύκολα, αλλά όταν βελτιώθηκε και με τη δική μας υποστήριξη, ψήφισα τον Μιχάλη και υποστήριξα την Εκατερίνα.

Θα ήθελα να μου πεις μερικά πράγματα ακόμη για την Εκατερίνα και τον Μιχάλη. Οπως κι αν το κάνουμε, ειδικά η πρώτη ξεχωρίζει.

Για τον Μιχάλη δεν έχω να σου πω πολλά. Όπως είπα και πριν, με τη βρώμα δεν είχα τόσο μεγάλο πρόβλημα σε σύγκριση με την πείνα, αν εξαιρέσεις το ότι υπήρχε κάτι περίεργο με τον Μιχάλη, που το ανέφερα και μπροστά στην κάμερα. Η Εκατερίνα είναι ένα πολύ γλυκό κορίτσι, που όμως έχει… poker face. Πέρα από τις πρώτες μέρες, όπου βλέπαμε ένα άτομο που έδειχνε να μην έχει σχέση με όλο το σκηνικό, διαπιστώναμε στην πορεία πως πρόκειται για ένα πολύ έξυπνο άτομο, που σκέφτεται την κάθε του κίνηση. Νομίζω, ότι αρχίζει και ο κόσμος να το καταλαβαίνει πολύ καλά.

«Θα πας εσύ; Που τρως όλη τη μέρα;»

Ωραία, ας αφήσουμε το τι λέει ο κόσμος, όπως ανέφερες πριν. Οι δικοί σου άνθρωποι τι είπαν πριν από το ταξίδι αυτό; 

Όταν αρχικά τους είπα ότι θα πήγαινα στο Survivor, η πρώτη αντίδραση ήταν «εσύ που πεινάς; Εσύ που θέλεις να τρως όλη μέρα;». Αυτή ήταν η πρώτη κουβέντα όλων, όσοι με γνωρίζουν, ξέρουν ότι για παράδειγμα ποτέ στη ζωή μου δεν έχω κάνει καν κάμπινγκ. Φεύγω από τη θάλασσα και κατευθείαν κάνω ντους, δεν μπορώ την άμμο πάνω μου και στο νησί είναι η πιο ψιλή άμμος, που μπορεί να βρεις. Όταν πήγα στο Survivor, λοιπόν, έκανα πολλά πράγματα, που δεν τα πίστευα για τον εαυτό μου, ξεπέρασα αρκετά όρια.

Να υποθέσω, λοιπόν, ότι θα πας για κάμπινγκ του χρόνου;

Με το Πανεπιστήμιο που έβγαλα στο Survivor, μπορώ να δώσω σε όλους τις σωστές οδηγίες (γέλια).

Οταν γύρισες, τι σου είπαν οι άνθρωποί σου;

Μου είπαν, ότι ήταν δική μου απόφαση και έκανα πολύ καλά που πήγα, γιατί η Αγγελική που έδειξα στο ριάλιτι δεν ήταν εκείνη, που γνώριζαν.

Η πρώτη ερώτηση που σου έκαναν ποια ήταν;

«Αλήθεια δεν τρώγατε;». Αυτή είναι η πρώτη ερώτηση, που όλοι κάνουν. Δεν μπορείς να το καταλάβεις, αν δεν το ζεις. Η αλήθεια είναι, ότι μετά από 4-5 μέρες όντως δεν πεινάς, με την έννοια ότι το στομάχι σου αρχίζει να σφίγγει και να συνηθίζει. Κοιμόμουν, όμως, κι έβλεπα φαγητά, σουβλάκια και άλλα. Τώρα που έχω γυρίσει, όμως, βλέπω τον εαυτό μου να είναι στην καλύβα και να πεινάει. Εκεί έβλεπα θετικά όνειρα κι εδώ αρνητικά.

«Ο ρόλος της παρουσιάστριας με εξιτάρει, στα προσωπικά μου έχω αυτό που θέλω» 

Επειδή, λοιπόν, ανέφερες πολλές φορές το επαγγελματικό κομμάτι, πώς θα έβλεπες το μέλλον σου μετά από αυτή τη συμμετοχή και πού θεωρείς ότι θα σε βοηθούσε αυτή η εμπειρία;

Εγώ έχω ξεκινήσει και ασχολούμαι τα τελευταία οκτώ χρόνια με το αθλητικό ρεπορτάζ κι έκανα μια εκπομπή σε ένα κατάστημα αθλητικών ειδών με συνεντεύξεις, συνδυάζοντας και το κομμάτι της μόδας. Όταν πραγματοποίησα αυτές τις δουλειές, σκέφτηκα ότι μου αρέσουν το αθλητικό ρεπορτάζ, οι συνεντεύξεις και το Web TV. Και η τηλεόραση είναι πολύ σημαντική, αλλά βλέπουμε το πώς αναπτύσσεται το περιεχόμενο στο διαδίκτυο.

Δε θα σου άρεσε και κάτι τηλεοπτικό;

Φυσικά, η τηλεόραση πάντοτε είναι ένα πολύτιμο εργαλείο στη δουλειά αυτή. Η τηλεόραση και το Web TV με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα. Λόγω του αυθορμητισμού μου, επίσης, θα μου άρεσαν οι συνεντεύξεις με αθλητές, προπονητές και άλλους για τη ζωή τους εκτός αθλητισμού, να συνδυάζω το αθλητικό κομμάτι με αυτό της μόδας, όπως έκανα και νωρίτερα. Στο Survivor συνειδητοποίησα, ότι θα μου άρεσε και μια εκπομπή φαγητού, να πηγαίνω σε μαγαζιά, να τρώω και να μεταφέρω το πόσο μου αρέσει αυτό που δοκιμάζω και την αγάπη μου για το φαγητό.

Στον αθλητισμό, όμως, ήσουν από μικρή.

Πέρασα 12 χρόνια παίζοντας μπάσκετ και, όταν σταμάτησα, ξεκίνησα το cross fit, στο οποίο αφοσιώθηκα. Θα συνεχίσω, φυσικά, και στο μέλλον.

Η παρουσία σε μια ομάδα μπάσκετ, όπου μαζί με το επιτελείο έχεις να συμβιώσεις με άλλα περίπου 15 άτομα, σε βοήθησε στη συνέχεια, τόσο για την εμπειρία σου στο Survivor όσο και για τη ζωή σου;

Το μπάσκετ, όπως και το κάθε άθλημα, σε βοηθά σαν παιδί να έχεις κάποιες αρχές. Εμένα με βοήθησε στην πειθαρχία και την κοινωνικοποίηση. Μέχρι τα 14 μου, ήμουν τόσο κλειστή που… μου μιλούσες και ντρεπόμουν. Με το που ξεκίνησα, όμως, το μπάσκετ άρχισα να κοινωνικοποιούμαι και να κάνω παρέες. Εφτασα, μάλιστα, σε σημείο να αλλάξω σχολείο και σε δύο μήνες να ψηφιστώ 10ο μέλος του 15μελούς και γραμματέας στην τάξη μου. Το μπάσκετ με άλλαξε πολύ στην κοινωνικοποίησή μου άμεσα, με βοηθήσε καθοριστικά στη συνέχεια στη δουλειά μου, τις παρέες και τους φίλους μου. Ανοιξα πολύ περισσότερο τον κοινωνικό μου κύκλο, έχω πολλούς γνωστούς, αν και συγκεκριμένους φίλους παράλληλα.

Θα έβλεπες μελλοντικά τον εαυτό σου στο άθλημα;

Φαντάζομαι όχι ως αθλήτρια (γέλια). Θα με έβλεπα στο κομμάτι της δημοσιογραφίας, έχω υπάρξει και στο παρελθόν εκπρόσωπος Τύπου σε ομάδες.

Πώς οραματίζεσαι μετά από όλα αυτά, λοιπόν, την Αγγελική του μέλλοντος σε όλους τους τομείς;

Επαγγελματικά θα ήθελα σίγουρα να είμαι παρουσιάστρια ή συμπαρουσιάστρια σε ένα περιεχόμενο τηλεοπτικό ή σε Web TV. Μου αρέσουν πολύ και τα ταξίδια. Στα προσωπικά μου, είμαι με έναν άνθρωπο εδώ και ενάμιση χρόνο και περνάω πολύ καλά. Δε θα μιλήσω για οικογένεια και παιδιά, αλλά προς το παρόν απολαμβάνω τα… δύο γατιά μου (γέλια).

«Οι άνθρωποι που έχω στη ζωή μου με αποδέχονται για το ποια είμαι πραγματικά»

Να στο θέσω αλλιώς. Πώς θα ήθελες να είναι οι άνθρωποι γύρω σου, μετά από όσα έχεις ζήσει;

Είχα από πριν αυτούς τους ανθρώπους. Μπορεί να με βλέπεις εξωστρεφή, ομιλιτική και αυθόρμητη, αλλά διαλέγω το πού θα ανοιχτώ και δε θα το κάνω εύκολα. Μπορεί να φαίνομαι ανοικτή, αλλά δε θα μιλήσω εύκολα για όσα με ταλαιπωρούν ως άνθρωπος. Οι άνθρωποι, που είναι δίπλα μου, βρίσκονται εδώ και πάνω από 20 χρόνια στη ζωή μου και δε με ενδιαφέρει το τι θα πει οποιοσδήποτε άλλο για σένα.

Τι είναι το πιο σημαντικό για σένα σε αυτούς; 

Το γεγονός, ότι γνωρίζουν και αποδέχονται το ποια είμαι πραγματικά. Είμαι πολύ αληθινή και γνωρίζουν το τι είμαι για αυτούς. Είμαι ένας άνθρωπος θετικός, που δεν μπαίνει στη διαδικασία να κρίνει. Θα σου αναφέρω, για παράδειγμα, ότι έχω δύο από τις καλύτερες φίλες μου από την Αλβανία, οι οποίες μια μέρα μου σχολίασαν, ότι δεν τις έκρινα ποτέ για την καταγωγή τους, και φυσικά με συγκίνησαν. Για μένα, άλλωστε, δεν υπάρχει διαφορετικότητα σε όλο αυτό. Κάθε άνθρωπος είναι ο εαυτός τους και οι φίλοι μου πάντοτε μου αναγνώριζαν, ότι τους αποδέχομαι για αυτό που είναι. 

Μιας και μίλησες αρκετά για το επαγγελματικό, θα επαναλάμβανες κάτι σαν αυτό που έκανες μόλις στο Survivor;

Με ρώτησαν οι φίλοι μου… για το All Star. Μπορεί το πρότζεκτ να μην είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μου, αλλά τίποτα δε θα απέκλεια. Μου αρέσουν, γενικά, τα διασκεδαστικά προγράμματα και κάνω και υποκριτική τον τελευταίο καιρό.

Μίλησέ μας για αυτό το τελευταίο.

Μπήκα σε μια θεατρική ομάδα, όπου μπήκα σε διαδικασία να απελευθερώσω τα συναισθήματά μου. Βρήκα το δικό μου τρόπο έκφρασης, καθώς σαν άνθρωπος γενικότερα εκφράζω μόνο την χαρά μου και όχι άλλα συναισθήματα. Στο ριάλιτι βρήκα την ευκαιρία, επίσης, να εκφράσω αυτά τα συναισθήματα. Σε όλη αυτή την κατάσταση έχει συμβάλει, φυσικά, και ο χαμός της γιαγιάς μου, που με μεγάλωσε μαζί με τη μητέρα μου. Ο χώρος της υποκριτικής, όπου μπήκα πρόσφατα, με βοήθησε πολύ να εκφραστώ, έπαιξα σε παράσταση το καλοκαίρι, βρέθηκα σε σειρά και τώρα θα κάνω κάποια σεμινάρια υποκριτικής κι έχω και μια… καλή βάση στο τραγούδι από τον πατέρα μου.

«Πριν ήμουν… χαρταετός, με πέντε γεγονότα στη ζωή μου ανακάλυψα το ποια είμαι πραγματικά»

Είπες, ότι σε μεγάλωσαν η μητέρα και η γιαγιά σου.

Οι γονείς μου έχουν χωρίσει από τότε, που ήμουν μικρή. Μεγάλωσα με δύο πολύ δυναμικές γυναίκες, η γιαγιά μου στα 16 της έφυγε από το σπίτι. Δούλευε ως καθαρίστρια, αλλά εκείνη έχτισε το σπίτι, όπου μένω τώρα. Ο παππούς ήταν πιο χαμηλών τόνων, αλλά η γιαγιά ήταν πολύ πιο δυναμική και «έσπρωχνε» να γίνουν τα πράγματα, όπως έπρεπε. 

Εσύ, όμως, πώς μέχρι τα 14 σου ήσουν κλειστή, αφού μεγάλωσες με δύο δυναμικές γυναίκες;

Θεωρώ, ότι μεγάλωσα σε ένα προστατευμένο περιβάλλον με τόση αγάπη από τη μητέρα και τη γιαγιά μου, με αποτέλεσμα να φοβάμαι την κριτική και να μην έχω αφεθεί στο να δείξω τον εαυτό μου σαν παιδί. Ολα αυτά είναι πράγματα, που έχω συζητήσει και στην ψυχοθεραπεία μου, είναι το καλύτερο δώρο που μου έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια.

Ο μπαμπάς πού είναι σε όλο αυτό το πλάνο;

Ο πατέρας μου, μετά το μπάσκετ ασχολήθηκε με το τραγούδι κι έβγαλε ακόμη και δίσκο, τραγουδώντας στο Romeo. Τα τελευταία χρόνια τραγουδά σε μερικά μαγαζιά. Οι μαζεμένες υποχρεώσεις του, όμως, και οι διαμάχες με τη μητέρα μου μας έκαναν για καιρό να μην ειδωθούμε. 

Αυτό ρυθμίστηκε στη συνέχεια;

Ρυθμίστηκε, όντως, όταν άρχισα να παίζω μπάσκετ. Κάπως έτσι, στα 14-15 μου χρόνια άρχισα να συνδέομαι περισσότερο μαζί του. 

Πώς θα χαρακτήριζες, λοιπόν, τις προσωπικές σχέσεις σου σήμερα;

Με τους φίλους μου έχω ίσως πιο έντονη συναισθηματική σχέση σε σύγκριση με τους γονείς μου. Κατάλαβα με την ψυχοθεραπεία, ότι λόγω του χωρισμού τους ύψωσα μερικές άμυνες, που σημαίνουν και θυμό απέναντί τους, τον οποίο πρέπει να κατευνάσουμε. Οι φίλοι μου, μου έχουν σταθεί πολύ και τα άτομα, που έχω διαλέξει και με έχουν διαλέξει, είναι μέχρι και σήμερα δίπλα μου. Στο κομμάτι των φίλων είναι επιτυχημένο, λοιπόν, και τον τελευταίο ενάμιση χρόνο για πρώτη φορά ανοίχτηκα σε άτομο του αντίθετου φύλου. Οταν έχουν χωρίσει οι γονείς σου, έχεις θέματα με άτομα του αντίθετου φύλου. Ημουν ανταγωνιστική, κρατούσα άμυνες σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, όπως ο αθλητισμός, αλλά δεν φοβήθηκα. Πηγαίνω πάντοτε κόντρα στους φόβους μου και βάζω προκλήσεις στον εαυτό μου. Ο άνθρωπος, που είμαστε μαζί, έχει «ξεκλειδώσει» πολλά συναισθηματικά κομμάτια, που δε γνώριζα ότι έχω. 

Τι σε έκανε να ανοιχτείς μαζί του; 

Είναι κι εκείνος ευαίσθητος και ενεργοποίησε τη δική μου ευαίσθητη πλευρά, την οποία είχα «θαμμένη». Εκανα πάντοτε το «σκληρό καρύδι», αλλά η σχέση μου αυτή και η υποκριτική με βοήθησαν να ανοιχτώ. Ο σύντροφός μου με φροντίζω και είναι τρυφερός μαζί μου. Μέσα σε ενάμιση χρόνο έχω σημειώσει, γενικά, πολλές αλλαγές στη ζωή μου, που με έκαναν να δω την πραγματική Αγγελική και να ενώσω κομμάτια του παζλ της ψυχής μου, που δε γνώριζα πως είχα.

Είναι, φαντάζομαι, κάτι που σου αρέσει αυτό που βλέπεις.

Φυσικά, είναι μια πολύ βελτιωμένη έκδοση του εαυτού μου.

Βλέποντας την Αγγελική ενάμιση χρόνο πριν με το σήμερα, πώς θα έκανες τη σύγκριση;

Νωρίτερα ήμουν… χαρταετός. Το Μάρτιο το 2023, όμως, άρχισαν να αλλάζουν όλα, όταν γνώρισα το σύντροφό μου, ενώ τον Απρίλιο ακολούθησε ο χαμός της γιαγιάς και ωρίμασα σε βαθμό μεταμόρφωσης από τότε και για τον επόμενο ενάμιση χρόνο. Κράτησα ξαφνικά ένα σπίτι και ωρίμασα προσωπικά σε όλα τα επίπεδα.

Τι είναι, λοιπόν, η Αγγελική σήμερα; 

Συνεχίζει να είναι το αυθόρμητο παιδί, γεμάτο ενέργεια, αλλά πάνω από όλα είναι μια γυναίκα πολύ δυναμική. Μέχρι πριν από ενάμιση χρόνο δεν πίστευα στις ικανότητές μου και σε ορισμένα ταλέντα, που είχα σαν άνθρωπος. Δεν είχα μάθει να πιστεύω σε αυτά τα ταλέντα, γιατί δεν ένιωθα την αντίστοιχη προσοχή. Μεγάλωσα σε ένα προστατευμένο περιβάλλον, αλλά επειδή είχα δύο γυναίκες στη ζωή μου, που με φρόντιζαν και τα είχα όλα… στο πιάτο, αυτό βγήκε αργότερα στο πώς δρούσα. Κάπως έτσι, μέσα στα χρόνια κατάλαβα ότι μπορούσα να κάνω πράγματα και τώρα, πια, πιστεύω πολύ περισσότερο στον εαυτό μου.

Ευχαριστούμε τον ΣΚΑΪ για την ευγενική παραχώρηση του δικαιώματος για τη συνέντευξη, τον ΓΣ Περιστερίου για την παραχώρηση του Κλειστού «Ανδρέας Παπανδρέου» και την φωτογράφο Γιώτα Μπρέκη