Το Ναυάγιο: Έδωσε ρεσιτάλ ο Λεωνίδας Κακούρης – Η στιγμή που αντικρίζει την κόρη του νεκρή και το παραλήρημα στο Twitter

Το Ναυάγιο: Ρεσιτάλ ερμηνείας έδωσε ο Λεωνίδας Κακούρης τη στιγμή που αντικρίζει την τηλεοπτική του κόρη νεκρή και το Twitter έπαθε παραλήρημα.

Ακόμη ένα σοκαριστικό επεισόδιο της σειράς «Το Ναυάγιο» παρακολουθήσαμε απόψε μέσα από την τηλεοπτική συχνότητα του Mega. Με την ευκαιρία, δείτε εδώ την πραγματική ιστορία στην οποία βασίζεται η σειρά.

Όσοι επέζησαν παλεύουν να ξεπεράσουν τον εφιάλτη που βίωσαν και όσοι έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα, είναι αντιμέτωποι με αβάσταχτη οδύνη και απώλεια. Κάποιοι προσπαθούν να ξανασταθούν στα πόδια τους και κάποιοι ορκίζονται να ανακαλύψουν τα αίτια του τραγικού δυστυχήματος.

Ο Λεωνίδας Κακούρης μας χάρισε μια από τις πιο συγκλονιστικές ερμηνείες της τηλεοπτικής του καριέρας. Ο Καπετάν Στελής αντικρίζει νεκρή την κόρη του, Φωτεινή και πέφτει πάνω της σπαράζοντας…

Τα social media γέμισαν με μηνύματα και σχόλια που αποθεώνουν το μοναδικό ταλέντο του Λεωνίδα Κακούρη, που για ακόμη μια φορά μας «διέλυσε» ψυχολογικά με την ερμηνεία του.

Δείτε τις αντιδράσεις στο Twitter:

Άλκηστις Αγοραστάκη: Η 22χρονη φοιτήτρια της Φιλοσοφικής που θυσιάστηκε για να σώσει τους συνεπιβάτες της στο τραγικό «ναυάγιο της Φαλκονέρας»

Ηρωικές πράξεις ανθρώπων της «διπλανής πόρτας», που υπερέβησαν τον εαυτό τους για τον συνάνθρωπο, αλλά και ανείπωτες τραγωδίες σε συνδυασμό με απίστευτες συμπτώσεις, στα όρια του μεταφυσικού, εξακολουθούν, εδώ και 50 χρόνια, να «αναδύονται» από το ναυάγιο του «Ηράκλειο» και να συγκλονίζουν. Μάλιστα το Mega αναβιώνει την ιστορία μέσα από την σειρά «Το Ναυάγιο» που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη.

Κορυφαία μορφή σε αυτή την τραγωδία ήταν αναμφισβήτητα η 22χρονη φοιτήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Άλκηστις Αγοραστάκη, που ενθαρρύνοντας και βοηθώντας διέσωσε επιβαίνοντες στο πλοίο, για να χάσει τελικά η ίδια τη ζωή της κολυμπώντας στα παγωμένα νερά του Αιγαίου.

Η ηρωίδα της Κρήτης, όπως την περιέγραφαν αργότερα διασωθέντες, ήταν «η μόνη γυναίκα που δεν φώναζε, μήτε έκλαιγε με λυγμούς, όπως οι άλλες», ενώ ταυτόχρονα ενθάρρυνε και βοηθούσε άνδρες και γυναίκες.
Ενας άνθρωπος που διασώθηκε χάρη στην Αλκηστη ήταν ο 23χρονος τότε θαλαμηπόλος Ηλίας Κουκουνάκης, ο οποίος την επόμενη μέρα του ναυαγίου έφτασε στον Πειραιά με το αντιτορπιλικό «Δόξα».

Ο νεαρός ναυτικός δεν χαιρόταν για τη σωτηρία του. Ηταν απαρηγόρητος.
Κατά μια τραγική σύμπτωση στο ίδιο πλοίο με αυτόν βρισκόταν και η νεαρή σωτήρας τους και την είχε δει. Ηταν όμως νεκρή…

Η Αλκηστις, όπως είχε πει αργότερα ο διασωθείς συμπολίτης της Σ. Λαγωνικάκης, πάλευε με τα κύματα μέχρι τις 6 το πρωί και πέθανε από το κρύο και την εξάντληση.

Η Ακαδημία Αθηνών, στην ετήσια απονομή των ηθικών διακρίσεων της 27ης Δεκεμβρίου 1967, «ετίμησε με το Χαλκούν Μετάλλιον -που σπανιώτατα απονέμεται σε πρόσωπα-: ​α) μεταθανατίως στη φοιτήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών Αλκηστι Αγοραστάκη, που έδειξε συγκινητικό ηρωισμό και αυταπάρνηση στο ναυάγιο του οχηματαγωγού «Ηράκλειον» και που, σώζοντας ναυαγούς, πνίγηκε την τρομερή εκείνη νύχτα (…)», είχε γράψει σε επιφυλλίδα του στην εφημερίδα «Το Βήμα».

Η Αγοραστάκη, τελειόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, εκτιμώμενη τα μέγιστα υπό της κοινωνίας της πόλεως των Χανίων διά το εξαίρετον ήθος της και τον χαρακτήρα της, ευρέθη μεταξύ των επιβατών του οχηματαγωγού «Ηράκλειον» κατά το ναυάγιον αυτού εις τα ύδατα της Φαλκονέρας, την τρομεράν εκείνην νύκτα της 9ης Δεκεμβρίου του παρελθόντος έτους.

Παλαίσασα με τα κύματα και αψηφήσασα τον επικείμενον κατ’ αυτής κίνδυνον συνετέλεσε διά των παραινέσεων και ενεργειών της εις την διάσωσιν ετέρων ναυαγών. Εξαντληθείσα, όμως, εκ της πολυώρου πάλης προς τα στοιχεία της φύσεως και βοηθούσα τους άλλους να σωθούν, δεν ηδυνήθη τελικώς να σωθή η ιδία.

Η θυσία της είχε βαθυτάτην απήχησιν εις το λαϊκόν αίσθημα εν Κρήτη και κατέστησεν αυτήν σύμβολον ευψυχίας και σπανίου χριστιανικού αλτρουισμού. Η Ακαδημία Αθηνών, συγκεκινημένη από το μεγαλείον της θυσίας της ηρωικής νεάνιδος, επιδίδει το Μετάλλιον εις την οικογένειαν αυτής, προς την οποίαν εκφράζει την βαθύτατην συμμετοχήν εις το πένθος της».

Η κηδεία της Αλκηστης έγινε στα Χανιά, όπου, όπως διαβάζουμε σε εφημερίδες της εποχής, σε μια μέρα γίνονταν «επτά κηδείες, η μια δίπλα στην άλλη. Πολλοί πήγαιναν σε περισσότερες από μία, αλλού ο συγγενής, αλλού ο φίλος».

Αλλωστε, όπως υπολογιζόταν, μόνο στην πόλη των Χανίων η συμφορά έπληξε περισσότερες από 58 οικογένειες.

Μια από τις πιο σπαρακτικές σκηνές, που έκαναν και τους απεσταλμένους του αμερικανικού περιοδικού «Life» να δακρύσουν, ήταν στην κηδεία του 35χρονου οδηγού φορτηγού Νικόλαου Πατσουράκη, τον οποίο αποχαιρέτησε η σύζυγός του Μαρία, κρατώντας στην αγκαλιά της το μόλις 8 μηνών κοριτσάκι της, ενώ τα τέσσερα άλλα παιδιά τους, όλα κορίτσια, έκλαιγαν αναζητώντας τον πατέρα τους (εφ. «Μακεδονία», φ. 13.12.1966).
Ωστόσο, η πλοιοκτήτρια εταιρεία -σύμφωνα με τις εφημερίδες της εποχής- δεν είχε στείλει ούτε στεφάνι!