Get out: Η ταινία που “τρέχει” ολοταχώς για Όσκαρ! Γιατί αποτελεί το νούμερο ένα φαβορί;

Προβλήθηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες πριν από τρεις μήνες περίπου και κατάφερε να σπάσει κάθε ρεκόρ!

Σε μια εποχή που οι Αφροαμερικάνοι και η βία εναντίον τους ζει και βασιλεύει στις ΗΠΑ η ταινία “Get Out” έρχεται να καταρρίξει κάθε στερεότυπο!

Η ταινία που έρχεται να ανατρέψει τα δεδομένα και να αποκαλύψει την… “μαύρη” αλήθεια! Η ταινία που ξεκινάει με κύριο χαρακτηριστικό τον ρομαντισμό, συνεχίζει με κάτι από…. κωμωδία και καταλήγει σε ένα…εμπνευσμένο αντιρατσιστικό horror movie!

του Παναγιώτη Παπανικολάου (papanikolaou@dousiscom.gr) 

“Έγχρωμοι” ανθρώποι που καταλήγουν σκλάβοι των λευκών παρά την θέλησή τους!  Ο πρωταγωνιστής μας, ο Κρις γνωστός ως… Ντάνιελ Καλούγια θα συνοδεύσει τη λευκή κοπέλα του, Ρόουζ, στο πατρικό της για να περάσουν ένα Σαββατοκύριακο με τους γονείς της και τον αδερφό της, Τζέρεμι, για να έρθει αντιμέτωπος με μια τρομαχτική αλήθεια.

Ο Τζόρνταν Πιλ, γνωστός σεναριογράφος, στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο υπογράφει ένα πρωτότυπο θρίλερ με φυλετικές προεκτάσεις και κωμικές πινελιές.

Ένας νέος Αφρο -Αμερικανός, ο Κρις, ετοιμάζεται να γνωρίσει τους γονείς της λευκής κοπέλας του και να περάσει ένα Σαββατοκύριακο μαζί τους.

Από την αρχή αισθάνεται αμήχανος για την επικείμενη συνάντηση, καθώς εκείνη δεν τους έχει ενημερώσει για το χρώμα του, αλλά η συμπεριφορά της, πάντα υποστηρικτική και πλήρως αντιρατσιστική, τον καθησυχάζει.

Όταν θα βρεθεί στην εξοχική κατοικία, θα διαπιστώσει ότι το υπηρετικό προσωπικό αποτελείται από έγχρωμους, πολύ περίεργους ανθρώπους, που λειτουργούν σχεδόν ρομποτικά.

Παράλληλα, η μητέρα της καλής του , μια ψυχοθεραπεύτρια με ειδίκευση στον υπνωτισμό, θα δοκιμάσει πάνω του και παρά τη θέλησή του τις τεχνικές της, ενώ δεν λείπουν οι υπαινιγμοί και τα υπονοούμενα για την καταγωγή του.
Σε μια γιορτή που διοργανώνουν οι οικοδεσπότες, θα αναγνωρίσει έναν παλιό γνωστό του, που όμως μοιάζει να μην τον αναγνωρίζει, ενώ ταυτόχρονα γίνεται δέκτης στερεοτυπικών ρατσιστικών σχολίων.

Αυτά συμβαίνουν στο πρώτο μέρος, όπου ο Πιλ καταφέρνει να δημιουργήσει μια πυκνή ατμόσφαιρα και να καλλιεργήσει ένα σασπένς γύρω από το μυστικό που κρύβει αυτό το παράξενο σπίτι. Ταυτόχρονα αφήνει σαφώς να διαφανεί ένα αντιρατσιστικό μήνυμα, στηλιτεύοντας συμπεριφορές και κοινωνικά στεγανά που μοιάζουν ανώδυνα, αλλά δεν είναι.

Όταν όμως ο Κρις φτάνει στη λύση του μυστηρίου κι αρχίζει να αντιλαμβάνεται τη σκοτεινή υπόθεση στην οποία έχει μπλέξει, η ταινία παίρνει μια απρόσμενη τροπή και μετατρέπεται σε splatter fun, πράγμα που όμως αποδυναμώνει την ένταση.

Βέβαια, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος με προϋπηρεσία στις καλές κωμωδίες, φροντίζει να διανθίζει την ιστορία του με πινελιές μαύρου χιούμορ και δομεί ενδιαφέροντες χαρακτήρες.

Η ομάδα των λευκών μοιάζει σχεδόν με γκροτέσκ τσίρκο, δίνοντας σαφώς το στίγμα και την πρόθεση της ταινίας, ενώ ο κεντρικός ήρωας ακολουθεί μια ανορθόδοξη διαδρομή, αφήνοντας μερικά αναπάντητα ερωτηματικά σχετικά με τις συνέπειες του ρατσισμού.

Όμως με ένα φινάλε αρκετά αναμενόμενο, που συστήνεται ως comic horror, αλλά οριακά σώζεται από την παρωδία, o θεατής δυστυχώς μένει με μια αίσθηση ανολοκλήρωτου από μια ταινία που πραγματικά θα μπορούσε να είχε κάνει τη διαφορά.

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=SdGKgCFI-mc[/youtube]