Με «Συνταγματάρχη» στον πάγκο και «Στρατηγό» στο γήπεδο: Η «μυθική» πορεία του Παναθηναϊκού μέχρι το Γουέμπλεϊ

Ο «Στρατηγός» Μίμης Δομάζος δέχεται το τελευταίο «αντίο» από φίλους, συγγενείς, φιλάθλους, συμπαίκτες και αντιπάλους, με μια από τις πιο εμβληματικές μορφές του ελληνικού αθλητισμού και «μύθο» του Παναθηναϊκού να έχει μείνει «βαθιά» χαραγμένη στις μνήμες όλων.

Η αγωνιστική περίοδος 1970-1971 παραμένει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη των φιλάθλων του Παναθηναϊκού, καθώς η ποδοσφαιρική ομάδα του συλλόγου κατάφερε να φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης, σημειώνοντας τη μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου σε συλλογικό επίπεδο. Στην πορεία του προς αυτή τη σπουδαία διάκριση, ο Παναθηναϊκός ξεπέρασε δύσκολους αντιπάλους, όπως η Ζενές Ες, η Σλόβαν Μπρατισλάβας, η Έβερτον και ο Ερυθρός Αστέρας. Στον μεγάλο τελικό, που διεξήχθη στις 2 Ιουνίου 1971 στο Γουέμπλεϊ, ηττήθηκε με 2-0 από τον θρυλικό Άγιαξ του Γιόχαν Κρόιφ.

Η μεγαλειώδης «πράσινη» πορεία και οι… θεωρίες συνωμοσίας

Η ιστορική ομάδα του Γουέμπλεϊ είχε αρχίσει να διαμορφώνεται από τον ανανεωτή του Παναθηναϊκού, Στέφαν Μπόμπεκ, και τον διάδοχό του, Λάκη Πετρόπουλο. Στις 2 Ιουνίου 1970, ο Φέρεντς Πούσκας ανέλαβε τα ηνία της ομάδας, διαδεχόμενος τον Λάκη Πετρόπουλο, που ανέλαβε την Εθνική Ελλάδος. Ο Πούσκας, ένας θρύλος του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, αποδείχθηκε καταλυτικός παράγοντας, ιδιαίτερα στον ψυχολογικό τομέα. Με το προσωνύμιο «Καλπάζων Συνταγματάρχης», κατάφερε να εμπνεύσει στους παίκτες του αυτοπεποίθηση, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Έντεκα αυτοί, έντεκα κι εμείς». Όπως ανέφερε ο Μίμης Δομάζος: «Μας εμψύχωνε συνεχώς και μας έκανε να αντιμετωπίζουμε τους αντιπάλους μας χωρίς ίχνος κόμπλεξ».

Στην επιτυχία της ομάδας συνέβαλαν σημαντικά οι βοηθοί του, Γαβρίλος Γαζής και Γιάννης Τζουνάκος, αλλά και ο τότε πρόεδρος του συλλόγου, Μιχάλης Κίτσιος. Ο Κίτσιος, στρατιωτικός στο επάγγελμα και επιλεγμένος από την τότε χούντα, αποτέλεσε βασικό παράγοντα στήριξης της ομάδας.

Παράλληλα, υπήρξαν φήμες για εμπλοκή της δικτατορίας στην ευρωπαϊκή πορεία του Παναθηναϊκού, ειδικά μετά τη θριαμβευτική πρόκριση επί του Ερυθρού Αστέρα, αλλά ποτέ δεν αποδείχθηκε κάτι συγκεκριμένο. Αυτές οι φήμες φάνηκε να αποτελούν προσπάθειες υπονόμευσης της μεγάλης επιτυχίας του συλλόγου, ενταγμένες στη διαχρονική αντιπαλότητα με τον Ολυμπιακό.

Στην πορεία προς τον τελικό, ο Παναθηναϊκός πέτυχε συνολικά 16 γκολ, ενώ δέχθηκε 10. Ο Αντώνης Αντωνιάδης, με 10 από αυτά τα γκολ, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης. Στις εγχώριες διοργανώσεις, ωστόσο, η ομάδα δεν είχε την ίδια επιτυχία. Στο πρωτάθλημα τερμάτισε τρίτη, με την ΑΕΚ να κατακτά την πρώτη θέση, ενώ στο Κύπελλο αποκλείστηκε στον προημιτελικό από τον ΠΑΟΚ. Ο Ολυμπιακός ήταν ο τελικός νικητής του Κυπέλλου τη χρονιά εκείνη.

Η ευρωπαϊκή πορεία του Παναθηναϊκού τη σεζόν 1970-1971 αποτελεί μέχρι σήμερα ένα κορυφαίο ορόσημο στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, γεμάτο επιτυχίες, προκλήσεις και μύθους.

Καρέ καρέ η πορεία έως το Γουέμπλεϊ

Α’ Γύρος

16/9/1970, Ζενές Ες – Παναθηναϊκός 1-2

Σκόρερ: Αντωνιάδης (6′), Ντι Τζένοβα (11′), Ελευθεράκης (35′).

Ζενές Ες: Ε. Χόφμαν, Χόφμαν, Σάουλ (75′ Ερ), Μοροκούτι, Ταγκράβα, Σέλερ (80′ Χόσμαλα), Ντρούε, Αλαμάνο, Ντι Τζένοβα, Λάγκερ, Μπαρτολόσι.

Παναθηναϊκός: Oικονομόπουλος, Tομαράς (86’ Kαψής), Bλάχος, Eλευθεράκης, Kαμάρας, Σούρπης, Γραμμός, Φυλακούρης, Aντωνιάδης, Δομάζος, Kαλλιγέρης (80’ Δεληγιάννης)

30/9/1970, Παναθηναϊκός – Ζενές Ες 5-0

Σκόρερ: Ελευθεράκης (17′), Αντωνιάδης (26′, 29′, 37′, 58′).

Παναθηναϊκός: Oικονομόπουλος, Tομαράς (46’ Mητρόπουλος), Bλάχος, Eλευθεράκης, Kαμάρας, Σούρπης, Γραμμός, Φυλακούρης, Aντωνιάδης, Δομάζος, Kαλλιγέρης (46’ Γονιός)

Ζενές Ες: Ε. Χόφμαν, Ρενέ, Χόφμαν, Σάουλ, Μοροκούτι, Ταγκράβα, Σέλερ, Ντρούε, Αλαμάνο, Ντι Τζένοβα, Λάγκερ

Β’ Γύρος

21/10/1970, Παναθηναϊκός – Σλόβαν Μπρατισλάβας 3-0

Σκόρερ: Δομάζος (3′), Αντωνιάδης (55′), Δεληγιάννης (82′).

Παναθηναϊκός: Oικονομόπουλος, Tομαράς, Bλάχος, Eλευθεράκης, Kαμάρας, Σούρπης, Γραμμός, Φυλακούρης, Aντωνιάδης, Δομάζος, Kαλλιγέρης (75’ Δεληγιάννης)

Σλόβαν: Βέντσελ, Μούτκοβιτς, Σλόχα, Χρίβλακ (46’ Σβέλχικ), Σλόχα, Χορίβλιτσκα, Τσάπκοβιτς, Μόντερ (84’ Γιούρεν), Τσάπκοβιτς, Γιόκλ, Μέντβικ

4/11/1970, Σλόβαν Μπρατισλάβας – Παναθηναϊκός 2-1

Σκόρερ: Μούτερ (33′), Αντωνιάδης (52′), Τσάπκοβιτς (58′)

Σλόβαν: Βέντσελ, Μούτκοβιτς, Σλόχα, Σλόχα, Χρέβνιακ, Μένεβνιτς, Τσάπκοβιτς, Μούτερ, Τσάπκοβιτς, Γιόκλ, Σβέλχικ

Παναθηναϊκός: Oικονομόπουλος, Tομαράς, Bλάχος, Eλευθεράκης, Kαμάρας (46’ Mητρόπουλος), Σούρπης, Γραμμός, Φυλακούρης, Aντωνιάδης, Δομάζος, Kαλλιγέρης (68’ Δεληγιάννης)

Προημιτελικός Γύρος

9/3/1971, Έβερτον – Παναθηναϊκός 1-1

Σκόρερ: Αντωνιάδης (81′), Τζόνσον (90′)

Έβερτον: Ράνκιν, Ράιτ, Νιούτον, Κένιον, Χαρστ, Κέντολ, Χάρβεϊ, Μπολ, Χάζμπαντ (58’ Τζόνσον), Ρόιλ, Μόρισεϊ

Παναθηναϊκός: Oικονομόπουλος, Tομαράς, Bλάχος, Eλευθεράκης, Kαμάρας, Σούρπης, Γραμμός, Φυλακούρης, Aντωνιάδης, Δομάζος, Kαψής

24/3/1971, Παναθηναϊκός – Έβερτον 0-0

Σκόρερ: –

Παναθηναϊκός: Oικονομόπουλος, Tομαράς, Bλάχος, Aθανασόπουλος, Kαμάρας, Σούρπης, Γραμμός, Φυλακούρης, Aντωνιάδης, Δομάζος, Kαψής

Έβερτον: Ράνκιν, Ράιτ,Νιούτον, Λάμπον, Χαρστ,Κέντολ, Χάρβεϊ, Μπολ, Γουίτλ, Ρόιλ, Μόρισεϊ (74’ Τζόνσον)

Ημιτελικός Γύρος

14/4/1971, Ερυθρός Αστέρας – Παναθηναϊκός 4-1

Σκόρερ: Όστοϊτς (14′), Γιάνκοβιτς (39′), Όστοϊτς (47′), Καμάρας (55′), Όστοϊτς (68′)

Ερυθρός Αστέρας: Ντουίκοβιτς, Τζόριτς, Παύλοβιτς, Μπογκίσεβιτς, Κλενκόφσκι, Νόφκοβιτς, Κάρασι, Ατσίμοβιτς, Γιάνκοβιτς, Όστοϊτς, Φιλίποβιτς

Παναθηναϊκός: Oικονομόπουλος (72’ Kωνσταντίνου), Tομαράς, Bλάχος, Eλευθεράκης, Kαμάρας, Σούρπης, Γραμμός, Φυλακούρης, Aντωνιάδης, Δομάζος, Kαψής

28/4/1971, Παναθηναϊκός – Ερυθρός Αστέρας 3-0

Σκόρερ: Αντωνιάδης (2′, 54′), Καμάρας (63′).

Παναθηναϊκός: Kωνσταντίνου, Tομαράς, Bλάχος, Kαψής, Kαμάρας, Σούρπης, Γραμμός, Φυλακούρης (86’ Xατζηανδρέου), Aντωνιάδης, Δομάζος, Kαλλιγέρης (55’ Aθανασόπουλος)

Ερυθρός Αστέρας: Ντουίκοβιτς, Τζόριτς, Παύλοβιτς, Μπογκίσεβιτς, Κλενκόφσκι, Νόφκοβιτς, Κάρασι, Ατσίμοβιτς, Γιάνκοβιτς, Οστοϊτς, Φιλίποβιτς

Τελικός

2/6/1971, Άγιαξ – Παναθηναϊκός 2-0

Σκόρερ: Βαν Ντάικ (5′), Καψής (85′ – αυτογκόλ)

Άγιαξ: Στούι, Bάσοβιτς, Σουρμπίρ, Xουλσόφ, Pάιντερς (46’ Mπλάνγκεμπουργκ), T. Mιούρεν, Nέεσκενς, Σβαρτ (46’ Xάαν), Φαν Nτάικ, Kρόιφ, Kάιζερ

Παναθηναϊκός: Oικονομόπουλος, Tομαράς, Bλάχος, Eλευθεράκης, Kαμάρας, Σούρπης, Γραμμός, Φυλακούρης, Aντωνιάδης, Δομάζος, Kαψής.

Το Γουέμπλεϊ μέσα από τα λόγια του «Στρατηγού»

Ο Μίμης Δομάζος είχε αφηγηθεί στο SPORT24 τις αναμνήσεις του από τον δρόμο της «φωτιάς» και της ανεπανάληπτης επιτυχίας του Παναθηναϊκού, ως τον τελικό του Κυπέλλου πρωταθλητριών του 1971 στο Γουέμπλεϊ.

«Εμείς ακούγαμε Πούσκας και καθόμασταν προσοχή», έλεγε για τον προπονητή της ομάδας. «Τότε ήμασταν όλα ελληνόπουλα και κάναμε τις καλύτερες πλάκες», θυμάται μεταξύ άλλων. Για το ματς με την Έβερτον θυμόταν ότι είχαν και την τύχη με το μέρος τους. «Ήξεραν ότι όταν θα έρθουν στη Λεωφόρο, καταλάβαιναν πως δεν είχαν καμία τύχη».

«Είχαμε καλή ομάδα, παίξαμε με θηρία τότε. Είχαμε μεγάλη ομάδα για να φτάσουμε εκεί. Τότε δεν είχαμε τα μέσα που είχαν οι άλλοι, εμείς ήμασταν ερασιτέχνες, κάναμε και άλλες δουλειές για να ζήσουμε. Εμείς όμως είχαμε την ψυχή, είχαμε και το ταλέντο και έναν τεράστιο προπονητή», ενώ προσθέτει πως στην Αγγλία η Έβερτον είχε αρνηθεί αν δώσει το γήπεδό της για προπόνηση και το είχε παραχωρήσει η Λίβερπουλ.

Για το Βελιγράδι θυμάται πως «όταν χάσαμε 4-1 δεν νευρίασε κανείς. Γεμίσαμε εδώ, κάναμε προπόνηση με γεμάτο γήπεδο και ξέραμε πως θα τους κερδίσουμε. Όταν φτάσαμε στο παιχνίδι, πιστεύαμε πως θα περάσουμε. Ο Πούσκας μας είπε μόνο πως αν βάλετε ένα γκολ στο πρώτο ημίχρονο και δεν φάμε, και βγούμε και βάλουμε ένα γρήγορο στο δεύτερο ημίχρονο, το τρίτο γκολ θα το βάλει ο κόσμος».

Για τον τελικό ανέφερε πως «είχε 40.000 Έλληνες. Μπαίνοντας στο γήπεδο σκεφτόμασταν να τους κερδίσουμε. Ο Άγιαξ ήταν μια απίθανη ομάδα αλλά μας φοβούνταν. Εκείνη την εποχή δεν αισθανόμασταν ότι κάναμε κάτι, το βλέπαμε σαν παραμύθι. Ήταν μια μεγάλη ιστορία, κάθε παιχνίδι ήταν κάτι άλλο. Γενικά στα ματς δεν έβλεπα τους φιλάθλους, κοίταγα μόνο να βρω τον Αντωνιάδη, να φτιάξω το παιχνίδι. Αλλά στον τελικό τους βλέπαμε».

Ανέφερε ακόμη πως με δική του επιμονή ο Αντωνιάδης παρέμεινε στην ομάδα, παρότι την πρώτη χρονιά του δεν είχε πάει καλά. «Πολλές πάσες που του έδινα δεν ήταν καλές, αλλά είχε το σώμα για να σκοράρει».