«Μαμά σ΄αγαπώ. Πέφτουν παντού βόμβες…» – “Λύγισε” η μητέρα ομήρου της Χαμάς (Video)
«Ζούμε 30 μέρες ένα φοβερό εφιάλτη. Ο γιος μου πήγε στο φεστιβάλ και δεν επέστρεψε»
Πόλεμος στο Ισραήλ: Η αγωνία για την τύχη των περίπου 240 Ισραηλινών ομήρων μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Συγκινητική ήταν η συνάντηση που είχε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, με τις οικογένειες δύο νεαρών που άρπαξε η Χαμάς.
Με αισθήματα αλληλεγγύης και συγκίνηση η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, υποδέχθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο την Γκάλια και τον Ιλάι Νταβίντ, μητέρα και αδερφό του 22χρονου Εβιατάρ Νταβίντ, καθώς και τον Ορίτ και την Αβιράμ Μείρ, μητέρα και θείο του Αλμόγκ Μέιρ, που κρατούνται όμηροι της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας.
«Μαμά σ΄αγαπώ. Πέφτουν παντού βόμβες…»
«Μου τηλεφώνησε και μου είπε “Μαμά πέφτουν ρουκέτες και βόμβες γύρω μας. Δεν ξέρω τι συμβαίνει. Μαμά σ’αγαπώ”», δήλωσε η γυναίκα με δάκρυα στα μάτια η μητέρα του 22χρονου Εβιατάρ Νταβίντ.
Το αμάξι με το οποίο προσπαθούσε ο γιος της και οι φίλοι του να δραπετεύσουν ανατινάχτηκε. Τρεις φίλοι του σκοτώθηκαν. Εκατοντάδες άλλα αυτοκίνητα έγιναν κάρβουνο κατά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου.
«Ζούμε 30 μέρες ένα φοβερό εφιάλτη»
Οι οικογένειες των ομήρων περιέγραψαν τις ιστορίες των συγγενών τους, δύο νέων παιδιών που βρίσκονταν στο μουσικό φεστιβάλ Supernova που πνίγηκε στο αίμα στις 7 Οκτωβρίου από την επίθεση ενόπλων της Χαμάς.
«Ο γιος μου πήγε στο φεστιβάλ και δεν επέστρεψε», περιέγραψε συγκινημένη η Γκάλια Νταβίντ, μητέρα του 22χρονου Εβιατάρ, η οποία βγήκε από την αίθουσα της εκδήλωσης όταν προβαλλόταν το βίντεο με σκηνές από τον απαχθέντα γιο της. Όπως περιγράφει ένα μήνα μετά, δε μπορεί να βλέπει αυτές τις σκηνές.
«Απήχθη ενώ πήγε να γιορτάσει με χαρά με ζωή, με ευτυχία. Πήγε σε ένα πάρτι, το οποίο συμβόλιζε αλληλεγγύη και ειρήνη και δεν επέστρεψε»
«Απήχθη και κρατείται στη Γάζα, δε γνωρίζουμε που και κόπηκε κάθε επικοινωνία μαζί του», είπε η μητέρα του. «Προσπαθούμε συνεχώς με κάθε τρόπο να αποκαταστήσουμε έστω ένα ίχνος επικοινωνίας. Έγινε ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».
Ο αδελφός του Ιλάι, περιέγραψε πως εκείνο το πρωί ξύπνησαν με τον ήχο των σειρήνων και η μητέρα του έστειλε κατευθείαν μήνυμα στον Εβιατάρ για να δει αν είναι καλά. Μετά από μια ώρα χάθηκε η επικοινωνία μαζί του, ενώ 6 ώρες αργότερα η οικογένεια έλαβε δυο βίντεο που έστειλε η Χαμάς.
Όπως είπε, ο αδελφός του που θα γίνει 23 στο τέλος Δεκεμβρίου «είναι από τους πιο ήρεμους ανθρώπους και πιστεύουμε ότι ακόμα και αν είναι σε αιχμαλωσία μπορεί να παραμείνει ήρεμος και να βοηθήσει και άλλους».
«Από εκείνη τη στιγμή η ζωή μας άλλαξε, ζούμε 30 μέρες ένα φοβερό εφιάλτη. Ελπίζουμε η επίσκεψή μας να μπορέσει να έχει κάποιο αντίκτυπο και η ελληνική κοινότητα να μπορεί να βοηθήσει»
Η Ορίτ Μεϊρ περιέγραψε με δάκρυα την τελευταία φορά που είδε το γιο της Αλμόγκ στις 6 Οκτωβρίου, στις 11 το βράδυ που έφυγε με φίλους του για το φεστιβάλ.
Ξύπνησε την επόμενη το πρωί από ένα τηλεφώνημα του Αλμόγκ ο οποίος της περιέγραφε ότι ακούει από παντού ρουκέτες και πυροβολισμούς. «Δεν ξέρω τι συμβαίνει, θα σε πάρω σε μισή ώρα, μαμά σ αγαπώ», της είπε την τελευταία φορά που τον άκουσε. Η κόρη της έστειλε στο facebook τη φωτό του Αλμόγκ και 3 ώρες αργότερα έλαβαν ένα βίντεο από κάποιον που τον αναγνώρισε.
«Από εκείνη τη στιγμή ο κόσμος μου καταστράφηκε», είπε η Ορίτ. «Είναι όλη η ζωή μου, ζω έναν εφιάλτη σε ένα διαφορετικό κόσμο. Δεν κοιμάμαι μόνο κλαίω και είμαι σε απόγνωση».
Ο Αλμόγκ, είπε, είναι ένας άνθρωπος χαρούμενος, δε μπορεί να κάτσει σε καρέκλα για μία ώρα, «δε μπορώ να τον φανταστώ να είναι ένα μήνα σε ένα υπόγειο».
«Από τότε η ζωή μας είναι ένας εφιάλτης. Όμως αυτός ο εφιάλτης είναι πραγματικότητα. Σας παρακαλώ βοηθήστε μας να τον φέρουμε πίσω μαζί με τους άλλους ομήρους». Ο θείος του Αβιράμ ανέφερε πως μέσα σε μια εβδομάδα όλες οι οικογένειες των ομήρων οργανώθηκαν, ενώθηκαν και ξεκίνησαν να λειτουργούν σαν ομάδα.
«Όπως το βλέπω θα τα καταφέρουμε και θα τους φέρουμε πίσω. Χρειαζόμαστε τη βοήθειά σας, αλλά θα τους φέρουμε πίσω», τόνισε και κάλεσε όλο τον κόσμο να πιέσει όποιον μπορεί να βοηθήσει, αλλά και να στηρίξει τις οικογένειες των ομήρων.