Πολιτικός “σεισμός” στην Ιταλία: Νικήτρια η Τζόρτζια Μελόνι! Ποια είναι η 45χρονη Ρωμαία που θέλει να γίνει πρωθυπουργός (Video)

Πολιτικός “σεισμό” στην Ιταλία, η οποία ψήφισε και ξεκάθαρη νικητής είναι η Τζόρτζια Μελόνι, το κόμμα της οποίας απέσπασε πάνω από το ένα τέταρτο των ψήφων, ενώ ο μεγάλος χαμένος της βραδιάς είναι το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα, που εξασφάλισε γύρω στο 18%, λιγότερο απ’ όσο προέβλεπαν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις.

Έτσι η Δεξιά συμμαχία των ακροδεξιών με τις νεοφασιστικές ρίζες «Αδελφών της Ιταλίας» της Μελόνι, της επίσης ακροδεξιάς Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι και της δεξιάς Forza Italia του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ετοιμάζεται να σχηματίσει την πιο δεξιά κυβέρνηση από την εποχή του Μουσολίνι με την πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό στο τιμόνι της.

«Θα κυβερνήσουμε για όλους τους Ιταλούς», έσπευσε να καθησυχάσει η Μελόνι αναφορικά με τις ανησυχίες στη χώρα της και στο εξωτερικό. Το κόμμα της, που παρέμεινε στην αντιπολίτευση, απέναντι σε όλες τις κυβερνήσεις που διαδέχθηκαν η μια την άλλη μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2018, επιβλήθηκε ως η βασική εναλλακτική και είδε το ποσοστό του να απογειώνεται από το 4,3% πριν από τέσσερα χρόνια σχεδόν στο 26% και να αναδεικνύεται σε πρώτη δύναμη του ιταλικού κοινοβουλίου.

«Οι Ιταλοί έστειλαν καθαρό μήνυμα υπέρ μιας κυβέρνησης της Δεξιάς υπό την ηγεσία των Αδελφών της Ιταλίας», είπε η Μελόνι επιβεβαιώνοντας τη φιλοδοξία της να γίνει η επόμενη πρωθυπουργός. «Θα κυβερνήσουμε με σκοπό να ενώσουμε τον λαό, να προαγάγουμε αυτά που τον ενώνουν μάλλον παρά αυτά που τον χωρίζουν», πρόσθεσε καλώντας για «ενότητα» και κατευνασμό, αναγνωρίζοντας πως η προεκλογική εκστρατεία ήταν «βίαιη και επιθετική». «Δεν θα προδώσουμε την εμπιστοσύνη σας», διαβεβαίωσε όσοι ψήφισαν τον δεξιό συνασπισμό.

Προς απόλυτη πλειοψηφία σε Βουλή και Γερουσία η δεξιά συμμαχία της Μελόνι

Η συμμαχία υπό τη Μελόνι αναμένεται να εξασφαλίσει απόλυτη πλειοψηφία των εδρών, τόσο στη Βουλή, όσο και στη Γερουσία κι ο πρόεδρος της Ιταλίας, Σέρτζιο Ματαρέλα, αναμένεται να δώσει στην Μελόνι την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, που θα μπορούσε να αναλάβει περί τα τέλη Οκτωβρίου, αν όλα πάνε καλά.

Η παράταξη που ίδρυσε στα τέλη του 2012 η Τζόρτζια Μελόνι με συνοδοιπόρους της διαφωνούντες του μπερλουσκονισμού ξεπέρασε το Δημοκρατικό Κόμμα (PD) του Ενρίκο Λέτα, που δεν κατάφερε να φράξει τον δρόμο της ακροδεξιάς και πέφτει κάτω από το φράγμα του 20% των ψήφων, με φόντο τη συγκριτικά χαμηλή συμμετοχή του εκλογικού σώματος στη διαδικασία (64,07%, από 73,86% το 2018).

Η αντιπρόεδρος του PD Ντέμπορα Σερατσιάνι αναγνώρισε τη «νίκη της δεξιάς υπό την Τζόρτζια Μελόνι», κάνοντας λόγο για «βραδιά θλίψης για τη χώρα».

Πανηγυρίζει η ακροδεξιά στην Ευρώπη

Ο πολιτικός σεισμός στην Ιταλία καταγράφεται δύο εβδομάδες έπειτα από εκείνον στη Σουηδία, όπου η συντηρητική συμμαχία που συμπεριλαμβάνει τους Σουηδούς Δημοκράτες (SD), ένα κόμμα που προέκυψε από το νεοναζιστικό κίνημα, κέρδισε τις εκλογές κι έγινε η μεγαλύτερη δεξιά παράταξη στη σκανδιναβική χώρα. Το SD και το κόμμα της Μελόνι ανήκουν στην ίδια πολιτική οικογένεια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, σε μια παρέμβασή της, που εκλήφθηκε στη Ρώμη ως προειδοποίηση, υπενθύμισε προ ημερών πως η ΕΕ διαθέτει «εργαλεία» για να τιμωρεί κράτη που καταπατούν το κράτος Δικαίου και τις κοινές αξίες.

«Οι Ιταλοί παρέδωσαν μάθημα ταπεινότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία, με τη φωνή της κυρίας φον ντερ Λάιεν, προσπάθησε να τους υπαγορεύσει τι θα ψήφιζαν», σχολίασε δηκτικά ο Γάλλος ευρωβουλευτής Ζορντάν Μπαρντελά, του Εθνικού Συναγερμού (RN) της Μαρίν Λεπέν.

«Καμιά απειλή οποιουδήποτε είδους δεν μπορεί να σταματήσει δημοκρατία», πρόσθεσε υποστηρίζοντας πως οι Ευρωπαίοι «παίρνουν τη μοίρα τους στα χέρια τους».

Μαύρο πρόβατο στις Βρυξέλλες, ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν ήταν ο πρώτος που συνεχάρη τη Μελόνι. Μέσω του πολιτικού συμβούλου του και βουλευτή Μπάλας Όρμπαν, πρόσθεσε: «σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, χρειαζόμαστε όσο ποτέ φίλους που έχουν κοινό όραμα και κοινή προσέγγιση για τις προκλήσεις στην Ευρώπη».

Τα συγχαρητήρια του έσπευσε να στείλει και ο Πολωνός πρωθυπουργός, Ματέους Μοραβιέτσκι.

Η Τζόρτζια Μελόνι «έδειξε τον δρόμο» προς μια Ευρώπη «υπερήφανη», «ελεύθερη», αποτελούμενη από «κυρίαρχα κράτη», πανηγύρισε από την πλευρά του ο ηγέτης του ισπανικού ακροδεξιού κόμματος Vox, ο Σαντιάγο Αβασκάλ.

Πώς προέκυψε και τι σημαίνει η νίκη της Μελόνι και της άκρας δεξιάς

Από την πρώτη στιγμή, τα exit poll επιβεβαίωσαν τις δημοσκοπήσεις στην Ιταλία, καθώς το κόμμα της Τζόρτζια Μελόνι εμφανίστηκε πρώτο, με ένα ποσοστό που έφτασε το 26%. Δεύτερο το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα, με ένα ποσοστό που φτάνει το 21%.

Το σύνολο των Δεξιών κομμάτων, που συμμάχησαν με την Μελόνι, συγκεντρώνει ένα ποσοστό 41-45%, γεγονός που επιτρέπει τον σχηματισμό κυβέρνησης, όχι όμως και την αλλαγή του Συντάγματος. Η ίδια δεν έχει κρύψει τις αλλαγές που επιθυμεί να προωθήσει στο Σύνταγμα, συμπεριλαμβανομένων πιθανώς ενισχυμένων εξουσιών για το γραφείο του πρωθυπουργού ή την άμεση εκλογή του προέδρου της χώρας.

Όπως και να έχει, τον Μάριο Ντράγκι διαδέχεται η κυβερνητική συνεργασία της Τζόρτζια Μελόνι, του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και του Ματέο Σαλβίνι. Ο τελευταίος ήταν και ο πρώτος πολιτικός αρχηγός που σχολίασε τα exit polls: «Η κεντροδεξιά έχει σαφές προβάδισμα, τόσο στην βουλή, όσο και στην γερουσία. Θα είναι μακριά νύχτα, αλλά θέλω ήδη να σας πω: Ευχαριστώ», ανέφερε χαρακτηριστικά. Λίγες ώρες νωριτερα, είχε «σπάσει» την καθιερωμένη ημέρα περισυλλογής, πριν τις εκλογές. Προχώρησε σε σειρά αναρτήσεων στα social media, με επιθέσεις κατά του κεντροαριστερού συνασπισμού,

«Η προεκλογική εκστρατεία της κεντροαριστεράς χαρακτηρίστηκε από ψέματα, μίσος, θέληση να αυξηθούν οι φόροι και οι αποβιβάσεις μεταναστών», ανέφερε η Λέγκα, μέσω Instagram, και πρόσθεσε: «Χθες το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα του Λέτα έκλεισε την εκστρατεία του με αποτυχημένη συγκέντρωση, στη πλατεία του Λαού της Ρώμης, μπροστά σε σημαία της Σοβιετικής Ένωσης. Επιτέλους, μια μικρή, μεγάλη αλήθεια: θυμίζει σε όλους πιό κόμμα χρηματοδοτήθηκε με βαμμένα με αίμα, ρωσικά ρούβλια. Αύριο οι Ιταλοί θα επιλέξουν». Μετά την Λέγκα, και τα «Αδέλφια της Ιταλίας» της Τζόρτζια Μελόνι προχώρησαν σε παρόμοιες αναρτήσεις.

Πολλοί είναι εκείνοι που επιχειρούν να ερμηνεύσουν την άνοδο της Μελόνι σε μία παραδοσιακά ευρωπαϊκή χώρα, με ισχυρή Αριστερά. Εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες, η χώρα βιώνει μία σκληρή οικονομική κρίση που έχει οδηγήσει και σε μία υπαρξιακή περιδίνηση.

Η αλλοτινή ισχυρή και αυτόνομη οικονομία, με δική της βιομηχανία, έχει δει το χρέος της να εκτοξεύεται και την ανάπτυξη να παραμένει αναιμική. Όσο η οικονομία βυθιζόταν, το επίπεδο ζωής επιδεινώθηκε. Περίπου 9,5 εκατομμύρια πολίτες της χώρας αντιμετωπίζουν μεγάλες και ουσιαστικές δυσκολίες σε οικονομικό επίπεδο και «λυγίζουν» είτε λόγω της ανεργίας, είτε επειδή η εργασία τους δεν τους αποφέρει ικανοποιητικό εισόδημα. Σε αυτούς φαίνονται όλο και πιο ελκυστικές φωνές όπως της Μελόνι που προβάλλει ως ιδεολογική σημαία «η Ιταλία για τους Ιταλούς».

Τζόρτζια Μελόνι: Η πορεία της 45χρονης πολιτικού

Το φθινόπωρο του 1922, ο πρώην σοσιαλιστής, φιλόδοξος και χαρισματικός ιδρυτής του Φασιστικού Κόμματος Μπενίτο Μουσολίνι έγινε ο νεότερος πρωθυπουργός της Ιταλίας. Έναν αιώνα μετά, η Ιταλία μοιάζει έτοιμη να αποκτήσει την πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό, η οποία είναι ιδεολογικός απόγονος του Μουσολίνι. “Io sono Giorgia”. Η 45χρονη Τζόρτζια Μελόνι ράβει πρωθυπουργικό ταγέρ γι’ αυτή την Κυριακή, αφού οι δημοσκοπήσεις της δίνουν διακριτό προβάδισμα.

Πλησιάζοντας την εξουσία, η ίδια συστήνεται σήμερα σαν κεντροδεξιά συντηρητική. Ως τέτοια διεκδικεί την πρωθυπουργία, αν και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για εκπρόσωπο του ρεύματος που ανθεί σε όλη την Ευρώπη και αυτοπροσδιορίζεται ως «Νέα Δεξιά», ενώ κάποιοι την χαρακτηρίζουν και Alt Right (Εναλλακτική Δεξιά).

Η πολιτική της δράση, όπως συνέβη με τη Μαρί Λεπέν και άλλους ηγέτες κομμάτων αυτού του ρεύματος στη Γηραιά Ήπειρο, έχουν ξεκινήσει από την Ακροδεξιά, για την ακρίβεια από περιθωριακά κόμματα με ευθεία αναφορά στο ολοκληρωτικής ιδεολογίας ρεύμα που γιγαντώθηκε στο Μεσοπόλεμο.

Έτσι και η Μελόνι, ξεκίνησε την πολιτική της πορεία από τη Νεολαία του νεοφασιστικού κόμματος Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα (MSI). Ήταν τέτοια η αφοσίωση και το πάθος της που το 1996, σε νεαρή ηλικία, ανέλαβε την ηγεσία της Φοιτητικής Δράσης, της φοιτητικής οργάνωσης του νεοφασιστικού κόμματος. Παράλληλα εργαζόταν ως μπαργούμαν στο «Piper Club», από τα διασημότερα νυχτερινά κέντρα της Ρώμης.

Παλαιότερα, όταν την ρωτούσαν πώς πήρε τη απόφαση να γραφτεί στο νεοφασιστικό κόμμα, συνήθιζε να επικαλείται μία ιστορία, στο τέλος της οποίας δάκρυζε. Την ίδια ιστορία διηγήθηκε και το 2008, μόλις λίγες ημέρες μετά τον διορισμό της στη θέση υπουργού Νεολαίας από τον Μπερλουσκόνι. Σύμφωνα με την ιστορία της, λοιπόν, τον Ιανουάριο 1978, στη λαϊκή ρωμαϊκή συνοικία Άππιο Λατίνο άγνωστοι είχαν στήσει ενέδρα σε πέντε μέλη της νεοφασιστικής νεολαίας που έφευγαν από τα γραφεία της οργάνωσης. Από τους πέντε, σκοτώθηκαν οι δύο. Αυτή η τραγωδία την συγκίνησε τόσο που την ώθησε να γίνει μέλος του «Μετώπου Νεολαίας».

Το 1978, όμως, η Μελόνι ήταν μόλις ενός έτους και άρα ήταν αδύνατον να συγκινηθεί από το τραγικό εκείνο συμβάν. Ίσως γι’ αυτό δεν το αναφέρει στην αυτοβιογραφία της “Io sono Giorgia”, το οποίο ήταν επί αρκετούς μήνες το 2021 πρώτο βιβλίο σε πωλήσεις. Η αλήθεια είναι πιο πεζή.

Η μητέρα της ήταν εκείνη που την προέτρεψε να ασχοληθεί με την πολιτική και ήταν τα δικά της ιδεολογικά πιστεύω που οδήγησαν τη νεαρή κοπέλα στην Ακροδεξιά. Καμία από τις δύο, όμως, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι κάποιες δεκαετίες αργότερα, η Τζόρτζια θα βρισκόταν μία ανάσα πριν από τον πρωθυπουργικό θώκο.

Τα επόμενα βήματα στην Ιταλία

Μετά τη νίκη της συμμαχίας της δεξιάς υπό τη Τζόρτζια Μελόνι στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στην Ιταλία, θα σχηματιστεί νέα κυβέρνηση, όμως ο δρόμος ως εκεί δεν αποκλείεται να αποδεχθεί γεμάτος απότομες στροφές και μακρύς.

Στο παρελθόν, η διαδικασία διήρκεσε από τέσσερις ως δώδεκα εβδομάδες. Γενικά, όσο πιο καθαρό είναι το αποτέλεσμα τόσο πιο βραχεία είναι η διάρκεια των ζυμώσεων, ωστόσο ορισμένα βήματα είναι αδύνατο να επισπευστούν.

Είναι δεδομένο ότι η Ιταλία θα αντιπροσωπευτεί από τον παραιτηθέντα υπηρεσιακό πρωθυπουργό Μάριο Ντράγκι στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στην Πράγα την 7η Οκτωβρίου.

Ακολουθούν τα επόμενα βήματα της πολιτικής διαδικασίας στην Ιταλία μετά τις εκλογές.

Επίσημα αποτελέσματα

Το υπουργείο Εσωτερικών αναμένεται να αναρτήσει στον ιστότοπό του τα επίσημα οριστικά αποτελέσματα της καταμέτρησης των ψήφων εντός της ημέρας.

Σύγκληση του κοινοβουλίου

Τα νέα μέλη της Γερουσίας και της Βουλής πρέπει δυνάμει του Συντάγματος να συνεδριάσουν εντός 20 ημερών από τη διεξαγωγή των εκλογών, με άλλα λόγια τη 15η Οκτωβρίου το αργότερο.

Αφού συγκροτηθούν σε σώμα και γίνουν οι πρώτες συνεδριάσεις της ολομέλειας, απαιτείται να εκλεγούν τα προεδρεία των δύο σωμάτων και κατόπιν θα αρχίσει η διαδικασία σχηματισμού κυβέρνησης.

Ο πρόεδρος αρχίζει διαβουλεύσεις

Η πολιτική παράδοση στην Ιταλία θέλει τον πρόεδρο της Δημοκρατίας να ξεκινά διαβουλεύσεις για την ονομασία του νέου ή της νέας επικεφαλής της κυβέρνησης με τους προέδρους των δύο σωμάτων του κοινοβουλίου, κατόπιν τους ηγέτες των μεγαλύτερων κομμάτων και με τους ηγέτες των κοινοβουλευτικών τους ομάδων.

Αν το αποτέλεσμα είναι καθαρό, οι διαβουλεύσεις αυτές είναι σύντομες, διαρκούν το πολύ δύο ημέρες, όμως αν δεν είναι, μπορεί να κρατήσουν ως και μια εβδομάδα, έπειτα από την οποία ο αρχηγός του κράτους δίνει εντολή σχηματισμού νέας κυβέρνησης σε κάποια προσωπικότητα.

Αυτή η τελευταία αναλαμβάνει την εντολή «με επιφύλαξη», αρχίζει διαπραγματεύσεις με συμμάχους για τους υπουργικούς θώκους και το κυβερνητικό πρόγραμμα. Έπειτα από αυτές τις διαπραγματεύσεις, αν αποδειχθούν επιτυχείς, ο υποψήφιος ή η υποψήφια παρουσιάζεται ενώπιον του προέδρου και «αίρει την επιφύλαξη».

Νέα κυβέρνηση

Κατόπιν ανακοινώνεται η σύνθεση της νέας κυβέρνησης και ορκίζεται ενώπιον του προέδρου της Δημοκρατίας αυθημερόν ή την επομένη το αργότερο. Έπειτα το σχήμα μεταβαίνει στο Παλάτσο Τσίτζι, στην έδρα της κυβέρνησης, για τη μεταβίβαση της εξουσίας από την προηγούμενη.

Στην πρόσφατη ιταλική ιστορία ξεχωρίζουν δύο ρεκόρ: ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι δεν χρειάστηκε παρά μόλις 24 ημέρες το 2008 για να μπει στο Παλάτσο Τσίτζι. Ο Τζουζέπε Κόντε χρειάστηκε σχεδόν 89 ημέρες το 2018 για να διανύσει τη διαδρομή αυτή.