Δύο χρόνια μετά τα Τέμπη: Πόσο ασφαλή είναι σήμερα τα ελληνικά τρένα;
Τα τρένα παραμένουν ένας παραμελημένος τομέας των μεταφορών, τη στιγμή που σε πολλές χώρες αποτελούν τη… ραχοκοκαλιά των συγκοινωνιών
Δύο χρόνια έχουν περάσει από το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, που συγκλόνισε την Ελλάδα και ανέδειξε, για ακόμη μια φορά, τα σοβαρά προβλήματα στον σιδηρόδρομο. Το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου 2023, δύο αμαξοστοιχίες – μία επιβατική και μία εμπορική – κινούνταν στην ίδια γραμμή με υψηλές ταχύτητες και τελικά συγκρούστηκαν μετωπικά. Ο απολογισμός ήταν (τουλάχιστον) 57 θύματα, δεκάδες τραυματίες και μια κοινωνία σε απόλυτο σοκ.
Το πόρισμα του Εθνικού Οργανισμού Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων (ΕΟΔΑΣΑΑΜ) κατέγραψε με λεπτομέρεια το τι συνέβη εκείνη τη νύχτα, αναδεικνύοντας όχι μόνο τα… ανθρώπινα λάθη, αλλά και τις σοβαρές ελλείψεις του ελληνικού σιδηροδρόμου. Ενδεικτικά:
- Υποστελέχωση και ανεπαρκής εκπαίδευση προσωπικού
- Ελλιπής συντήρηση του δικτύου
- Απαρχαιωμένα συστήματα ασφαλείας
- Κακός συντονισμός μετά το δυστύχημα, που οδήγησε στην απώλεια κρίσιμων στοιχείων της έρευνας
Έχει αλλάξει κάτι από τότε;
Το ερώτημα που απασχολεί τους πολίτες είναι αν τα ελληνικά τρένα είναι σήμερα ασφαλέστερα. Ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ απέφυγε να δώσει μια ξεκάθαρη απάντηση, σημειώνοντας ότι η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί μόνο αν εφαρμοστούν οι 17 συστάσεις ασφαλείας που απευθύνονται σε αρμόδιους φορείς, όπως το Υπουργείο Μεταφορών, ο ΟΣΕ και η Hellenic Train.
Η αλήθεια είναι ότι οι διαχρονικές παθογένειες του ελληνικού σιδηροδρόμου δεν λύνονται από τη μία μέρα στην άλλη. Τα χαμηλά κονδύλια για υποδομές, οι ελλείψεις προσωπικού και η βραδύτητα υλοποίησης των απαραίτητων έργων συντηρούν ένα σύστημα που παραμένει επισφαλές.
Θα ξανασυμβεί;
Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι ένα παρόμοιο δυστύχημα δεν θα ξανασυμβεί. Η Ελλάδα εξακολουθεί να επενδύει πολύ λιγότερα στη συντήρηση και την αναβάθμιση του σιδηροδρομικού δικτύου σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Τα τρένα παραμένουν ένας παραμελημένος τομέας των μεταφορών, τη στιγμή που σε πολλές χώρες αποτελούν τη… ραχοκοκαλιά των συγκοινωνιών.
Η ασφάλεια των επιβατών θα έπρεπε να είναι η απόλυτη προτεραιότητα. Όμως, δύο χρόνια μετά, αντί να έχουμε σαφείς εγγυήσεις για ένα απολύτως ασφαλές δίκτυο, εξακολουθούμε να βασιζόμαστε σε… ευχές και υποσχέσεις.
Γιατί τα Τέμπη, το τραγικό δυστύχημα αλλά και η ασφάλεια του σιδηροδρόμου δεν είναι ένα θέμα ήσσονος σημασίας, όσο και αν επιμένουν κάποιοι να μας πείσουν για τα… παγκόσμια προβλήματα που θα έπρεπε να μας απασχολούν.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μνήμη των θυμάτων δεν θα ξεχαστεί και η τραγωδία των Τεμπών πρέπει να γίνει η τελευταία στην ιστορία του ελληνικού σιδηροδρόμου, που στέρησε τόσο άδικα τις ψυχές – τουλάχιστον – 57 ανθρώπων.
