«Ραγίζει» καρδιές η Ρεγγίνα Μακέδου: «Ρωτάτε γιατί δεν λέω για την υγεία μου, θέλω να πάρω πίσω τη ζωή μου»
«Νιώθω πιο δυνατή και πιο ευάλωτη από ποτέ!»
Το λόγο που δεν είναι τόσο ενεργή στα social media αποκάλυψε η Ρεγγίνα Μακέδου μέσω μιας ανάρτησης που έκανε. Η αθλήτρια η οποία έχει μιλήσει «ανοιχτά» για τη μάχη που δίνει με τη λευχαιμία τα τελευταία χρόνια θέλησε να απαντήσει στα μηνύματα που δέχθηκε από τους διαδικτυακούς της φίλους και «ράγισε» καρδιές, αναφέροντας ότι θέλει να πάρει πίσω τη ζωή της.
Στην τελευταία της δημοσίευση, η Ρεγγίνα Μακέδου αναφέρεται στην περίοδο που διανύει τώρα, όσον αφορά την υγεία της αλλά και τα επαγγελματικά της πλάνα. Με την ευκαιρία, δείτε τι έκανε ένας κομμωτής σε μια καρκινοπαθή πελάτισσά του.
Την ανάρτηση συνόδεψε με μία φωτογραφία της, στην οποία χαμογελά με φόντο ένα φυσικό τοπίο.
Στη λεζάντα έγραψε: «Δέχομαι πολλά μηνύματα που με ρωτάτε τι κάνω πως είμαι… γιατί δεν λέω για την υγεία μου??? Γιατί θέλω να πάρω πίσω τη ζωή μου… θέλω να βρω τα πατήματα μου… θέλω λίγο χρόνο για την Ρικα που δεν ξέρετε!!! Να οργανώσω την νέα επαγγελματική χρόνια μου σε νέο χώρο!!!
Νιώθω πιο δυνατή και πιο ευάλωτη από ποτέ! Την περιπέτεια που πέρασα και περνάω “γιατί όσο χρειάζομαι εξετάσεις ακόμα περνάω” δεν θα την ξεχάσω ποτέ γιατί αυτή η περιπέτεια με έκανε ότι είμαι πια…
Όμως η Ρεγγινα η Ρικα για τους δικούς μου δεν καθορίστηκε ποτέ από αυτή τη περιπέτεια αλλά από την τρόπο αντιμετώπισης της!!! Είμαι πάντα εδώ για όλους τους ασθενείς ίσως λίγο πιο σιωπηλά αλλά πάντα εδώ.. το ξέρουν όσοι με χρειάζονται ❤️ Έμαθα να με ακούω… και τώρα μου λέω προχώρα».
Δάκρυα χαράς για τον μικρό ήρωα: Ο 5χρονος Ηρακλής νίκησε τον καρκίνο και χτύπησε δυνατά το καμπανάκι της ζωής
Ο 5χρονος Ηρακλής έδωσε μια γενναία μάχη και νίκησε τον καρκίνο, μετά από τρία χρόνια σκληρού αγώνα και χτύπησε δυνατά το καμπανάκι της ζωής, πλημμυρίζοντας με δάκρυα χαράς τους οικείους του. Η ελπίδα τώρα αρχίζει για τον μικρό ήρωα.
Αρχικά, είχε διαγνωστεί με όγκο του όρχεως και ακολούθως υποβλήθηκε σε ορχεκτομή. Μετά, όμως, λόγω της υποτροπής της νόσου, αναγκάστηκε να υποβληθεί σε χημειοθεραπείες και λόγω της κατάστασής του, κρίθηκε αναγκαία η μεταφορά του στη Γερμανία για εξειδικευμένη αντιμετώπιση. Με την ευκαιρία, δείτε τι έκανε ένας κομμωτής σε μια καρκινοπαθή πελάτισσά του.
Αφού ακολούθησε τις απαραίτητες θεραπείες για πέντε μήνες, ο μικρός επέστρεψε πρόσφατα στην Κύπρο και σήμερα είναι πιο περήφανος από ποτέ, γεμάτος όνειρα για τη ζωή του. Φυσικά, δίπλα του βρίσκονται ανελλιπώς και οι δυο του γονείς, Νικόλας και Ελένη, οι οποίοι στηρίζουν τον Ηρακλή στον αγώνα που δίνει στα πρώτα βήματα της ζωής του.
H μητέρα του μικρού ήρωα που ξεπέρασε τον καρκίνο, έγραψε με περηφάνια στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook πως, επιτέλους, «το χτυπήσαμε».
Η συγκινητική ανάρτηση της μητέρας του
«Επιτέλους το χτυπήσαμε… Οκτώβριος 2021, μόλις ήμασταν έτοιμοι να χτυπήσουμε το καμπανάκι της νίκης, αφού όλα έδειχναν ότι κερδίσαμε τον καρκινο-δράκο, έρχεται η ενημέρωση για 2η φορά υποτροπή… Αμέσως η χαρά μετατράπηκε σε λύπη και πόνο. Μετά από 2,5 χρόνια, ένας μεγάλος και δύσκολος αγώνας φτάνει στο τέλος του. Ο μικρός -αλλά στα μάτια μας μεγάλος- δικός μας ήρωας, ολοκλήρωσε τους δικούς του άθλους και βγαίνει νικητής.
Το ταξίδι μας θα συνεχίσει για τα επόμενα χρόνια, εφόσον θα είναι σημαντικά, με συχνές εξετάσεις. Eμείς όμως κρατάμε τα θετικά και ευχόμαστε να μην έρθει ποτέ ξανά πίσω.
Ευχαριστούμε πάρα πολύ την αγαπημένη μας ομάδα, την Ομόνοια, για όλη τη στήριξή της σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα μας και για όλες τις χαρές που έδωσε στον Ηρακλή μας, και φυσικά όλους εσάς για τη βοήθεια και τις προσευχές σας.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ, στους γιατρούς και νοσηλευτές στο παιδογκολογικό μας για όλα αυτά τα χρόνια που ήταν συνεχώς δίπλα μας, θα συνεχίσουν να είναι και κάνουν ό,τι καλύτερο για τα παιδιά μας.
Ακόμη, ένα μεγάλο ευχαριστώ στην οικογένεια του κ. Δημήτρη και της κ. Μαρίας, που ήταν συνεχώς δίπλα μας όσο βρισκόμασταν στη Γερμανία, δεν ξέρω πώς θα τα κατάφερνα χωρίς εσάς. Είστε πλέον οικογένεια για εμάς.
Το τελευταίο ευχαριστώ το οφείλω στις οικογένειές μας και στους φίλους μας, που ήταν συνεχώς δίπλα μας και μας στήριζαν.
Αυτά τα χρόνια γνωρίσαμε οικογένειες που θα κρατήσουμε για πάντα στη ζωή μας. Δε θα ξεχάσουμε πότε όλα αυτά που περάσαμε μαζί στους θαλάμους μας, πόνο, θλίψη, χαρά, γέλιο, αγωνία. Γιατί κανένα παιδί και καμία οικογένεια δεν είναι ποτέ μόνη. Είμαστε όλοι μαζί. Ευχόμαστε ο Θεός να είναι δίπλα από κάθε παιδάκι και σύντομα τα φιλαράκια μας να επιστρέψουν πίσω στο σπίτι τους υγιείς και δυνατοί».