«Θα γίνει της Κορέας»: Η ιστορία πίσω από την φράση

Η φράση «έγινε της Κορέας» χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να πούμε πως ουσιαστικά έγινε «χαμός, δημιουργήθηκε τεράστια ένταση.

Τι κρύβεται πίσω από την φράση;

Η έκφραση «έγινε της Κορέας» άρχισε να χρησιμοποιείται στην Ελλάδα από τότε που επέστρεψε στην πατρίδα το Ελληνικό Εκστρατευτικό Σώμα στην Κορέα (ΕΚΣΕ) από τον Πόλεμο της Κορέας. Πράγματι, το ΕΚΣΕ, ήταν η πρώτη ελληνική συμμαχική αποστολή υπό την αιγίδα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, με τους Αμερικανούς φυσικά να κάνουν το γενικό κουμάντο. Τα Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδας περιελάμβανε δυνάμεις του Στρατού Ξηράς, ένα τάγμα χιλίων στρατιωτών, αλλά και ένα σμήνος της Βασιλικής Αεροπορίας με δύναμη 67 ατόμων, με 7 αεροσκάφη C-47, τις γνωστές «Ντακότες».

Το ελληνικό τμήμα αποσύρθηκε από την Κορέα το φθινόπωρο του 1955, με απόφαση της κυβέρνησης Καραμανλή, ως αντίδραση για το ανθελληνικό πογκρόμ που είχε οργανωθεί στην (σύμμαχο…) Τουρκία εναντίον του Ελληνισμού της Κωνσσταντινούπολης.

Δείτε επίσης: “Eν τη ρύμη του λόγου”: Τι σημαίνει η φράση;

Μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, οι Έλληνες ξαναπολεμούσαν, όχι βέβαια για δικές τους υποθέσεις, αλλά ως συμμαχικές δυνάμεις σε έναν αιματηρό γεωστρατηγικό πόλεμο, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο τους σε΄ενα εντελως ξένο σ’ αυτούς περιβάλλον. Όλο αυτό το εφιαλτικό σκηνικό επέδρασε στον ψυχισμό τους. Έτσι, όταν οι στρατιώτες επανήλθαν στα χωριά τους, και οι συγγενείς κι οι φίλοι τους ρωτούσαν πώς ήταν τέλος πάντων αυτός ο πόλεμος όπου πολέμησαν, εκείνοι απαντούσαν πως εκεί «…έγινε της Κορέας», μια έκφραση που παραπέμπει βέβαια στο «έγινε της π……..». Δηλαδή, έγινε κάτι πολύ άσχημο, χαώδες, αιματηρό και μάταιο.

Να θυμίσουμε πως ο πόλεμος της Κορέας τερματίστηκε με συνθήκη, μετά από 3 χρόνια, στο ίδιο σημείο απ’ το οποίο είχε αρχίσει, χωρίς να αναδειχτούν νικητές, έχοντας καταστεί η θερμότερη στιγμή του Ψυχρού Πολέμου. Ο πόλεμος αυτός έχει μείνει γνωστός επίσης ως «Ο Ξεχασμένος Πόλεμος», καθώς ιστορικά συμπιέστηκε μεταξύ του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και του Πολέμου του Βιετνάμ, αλλά κι επειδή κατέληξε σε μια τραγωδία με εκατοντάδες χιλιάδες θυμάτων, χωρίς κανένα εμφανές όφελος και για τις δύο παρατάξεις, τη φιλοδυτική της Νότιας και την κομουνιστική της Βόρειας Κορέας. Αργότερα κάποιοι δημοσιογράφοι τον χαρακτήρισαν σαν «ένα πόλεμο στο πιο ακατάλληλο μέρος, την πιο ακατάλληλη στιγμή, με τον πιο ακατάλληλο αντίπαλο».