Η «εκτόξευση» του Παύλου Γερουλάνου ήταν το πραγματικό κοινωνικό μήνυμα στις εκλογές του ΠΑΣΟΚ

Οι εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ ανέδειξαν αρκετές ενδιαφέρουσες πλευρές τους, με τον Νίκο Ανδρουλάκη να παίρνει ξανά την πρώτη θέση, αν και αυτή την φορά ο ανταγωνισμός ήταν πολύ πιο έντονος, με τρεις αντιπάλους του να βρίσκονται πάνω από το 20% ή κοντά σε αυτό.

Χαρακτηριστικό είναι, άλλωστε, ότι Χάρης Δούκας και Παύλος Γερουλάνος πέρασαν το 21%, ενώ η Άννα Διαμαντοπούλου βρέθηκε πάνω από το 19.5%. Επί της ουσίας, ο Ανδρουλάκης είχε δύο αντιπάλους σε σύγκριση με τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Ανδρέα Λοβέρδο το 2021, όπου ο νυν πρόεδρος είχε πλησιάσει το 37%, ενώ οι έτεροι δύο είχαν κυμανθεί από το 26% έως το 28%, με τους Χρηστίδη, Γερουλάνο και Καστανίδη κατά σειρά να συμπληρώνουν την εξάδα.

Το πιο εντυπωσιακό από όλα ήταν η άνοδος του Παύλου Γερουλάνου. Το Athensmagazine.gr από πολύ νωρίς σας είχε μεταφέρει το κλίμα από το debate, που θεωρούσε τον Γερουλάνο ως τον κερδισμένο, πλησιάζοντας την υπέρβαση απέναντι στον Χάρη Δούκα για μερικές εκατοντάδες ψήφους.

Και μιλάμε για υπέρβαση, καθώς ο δήμαρχος Αθηναίων ερχόταν θεωρητικά με… φόρα για να σαρώσει, κάτι που σε καμία περίπτωση δε συνέβη. Απεναντίας, η έωλη πολιτική του τοποθέτηση, που έχουμε συνηθίσει και σε προηγούμενους πολιτικούς αρχηγούς, με αποκορύφωμα την ενόχλησή του από μια γελοιογραφία, την οποία δεν παραδέχθηκε σε τηλεοπτική του συνέντευξη, τον οδήγησε αρκετά πιο πίσω, κοντεύοντας να χάσει την είσοδο στο δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών.

Αντιθέτως, ο Παύλος Γερουλάνος έκανε μια πολύ ουσιώδη καμπάνια, βασισμένη στην προσωπικότητά του, που αποπνέει σοβαρότητα με σαφή και ολοκληρωμένα πολιτικά επιχειρήματα, ενδεικτικά ενός ατόμου με πραγματική μόρφωση, από αυτά που θα έπρεπε εν έτει 2024 να κερδίσουν την ελληνική κοινωνία. Κατάφερε, δε, να… εξαφανίσει στην Αθήνα τον νυν δήμαρχο, και μάλιστα εκεί βασιζόταν για να βγει δεύτερος και να διεκδικήσει ύστερα την αρχηγία.

Στις λεπτομέρειες δεν τα κατάφερε, καθώς του στέρησε ψήφους η επαρχία, όμως ο αριθμός είναι σαφής. Από τις 8.027 ψήφους το 2021, αποφεύγοντας οριακά την τελευταία θέση, κόντεψε να πετύχει την υπέρβαση ως απόλυτο αουτσάιντερ τρία χρόνια μετά με 63.632 ψήφους, κάτι πάνω από 800 ψήφους λιγότερες, δηλαδή, από τον Χάρη Δούκα.

Η πολιτική «εκτόξευση» του Παύλου Γερουλάνου, ενός ανθρώπου που βρίσκεται πιο έντονα στο σκηνικό την τελευταία 15ετία ήδη, είτε ως επιφανές στέλεχος του ΠΑΣΟΚ είτε ως υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού στο παρελθόν, είναι γεγονός στα 58 του χρόνια, αλλά ποτέ δεν είναι αργά.

Θα ήταν ευχής έργον, δε, για να αρχίσουν να εκτιμώνται περισσότερο πραγματικά πολιτικά πρόσωπα, που μπορούν να αφήσουν ένα σοβαρό αποτύπωμα στην κοινωνία. Η ανάγκη της αυτή εκφράστηκε με πάνω από 60.000 ψήφους και ήταν ήδη ένα μήνυμα, αν σκεφτεί κανείς ποια προσωπικότητα ήταν ο βασικός αντίπαλος για την πρόκριση στο δεύτερο γύρο.

Οι πάνω από 300.000 ψηφοφόροι, άλλωστε, ήταν ήδη ένα κοινωνικό μήνυμα για να υπάρξει αντιπαράθεση προς την κυβέρνηση, κάτι που υπάρχει ως ανάγκη σε κάθε δημοκρατία. Ας εκτιμηθούν και τα αντίστοιχα πρόσωπα, που μπορούν να την υποστηρίξουν με επιχειρήματα και στρατηγική, όχι με κραυγές και φανατισμούς. Καλό είναι να σταματήσουμε να ζούμε στο 1980 και να εκσυγχρονιστούμε στα κριτήρια εκτίμησης κάθε πολιτικής έκφρασης και οι εκλογές του ΠΑΣΟΚ σε μεγάλο βαθμό έστειλαν αυτό το μήνυμα…