Οι Ρώσοι «αφανίστηκαν» από τον παγκόσμιο αθλητισμό, το Ισραήλ συνεχίζει και κυριαρχεί!

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που κάνουν αναφορές ακόμα και για Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μετά την επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ, ως αντίποινα για τις επιθέσεις του Ισράηλ σε Παλαιστίνη και Λίβανο!

Οι Ισραηλινοί συνεχίζουν να σκορπούν αίμα. Ο σκοπός μας δεν είναι εδώ όμως να κάνουμε πολιτική. Εδώ θα το πάμε στο πιο ψυχαγωγικό, όσο γίνεται, κομμάτι. Το άρθρο αφορά καθαρά τον αθλητισμό και μόνο αυτό! Πολιτική θα κάνουν άλλοι.

Την ίδια ώρα που το Ιράν έκανε επίθεση στο Ισράηλ, μια ελληνική ομάδα αντιμετώπιζε ομάδα από την συγκεκριμένη χώρα. Συγκεκριμένα χτες το απόγευμα η ΑΕΚ αντιμετώπιζε στα Άνω Λιόσια για την πρεμιέρα του Basketball Champions League την Μακάμπι Ραμάτ Γκαν από το Ισραήλ. Σε λίγες εβδομάδες αναμένεται να αγωνιστεί και εκτός έδρας, όχι φυσικά στο Ισραήλ, αλλά σε ουδέτερη έδρα.

Πέρσι ο Παναθηναϊκός στο μπάσκετ, στον δρόμο για το έβδομο αστέρι, αντιμετώπισε στα Play Offs της Euroleague την Μακάμπι Τελ Αβίβ. Μάλιστα χρειάστηκε να κάνει break στο Βελιγράδι που είχε ως έδρα η Μακάμπι για να περάσει στο Final Four. Αντίστοιχα και ο Ολυμπιακός στο Conference League στο ποδόσφαιρο απέκλεισε την «ομάδα του λαού» με τεράστιο διπλό στην Σερβία.

Γιατί οι Ρώσοι έχουν μείνει εκτός; Γιατί στηρίζουν τους Ισραηλινούς οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές ομάδες;

Την ίδια στιγμή, εδώ και 4 χρόνια, UEFA, FIFA, FIBA, Euroleague και κάθε επίσημη αθλητική διοργάνωση έχει αποκλείσει (και πολύ σωστά) τις ρώσικες ομάδες. Και μάλιστα θρυλικές ομάδες όπως είναι η ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο μπάσκετ. Σφαγή κάνουν οι Ρώσοι στην Ουρκανία, σφαγή και οι Ισραηλινοί σε Παλαιστινή και Λίβανο!

Επειδή είπαμε πως πολιτική δεν κάνουμε, το ερώτημα είναι ένα. Γιατί να συμμετέχουν οι ισραηλινές ομάδες στις αθλητικές διοργανώσεις; Γιατί βρίσκονται χώρες να τους παραχωρούν γήπεδα για προπονήσεις και αγώνες, εντός της Ευρώπης. Η τοποθέτησή μου δεν έχει να κάνει με το αν φταίνε ή δεν φταίνε οι Ισραηλινοί. Άλλωστε οι αθλητές δεν φταίνε σε κάτι. Το ερώτημα έχει να κάνει με το πως μπορούν οι υπόλοιπες ομάδες να μπαίνουν σε μια τέτοια διαδικασία και να βρίσκονται (άθελά τους) στο στόχαστρο. Όσο και να θέλουν να μην εμπλακούν, εμπλέκονται.

Ήδη βλέπουμε αντιδράσεις σ’ όλο τον κόσμο. Εκρήξεις σε ισραηλινές πρεσβείς, επεισόδια σε αγώνες με αντιπάλους ομάδες από το Ισραήλ. Επειδή η κατάσταση όσο πάει και χειροτερεύει και δεν υπάρχει μια παύση, πρέπει να παρθεί τώρα η απόφαση, όσο δύσκολη και να είναι. Έξω κάθε ομάδα χώρας η οποία βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση. 

Αξίζει μάλιστα να αναφερθεί πως η Ελλάδα, όπως και η Κύπρος, είναι μια χώρα που έχει σταθεί στο πλευρό των Ισραηλινών. Και γήπεδα έχουμε παραχωρήσει για αγώνες τους και καλεσμένοι σε φιλικές αναμετρήσεις (Τουρνουά Παύλος Γιαννακόπουλος και τουρνουρά για τον Γιώργο Πρίντεζη) τους είχαμε. Πως μπορεί η Μακάμπι του Τελ Αβίβ να μπει δίπλα στην λέξη… φιλική αναμέτρηση! Χωρίς να μας φταίει η ομάδα φυσικά.

Ο αθλητισμός πρέπει να μείνει εκτός πολιτικής. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει να αποκλειστούν όσες ομάδες χωρών συμμετέχουν σε πόλεμο. Γιατί καλές οι σχέσεις ανάμεσα σε ομάδες αλλά επειδή η κατάσταση έχει ξεφύγει από το αθλητικό πλαίσιο πρέπει να μπει ένα τέλος άμεσα. Να γίνει ένας διαχωρισμός…