Δέσποινα Καμπούρη: Κόβω κεφάλια, χωρίς δισταγμό!

Την έχουμε για «γούτσου-γούτσου», ένα γλυκό κοριτσάκι που συνεχώς χαμογελάει, γεμάτο κέφι και χιούμορ. Σου βγάζει την καλόβολη, ότι δεν φέρνει αντιρρήσεις, ότι είναι γενικά ένα καλό παιδί! Κούνια που σας κούναγε. Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε. Η Δέσποινα Καμπούρη τολμά να φωτογραφηθεί ως άλλη «σκληρή και κακιά»,  αποκαλύπτοντας στον Τάσο Δούση ένα κομμάτι του εαυτού της, που κρατούσε καλά κρυμμένο.

Η αλήθεια είναι ότι πάντα μου άρεσε η Δέσποινα, όταν την έβλεπα στις εκπομπές του Θέμου. Εκεί, νομίζω ότι αυτή η κοπέλα έβγαζε ό,τι καλύτερο είχε και πάνω απ’ όλα ήταν ο εαυτός της. Στο πρωινό του ΑΝΤ1, το υπερβολικό άγχος την έκανε να χάσει την ισορροπία της και να μην τα καταφέρει. Στο Life&Style, που πρόλαβα να δω το πρώτο επεισόδιο, παρατήρησα ότι μεγάλωσε πολύ τον τελευταίο χρόνο. Ήταν λαμπερή, πανέμορφη, εξαιρετική, αλλά το άγχος της δεν την άφησε και πάλι να βγάλει αυτό που έχει μέσα της. Αποφάσισα να κάνω τη συνέντευξη μαζί της, γιατί εκτίμησα ότι αυτό το 28χρονο κορίτσι έχει πολύ μέλλον στην τηλεόραση. Έχει κοφτερό μυαλό και πάνω απ’ όλα φρεσκάδα που μας λείπει σε αυτό το γκρίζο τοπίο της καθημερινότητας. Η συνέντευξη μαζί της είναι απολαυστική γιατί, ενώ προσπαθεί να αποφύγει τις «κακοτοπιές», τελικά παρασύρεται. Μου είπε ότι υπήρξε ανισόρροπη, ότι έχει κάνει λάθη στο χειρισμό των προσωπικών της θεμάτων σε σχέση με το gossip. Με τόλμη μού αποκάλυψε ότι έχει υπάρξει κλέφτρα και τολμά να μιλήσει για πράγματα που για πολλούς θεωρούνται ταμπού.

Δέσποινα, χαίρομαι πάρα πολύ που τα λέμε.

Κι εγώ χαίρομαι πολύ.

Επίσης, χάρηκα που σε έχουμε στο εξώφυλλο του περιοδικού μας.

Πώς ήταν τελικά η φωτογράφιση; Είχα πάρα πολύ άγχος.

Νομίζω ότι έχεις γεννηθεί με άγχος… έχω αυτή την εντύπωση.

Λοιπόν, είναι η πρώτη φορά που δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να κάνω μια φωτογράφιση. Το concept μου φάνηκε πάρα πολύ aggressive, πολύ επιθετικό.

Ενώ δεν είσαι έτσι;

Όχι, δεν είμαι. Φοβήθηκα πάρα πολύ, αλλά αποφάσισα ότι πρέπει να σταματήσω να είμαι πολύ «γλυκούλα», «καλό κορίτσι», εύκολο και καταδεκτικό. Ήθελα να βγάλω ένα κομμάτι του εαυτού μου, που παραπέμπει σε άλλα πράγματα και καταστάσεις.

Πώς βλέπεις τον εαυτό σου; Ως γλυκανάλατο παιδάκι, καλόβολο κ.λπ.;

Όχι, στις προσωπικές μου στιγμές δεν είμαι καθόλου γλυκανάλατη. Τώρα, στους περισσότερους «απ’ έξω» δεν θέλω να δίνω πολλά δικαιώματα, οπότε κρατάω μια ουδέτερη στάση και ο καθένας ας πιστεύει ό,τι θέλει. Δεν με ενδιαφέρει και πολύ αυτό. Αλλά στις προσωπικές μου σχέσεις -με τους φίλους μου, την οικογένειά μου- νομίζω ότι είμαι πολύ πιο «έντονος» άνθρωπος, δηλαδή διαφωνώ δυναμικά, έρχομαι σε ρήξη. Δεν φοβάμαι να σε αντιμετωπίσω.

Δεν το έχεις βγάλει μέχρι τώρα, όμως…

Δεν με έχουν προκαλέσει. Είμαι σίγουρη ότι αν κάποιος πατήσει δικά μου ευαίσθητα κουμπιά, δεν υπάρχει περίπτωση να το αφήσω να περάσει έτσι.

Θα πάρεις τα σπαθιά και θα του πάρεις το κεφάλι;

Θα υπερασπιστώ τον εαυτό μου με όλα τα μέσα. Αν κάποιος τολμήσει και θίξει ένα κομμάτι της ηθικής και της τιμής μου, ναι, θα του «πάρω το κεφάλι». Πίστεψέ με, δεν θα διστάσω καθόλου. Έχω φτιάξει μεγάλες και γερές άμυνες τόσα χρόνια σε αυτόν το χώρο. Είναι δύσκολος και εγώ δουλεύω από πολύ μικρή. Νομίζω ότι δεν θα μπορούσε κανείς να με πλήξει, αν δεν του έδινα εγώ το δικαίωμα να το κάνει.

Στον ΑΝΤ1 είχες μία -ας το βάλω σε εισαγωγικά- «αποτυχία», με την έννοια ότι ξεκίνησες κάτι το οποίο δεν προχώρησε.

Ναι. Δεν το αντιμετωπίζω ωστόσο ως αποτυχία. Δεν ένιωσα έτσι ποτέ.

Γιατί δεν προχώρησε;

Δεν προχώρησε, γιατί ποτέ δεν προοριζόταν για μόνιμο. Ήταν μια λύση της στιγμής, γιατί έγινε πολύ ξαφνικά. Πολύ ξαφνικά αποφάσισε ο ΑΝΤ1 να κόψει την Κατερίνα και τον Νίκο, επομένως έπρεπε άμεσα να βρει αντικαταστάτες και δεν είναι εύκολο να τους βρεις σε μια πρωινή ζώνη που είναι η «ναυαρχίδα» του σταθμού. Εγώ κι ο Γιώργος ήμασταν η εύκολη λύση, γιατί κάναμε το X-Factor, γιατί είχαμε ένα γκελ, γιατί είχαμε πλάκα, γιατί ήμασταν νέοι, γιατί δεν το πήραμε και πολύ στα σοβαρά.

Δεν το πήρες λοιπόν στα σοβαρά;

Όχι, εγώ δεν το είδα σαν ρίσκο, ανεξαρτήτως του αν κάποιοι προσπάθησαν να με ταρακουνήσουν και να μου πουν: «Έι, πού πας; Ξεκόλλα. Δεν είναι εύκολο αυτό που πας να κάνεις. Μπορεί να σου κάνει πολύ μεγάλο κακό στην πορεία». Εγώ πήγα με την άγνοια του πρωτάρη και του, ξέρεις, «ΟΚ, δεν έχω να χάσω και τίποτα». Αφού μου το ζητάει αυτός που με ανάδειξε και με έχει βοηθήσει τόσο πολύ, γιατί να μην ανταποκριθώ; Οπότε όχι, δεν το εκλαμβάνω ως αποτυχία. Ίσα-ίσα…

Μα, αν έκανες νούμερα Δέσποινα, θα ήσουν και την επόμενη σεζόν.

Δεν ξέρω. Μας είχαν πει ότι μας ήθελαν για έναν μήνα -ενάμισι το πολύ-, και από όσο ξέρω είχαν ήδη ξεκινήσει συζητήσεις με τη Βίκυ Καγιά, ήδη από όταν εμείς ξεκινήσαμε. Από την «day one» γνωρίζαμε ότι ο ΑΝΤ1 ψάχνει για ένα άλλο πρόσωπο. Άρα, ό,τι κι αν κάναμε, η Καγιά θα αναλάμβανε την ευθύνη του πρωινού για την επόμενη σεζόν.

Το αναγνώρισαν αυτό στο κανάλι; Σου πρότειναν κάτι άλλο;

Τι έγινε μετά; Λίγα πράγματα… X-Factor 2 και τέλος.

Καλά, όταν στηρίζεις τόσο πολύ ένα κανάλι, δεν πρέπει να το αναγνωρίσει και να πει «αυτό το παιδί θα το υποστηρίξω κι εγώ με τη σειρά μου»;

Κοίτα, ο καθένας κάνει τη δουλειά του και φτιάχνει τα σχέδια του προγράμματος σύμφωνα με τις ανάγκες του. Δεν με ενόχλησε που δεν μου πρότειναν να κάνω κάτι άλλο, γιατί πάνω απ’ όλα είμαι στον Θέμο εννιά χρόνια και άρα στον ΑΝΤ1 ήξερα και ξέρω ότι θα έχω δουλειά. Θέλω να καταλάβεις πόσο καλά αισθάνομαι στη συγκεκριμένη εκπομπή και με τη συγκεκριμένη ομάδα. Είμαι απολύτως ο εαυτός μου και δίνω όλο μου το Είναι.

Τώρα αναλαμβάνεις το LifeStyle και προβλέπω διθυράμβους -αν πετύχεις- και ευθύνες -αν αποτύχεις.

Δηλαδή, λες ότι θα πιστωθώ την επιτυχία και θα χρεωθώ την αποτυχία του εγχειρήματος; Δεν νομίζω. Υπάρχει μια ομάδα από πίσω, που δουλεύει σκληρά για να βγει το αποτέλεσμα που βλέπεις στον αέρα. Η Σοφία Σιδέρη, που κρατάει το τιμόνι της εκπομπής, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να έχουμε την απόλυτη επιτυχία. Καταλαβαίνεις, λοιπόν, ότι δεν είμαι μόνη μου!

Ακόμη χειρότερα… Αν έχεις ανθρώπους που σε στηρίζουν τόσο πολύ, αυτό σημαίνει ότι αν τα νούμερα δεν είναι καλά, θα φταις μόνο εσύ και κανένας άλλος.

Έτσι όπως το λες με τρομάζεις. Όλα μπορεί να συμβούν, αλλά εγώ δεν ανέλαβα την ευθύνη μιας εκπομπής για να αποτύχει. Δουλεύω σκληρά, ατελείωτες ώρες, δίχως σταματημό και νομίζω ότι στο τέλος ο κόσμος θα μας αγαπήσει και θα μας βάλει στο σπίτι του, για να του δείξουμε την άλλη πλευρά της ζωής. Τώρα, στην περίπτωση που έρθει η συντέλεια του κόσμου, έχω πάντα την εφημερίδα μου, το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ. Το γράψιμο, η έρευνα, το ρεπορτάζ, οι συνεντεύξεις, δεν θα με αφήσουν ποτέ άνεργη.

«Να σταματήσουμε να κανιβαλίζουμε την TV, να σταματήσει μάλλον η TV να κανιβαλίζει τα πρόσωπα που αποθεώνει», είπες σε συνέντευξή σου. Μα, συγγνώμη, η δουλειά της σημερινής τηλεόρασης δεν είναι ακριβώς αυτή; Να αναγνωρίζει δηλαδή πρόσωπα, να τα εξυψώνει και στη συνέχεια να τα συνθλίβει; Αυτό δεν είναι το παιχνίδι;

Ποιος το λέει αυτό; Δεν συμφωνώ καθόλου. Αν προσέξεις τη ζωή και τη συμπεριφορά σου, δεν θα σε κανιβαλίσει κανένας. Δεν είναι δυνατόν όλοι να λένε πόσο σταρ είσαι, πόσο φοβερός και τρομερός άνθρωπος και γονιός φαίνεσαι, τι καλά νούμερα που φέρνεις και στο πρώτο στραβοπάτημα να αρχίζει η ασύλληπτη ισοπέδωση. Δεν είναι σωστό να καταπατούμε ανθρώπους και αξίες. Κάπου πρέπει να υπάρχει κι ένα όριο. Λοιπόν, δεν ξέρω αν είναι έτσι η τηλεόραση, εγώ το βρίσκω σκληρό πάντως, ιδιαίτερα όταν πλήττονται και άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με τους λεγόμενους τηλεστάρ.

Εννοείς προφανώς την ιστορία με την Ελένη Μενεγάκη και τα εξώδικα που έχει στείλει σε κανάλι, σε μια προσπάθεια να προστατέψει τα παιδιά της.

Μιλάω για την Ελένη και την κάθε Ελένη που μπορεί να γίνει βορά στα νύχια αρπακτικών. Και, ΟΚ, ας υποθέσουμε ότι η Ελένη Μενεγάκη φταίει και πρέπει να πληρώσει το τίμημα της δημοσιότητας. Τα παιδιά τι φταίνε; Σε ό,τι έχει να κάνει με παιδιά οφείλουμε όλοι να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Το βρίσκω παρατραβηγμένο αυτό που έγινε. Ό,τι και αν έχει πράξει ένας άνθρωπος, όποιον και αν έχει επιλέξει στην κατάσταση που βρίσκεται συναισθηματικά, δεν μπορείς να εισβάλλεις τόσο έντονα στη ζωή του. Υπάρχουν και κάποια όρια. Σε αυτό επικεντρώνομαι· στο θέμα των παιδιών.

Πώς θα αισθανόσουν εσύ, αν ήσουν σε αυτή τη θέση;

Πολύ άβολα, πολύ δύσκολα. Δεν ξέρω πώς θα μπορούσα να το διαχειριστώ ή τι θα μπορούσα να κάνω. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να κινηθώ νομικά κι αν θα μπορούσα να προστατέψω την οικογένεια και τα παιδιά μου. Νομίζω ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να το αντιμετωπίσει κανείς στην πραγματικότητα.

Είπες και κάτι άλλο: «Δεν θα ξεκατινιαστώ, για να νιώσω πετυχημένη». Ποιοι θεωρείς ότι ξεκατινιάζονται σήμερα;

Δεν θα σας το έλεγα ποτέ δημοσίως αυτό. Θεωρώ μεγάλη προσβολή να λες δημοσίως ότι αυτός δεν κάνει καλά τη δουλειά του ή δεν είναι καλός ή ξεκατινιάζεται. Αυτό είναι ακόμα πιο προσβλητικό, γιατί έχει να κάνει με αξίες.

Για εμένα ξεκατίνιασμα είναι όταν προσπαθείς να προβάλλεις τον εαυτό σου με έναν έμμεσο τρόπο σε gossip, δήθεν κυριλέ περιοδικά. Είναι μια μορφή ξεκατινιάσματος.

Να τον προβάλλεις πώς; Να σου ζητήσει κάποιος να δώσεις μια συνέντευξη και να τη δώσεις; Αυτό;

Όχι. Εννοώ το να πάω κάπου με έναν φίλο μου και να πάρω τηλέφωνο, για να πω σε δήθεν παπαράτσι «ελάτε να με φωτογραφίσετε». Αυτό για εμένα είναι ξεκατίνιασμα.

Δυστυχώς όμως αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν τα περιοδικά σήμερα.

Αυτή είναι μια μορφή τρομερού ξεκατινιάσματος, που περνά όμως με έμμεσο τρόπο;

Κοίτα τώρα που με πας. Θα σου πω τι αισθάνομαι. Νομίζω ότι δεν είναι αθέμιτο, ανεξαρτήτως του αν το εκτιμώ ή όχι ως τακτική. Υπάρχουν όμως πρόσωπα που το έχουν ανάγκη και θεωρούν ότι είναι ιδανική λύση, ενδεδειγμένος τρόπος για να προβάλλουν τη δουλειά τους. Και αυτό το σέβομαι. Άσχετα με το αν εγώ θα το έκανα ή όχι. Μου έχουν ζητήσει άπειρες φορές να στήσω «παπαράτσι σκηνικό» με τον άνθρωπο που αγαπάω. Έχω απαντήσει επανειλημμένως αρνητικά. Δεν θα αισθάνομαι καλά με το να κοροϊδεύω το σύντροφό μου, που πάμε να πιούμε έναν καφέ χωρίς να ξέρει βέβαια ότι υπάρχουν κάμερες -γιατί είναι αντίθετος σε αυτή την τακτική. Δεν θα αισθάνομαι καλά με τον ίδιο μου τον εαυτό, γιατί πουλάω μια πολύ προσωπική μου στιγμή. Από την άλλη όμως, από τη στιγμή που εκτίθεμαι κι έχω επιλέξει να κάνω αυτή τη δουλειά, αν βγω έξω και υπάρχει ένας παπαράτσι που πληρώνεται, αυτή είναι η δουλειά του και ζει από αυτή, δεν μπορώ εγώ ξαφνικά να του πω: «Ξέρεις κάτι; Μην με τραβάς με την παρέα μου, γιατί έτσι γουστάρω. Δεν σου το επιτρέπω». Αν δεν θέλω να βγουν παραέξω δικές μου στιγμές -να πίνω τον καφέ μου, να είμαι στα μπουζούκια ή σε ένα club-, θα κάτσω στο σπίτι μου. Δεν μπορώ να ζητάω τα ρέστα από έναν άνθρωπο που είναι η δουλειά του αυτή και τον ξέρω. Τις ξέρω τις φυσιογνωμίες τους. Τους ξέρω όλους τους παπαράτσι.

Άρα, λοιπόν, συμφωνείς στο να υπάρχει μια δημοσιότητα, έστω και με αυτόν τον τρόπο, αλλά διαφωνείς με το στημένο.

Για εμένα, όχι για τους άλλους. Οι άλλοι έχουν κάθε δικαίωμα να διαχειριστούν την εικόνα τους όπως θέλουν.

Το θεωρείς ξεκατίνιασμα ή όχι;

Δεν θέλω να μου βάλεις τέτοιες κουβέντες στο στόμα μου. Δεν θέλω. Μην με πιέζεις.

Σωστά, το ξέχασα, τώρα κάνεις και μια εκπομπή lifestyle και πρέπει να προσέχεις τι λες και πώς το λες. Είμαι σίγουρος ότι εάν σου έκανα τη συνέντευξη κάποια άλλη περίοδο δεν θα φοβόσουν να μου απαντήσεις.

Ωραία, δεν θέλω να πω αυτό που σκέφτομαι, γιατί είναι σαν να βλέπω τον τίτλο μπροστά μου. Όταν λέω ότι δεν θα ξεκατινιαζόμουν, εννοώ ότι δεν θα έκανα ποτέ εκπτώσεις στην ηθική μου, απλώς και μόνο για να κάνω νούμερα.

Άρα οι άλλοι που το κάνουν είναι ανήθικοι.

Δεν με ενδιαφέρει τι είναι. Μιλάω για εμένα, για τον εαυτό μου. Δεν θα προέβαλα ποτέ θέματα τα οποία σαν Δέσποινα θα με έκαναν να ντρέπομαι και να αισθάνομαι άσχημα… Μ’ έσκασες!

Έχεις κάνει κάτι για το οποίο να ντρέπεσαι;

Έχω κάνει κάτι όταν ήμουν πολύ μικρή, το οποίο πέρασαν πολλά χρόνια για να το ξεπεράσω και το έβλεπα εφιάλτη πάρα πολύ συχνά στον ύπνο μου. Ήμουν πέντε-έξι χρόνων και μια φίλη μου είχε ένα μπλοκάκι με την Κάντυ-Κάντυ. Της το πήρα και την επόμενη ημέρα αισθάνθηκα τόσο άσχημα, που είπα στη γιαγιά μου: «γιαγιά, έχω πάρει αυτό το μπλοκάκι και θέλω να το επιστρέψω».

Το έκλεψες δηλαδή.

Το έκλεψα, το έδωσα στη γιαγιά μου για να της το επιστρέψει και πέρασαν πολλά χρόνια για να το ξεπεράσω. Αφού οι γονείς μου γελάνε. Μου λένε: «ΟΚ, τελείωνε. Ήσουν μωρό. Ήσουν παιδάκι». Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Φυσικά και ντρεπόμουν γι’ αυτό που έκανα.

Κλειδαρότρυπα. Ο Έλληνας έχει αναπτύξει μια δεύτερη φύση στη κλειδαρότρυπα, στο gossip;

Όχι μόνο ο Έλληνας, όλοι οι άνθρωποι. Είναι σύμφυτο της ανθρώπινης οντότητας.

Αυτό που γίνεται όμως στην Ελλάδα, με τα τόσα περιοδικά gossip, τις τόσες εκπομπές, δεν γίνεται πουθενά στον κόσμο.

Σίγουρα υπάρχει ένας αντίστοιχος τρόπος. Αν δεν είναι περιοδικό, είναι κάποια ταινία, είναι κάποια εκπομπή στην τηλεόραση. Παντού συμβαίνει, νομίζω, όχι μόνο στην Ελλάδα. Είναι ένα φαινόμενο που απαντάται παντού, γιατί έτσι είναι οι άνθρωποι.

Ναι, αλλά ξέρεις κάτι; Είναι διαφορετικό πράγμα να είμαι κουτσομπόλης ως άνθρωπος και διαφορετικό μια χώρα να έχει πέντε κουτσομπολίστικες εκπομπές, τέσσερα-πέντε περιοδικά και μία εφημερίδα μόνο για το gossip.

Ακόμα κι αν δεν είσαι κουτσομπόλης από τη φύση σου, αν σε βάλουν μπροστά σε μια κλειδαρότρυπα, θα δεις, θα ρίξεις μια ματιά.

Θα ρίξεις μια ματιά. Αλλά ξέρεις; Η ζωή των ανθρώπων δεν είναι γυάλινοι τοίχοι, για να μπορούν να βλέπουν όλοι οι άλλοι προς τα μέσα.

Συμφωνώ και εκτιμώ ιδιαιτέρως τους ανθρώπους που ξέρουν να σηκώνουν τείχη και να διαχωρίζουν την προσωπική τους ζωή από το ό,τι γίνεται έξω.

Ναι, αλλά αυτό το gossip δεν μπαίνει στη ζωή των ανθρώπων;

Από μόνο του πιστεύεις; Το gossip φταίει για όλα; Εμείς δεν το προκαλούμε με τη συμπεριφορά μας; Όταν κάποιος θέλει να αποφύγει την «έκθεση», την αποφεύγει.

Ένα λεπτό, Δέσποινα. Εσύ είσαι ένα κοριτσάκι 28 χρονών και έχουμε δει φωτογραφίες σου σχεδόν με όλους τους ανθρώπους που είχες σχέση. Πρόσεξε, εσύ που δεν ήσουν ούτε σταρ, ούτε προβεβλημένη δημοσιογράφος, τελικά εξετέθης και δεν μπόρεσες να αποφύγεις τα φλας και τα κουτσομπολιά. Πώς μπορεί να τα αποφύγει, ας πούμε, ο Λάτσιος, η Μενεγάκη, η Θεοδωρίδου, ο Κανάκης και διάφοροι άλλοι;

Δεν είναι δύσκολο, γιατί έτυχε να έχω μια σχέση με έναν επώνυμο τραγουδιστή (Νίνο), όταν ήμουν πάρα πολύ μικρή. Είχαμε σχεδόν την ίδια ηλικία. Ήταν μια πολύ ωραία και αγαπησιάρικη σχέση. Επομένως, αμέσως-αμέσως υπάρχει ένα όνομα συγκεκριμένο. Στην πορεία, όταν κυκλοφορείς δημοσίως έξω με αυτόν που αγαπάς, δεν είναι και ακατόρθωτο να σε βγάλουν μια φωτογραφία και να μάθουν τα πάντα για τον οποιονδήποτε. Αφού ξέρεις πώς γίνονται αυτά.

Επομένως, το προκαλούμε το gossip, για να ικανοποιήσουμε φιλοδοξίες και σταριλίκι ή έρχεται απρόσκλητο σώνει και καλά, όταν η φάτσα μας ψιλοπουλάει;

Κοίτα, τώρα μιλάω για τον εαυτό μου, έτσι; Εγώ δεν έχω μιλήσει ποτέ για την προσωπική μου ζωή. Ό,τι έχει δει το φως της δημοσιότητας, είναι από φωτογραφίες -και μόνο φωτογραφίες- που ποτέ δεν έδωσα εγώ. Είναι πολύ σημαντικό αυτό που σου λέω. Κανένας δεν ξέρει λεπτομέρειες για τις σχέσεις και τους έρωτές μου. Απλώς κάποια στιγμή είπα σε μια συνέντευξη ότι είμαι πολύ καλά κι είμαι ευτυχισμένη. Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ότι παγιδεύτηκα, αλλά δεν πίστεψα πως είπα και κάτι συγκλονιστικό.

Να λοιπόν που προκάλεσες το gossip.

Ναι, έχεις δίκιο έτσι όπως το λες, αλλά δεν το προκάλεσα με την προοπτική της καριέρας ή της επαγγελματικής εξέλιξης. Θεωρούσα χαζό και ηλίθιο να ξέρουν όλοι ότι είμαι με έναν άνθρωπο κι εγώ να λέω άρες μάρες κουκουνάρες. Τι να έλεγα; «Δεν απαντώ», λες και είμαι καμία ντίβα; Τελικά όμως, να που έπρεπε να το πω. Το κατάλαβα αργότερα και δεν υπάρχει περίπτωση να ξανακάνω το ίδιο λάθος.

Έχεις πάει σε κανέναν ψυχολόγο;

Ναι, φαίνεται; Μισή ώρα είμαστε μαζί, πού το κατάλαβες ότι υπήρξα ανισόρροπη;

Πόσο ανισόρροπη δηλαδή;

Πολύ. Δεν ήμουν καλά με τον εαυτό μου. Το πόρισμα μετά ήταν ότι είχα την τάση να εξιδανικεύω τους ανθρώπους και τις καταστάσεις, γιατί φοβόμουν να αντιμετωπίσω το πρόβλημα. Επομένως, είχα την καλύτερη μαμά, τον καλύτερο μπαμπά, την ιδανική δουλειά, τους καλύτερους φίλους και ήμουν η καλύτερη και πιο ευτυχισμένη γυναίκα στον κόσμο. Και τρελάθηκα…

(γέλια) Τα ‘παιξες δηλαδή. Πόσο κράτησαν οι συνεδρίες;

Κράτησαν γύρω στους δύο-τρεις μήνες, μέχρι που, ενώ έγινε δουλειά, πήγε πολύ βαθιά μου και είδα πράγματα στον εαυτό που δεν τα είχα δει -γιατί φοβόμουν να τα αγγίξω-, διαισθάνθηκα ότι πήγε πολύ να χαλάσει η σχέση με τους γονείς μου. Γιατί ψιλοαπομυθοποιήθηκαν κάποια πράγματα, τα οποία εγώ τα είχα τέλεια στο μυαλό μου και είπα: «Όχι, μέχρι εδώ. Φτάνει.»

Και το σταμάτησες μόνη σου;

Ναι, το σταμάτησα μόνη μου.

Η μονιμότητα σε τρομάζει στις σχέσεις;

Όχι, η μονιμότητα στο μόνο πράγμα που δεν με φοβίζει είναι στη σχέση. Πάντα είχα πολύ μεγάλες σχέσεις. Μου αρέσουν. Είμαι «σχεσάκιας».

Με τους τραγουδιστές τι σχέση είχες;

Ένας ήταν τραγουδιστής. Και σου θυμίζω ότι ήμουν 21 χρόνων, 20.

Μια χαρά ήσουν. Τραγουδιστής, ιδιοκτήτης εταιρείας χαλιών κ.λπ. Άλλος ήταν ιδιοκτήτης σκαφών αναψυχής.

Δεν ήμουν ποτέ με ιδιοκτήτη σκαφών αναψυχής.

Τα νοικιάζει ο άνθρωπος;

Είναι μηχανικός σκαφών. Έχει πολύ μεγάλη διαφορά.

Εγώ άλλο διάβασα.

Άλλο είναι το αν η οικογένειά του έχει σκάφη… Κοίτα πώς μπαίνω στο τριπάκι να μιλήσω για πράγματα που μου έχουν πει ότι δεν πρέπει να μιλάω. Τεστ μού κάνεις να δεις αν είμαι καλή μαθήτρια; Ωραία, σταματάω εδώ.

Πάντως είναι όλοι τους άνθρωποι μιας κάποιας οικονομικής επιφάνειας.

Όχι, δεν είναι έτσι. Η πρώτη μου σχέση -πριν καν ασχοληθώ με την τηλεόραση-, κράτησε πέντε χρόνια και ήταν με έναν άνθρωπο που ασχολείτο με φρούτα και λαχανικά. Ήταν μια πολύ μεγάλη αγάπη που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου.

Με μανάβη δηλαδή;

Μπορείς να το πεις κι έτσι, αν θες. Ποτέ δεν κοίταζα στις σχέσεις το status και την οικονομική επιφάνεια των ανθρώπων. Πάντα με ενδιέφερε -και συνεχίζει- το ψάξιμο του μυαλού και της ψυχής. Μπορεί ο άλλος να είναι ο γιος του εμίρη του Κατάρ, αλλά εγώ τον εμίρη να τον βλέπω… κακομοίρη, εάν δεν μπορεί να με πάρει ταξίδι με το μυαλό του.

Φαντασιώσεις έχεις γενικώς;

Ντρέπομαι πάρα πολύ να μιλάω για το σεξ. Αυτό είναι το μεγάλο μου ταμπού.

Εγώ δεν είπα για το σεξ.

Α, νόμιζα ότι μου μιλάς για σεξουαλικές φαντασιώσεις.

Εκεί πήγε το μυαλό σου κατευθείαν από μόνο του. Μπράβο, Δέσποινα!

Ναι, αλλά τι άλλες φαντασιώσεις να έχω; Αν στο έλεγα εγώ, το μυαλό σου πού θα πήγαινε;

Στη βία. Μπορεί να έχεις φαντασιώσεις βίας.

Ρε Τάσο, σου φαίνομαι για τόσο ανώμαλη, παιδάκι μου; Όχι, δεν έχω φαντασιώσεις ούτε βίας, ούτε σεξ, ούτε και των δύο μαζί. Κάνω πολλά όνειρα… Μου αρέσει να ονειρεύομαι.

Τι είναι το πιο συγκλονιστικό που έχεις δει στον ύπνο σου ας πούμε και έπαθες κλακάζ;

Έχω δει πολλά όνειρα που με έχουν συγκλονίσει. Το πιο συχνό, που μου το εξήγησαν μετά ότι έχει να κάνει με άγχος, είναι ότι τρέχω-τρέχω-τρέχω, κατεβαίνω τα σκαλοπάτια και κάποια στιγμή χάνω τα σκαλοπάτια και κουτρουβαλάω. Σπάω χέρια, πόδια ή με πατάει το τρένο. Πολλές φορές έχω δει ότι με πατάει το τρένο.

Ωραία όνειρα βλέπεις! Μπράβο, συγχαρητήρια.

Μου τα ερμήνευσαν μετά ότι συνδέονται με το άγχος.

Μάλιστα, άλλοι βλέπουν παράδεισο, άλλοι βλέπουν σεξ, άλλοι βλέπουν όργια, εσύ βλέπεις τρένα. (γέλια) Έτυχε να ήσουν ποτέ με κάποιον άνδρα και ταυτόχρονα να σκεφτόσουν κάποιον άλλον την ίδια στιγμή;

Ωραία, οι συνεδρίες με τον ψυχολόγο συνεχίζονται. Τώρα θα σου απαντήσω και θα σου πω κάτι που δεν το έχω πει ποτέ, ούτε στους πιο κοντινούς μου ανθρώπους. Ναι, μου έχει τύχει να είμαι με κάποιον και ταυτόχρονα την ίδια στιγμή να σκέφτομαι κάποιον άλλον. Αυτός ήταν και ο λόγος που χώρισα.

Πλάκα κάνεις.

Όχι. Ήμασταν πολλά χρόνια μαζί και κάποια στιγμή έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται άλλον, χωρίς όμως να έχει προχωρήσει, έτσι; Δεν έχω απιστήσει ποτέ στη ζωή μου και στο λέω με το χέρι στην καρδιά.

Ο μεγαλύτερος φόβος που έχεις;

Το να μην χάσω -δεν έχει τύχει ποτέ- ανθρώπους που αγαπάω πολύ. Ο μεγαλύτερος φόβος που έχω είναι το πώς θα αντέξω να ζω χωρίς αυτούς.

Σε έχει μπινελικώσει ποτέ ο Θέμος;

Ναι.

Μπινελίκι σοβαρό όμως;

Μόνο μία φορά.

Μάλιστα. Έχεις τραβήξει βίντεο με προσωπικές σου στιγμές;

Όχι, ποτέ.

Ούτε αν στο πρότειναν;

Δεν θυμάμαι να μου το έχουν προτείνει. Αλήθεια, δεν το θυμάμαι αυτό.

Το μέγεθος μετράει;

Ε, ούτε αυτό το πιστεύω. Από μαρτυρίες φίλων μου, γιατί μιλάω πολύ με τις φίλες μου γι’ αυτά τα θέματα, δεν πιστεύω ότι το μέγεθος μετράει τελικά. Πιστεύω ότι ξεκινάμε από το μυαλό κι αν ένας άνδρας έχει την ικανότητα να σε μαγνητίσει νοητικά, σε έχει κερδίσει.

Τι γουστάρεις σε έναν άνδρα;

Μου αρέσει πάρα πολύ το mind game γενικώς. Αν καταφέρεις και παίξεις με το μυαλό μου, έχουμε πολύ καλές προοπτικές να είμαστε μαζί.

Αυτό το σημάδι που έχεις στο κούτελο, τι είναι;

Είναι από το Ζαΐρ. Ήμουν μικρή, ήθελε η μαμά να με βάλει για ύπνο, αλλά ήμουν πολύ άτακτη, έτρεχα να της ξεφύγω και υπήρχε ένας μαρμάρινος διάδρομος. Γλίστρησα και χτύπησα στη γωνία στο περβάζι. Αυτό το σημάδι ήταν στο «δόξα Πατρί» και για μερικά δευτερόλεπτα δεν αποκρίθηκα, γι’ αυτό και νόμιζαν ότι έμεινα στον τόπο. Μέναμε σε ένα πολύ μικρό χωριό μέσα στη ζούγκλα, όπου υπήρχε μόνο μια κοινότητα με έναν λευκό γιατρό, ο οποίος -για κακή μας τύχη- εκείνο το βράδυ ήταν μεθυσμένος. Χρειάστηκε λοιπόν να με ράψει ένας βοηθός του κι επειδή δεν είχε αναισθητικό, μου έδεσαν τα πόδια, ο μπαμπάς μου μού κράταγε τα χέρια και με έραψαν στεγνά. Ήμουνα τριών χρόνων, νομίζω. Μέχρι σήμερα όταν έρχεται αυτή η κουβέντα και είναι μπροστά ο μπαμπάς μου, συγκινείται πάρα πολύ. Δεν θέλει να το θυμάται.

Είσαι μοναχοπαίδι;

Ναι. Δυστυχώς, είμαι μοναχοπαίδι.

Μάλιστα. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη. Κάναμε μια πολύ ωραία κουβέντα. Δεν είναι από αυτές τις γλυκανάλατες που έχεις κάνει.

Ναι, έτσι νομίζω κι εγώ. Είδες τελικά ότι πρέπει και ο άλλος να στο βγάζει λίγο; Δεν φταίμε πάντα εμείς. (γέλια)

 

Πιστεύω ακράδαντα ότι εάν αυτό το κορίτσι καταφέρει να ξεπεράσει το εσωτερικό της άγχος, θα διαπρέψει για πολλά χρόνια στην ελληνική δημοσιογραφία. Συγκεντρώνει γνώση, άποψη, σοβαρότητα, υπευθυνότητα, τόλμη και αποφασιστικότητα. Δέσποινα, άφησε τον εαυτό σου ελεύθερο και θα δεις πώς θα σε αγαπήσει ο κόσμος.  Δεν έχεις ανάγκη να δείξεις κάτι που δεν είσαι.