ΑΡΧΙΚΗ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Θρήνος για 33χρονη καρκινοπαθή: Αρνήθηκε να κάνει θεραπεία για να γεννήσει το παιδί της και απεβίωσε

Ανείπωτη θλίψη!

Η Azzurra Carnelos, 33 ετών, πήγε για εξέταση αφού είδε ένα προειδοποιητικό όνειρο που την ώθησε να υποβληθεί σε έλεγχο. Η μητέρα της, Αντονέλα, είπε στα ιταλικά μέσα ενημέρωσης: «Είχε ονειρευτεί τη γιαγιά της, η οποία είχε πεθάνει με τον ίδιο τρόπο. Της έλεγε να κάνει έλεγχο».

AD: mytest

Με την ευκαιρία, δείτε τη νέα έρευνα για τον καρκίνο του δέρματος.

Η Carnelos, από το Oderzo, λίγο βόρεια της Βενετίας, ξεκίνησε χημειοθεραπεία που έβαλε τον καρκίνο του μαστού της σε ύφεση. Τον Φεβρουάριο του περασμένου έτους, έλαβε απροσδόκητα τα νέα ότι ήταν έγκυος. Δυστυχώς, τον Ιούλιο, της είπαν ότι ο καρκίνος επέστρεψε. Οι γιατροί τη συμβούλεψαν να ξεκινήσει ξανά χημειοθεραπεία, αλλά η νεαρή κοπέλα αποφάσισε να καθυστερήσει τη θεραπεία για να φέρει το μωρό στη γέννα.

«Ο γιος που λαχταρούσε», σύμφωνα με την Antonella, γεννήθηκε πριν από οκτώ μήνες. Στη συνέχεια, η Carnelos ξανάρχισε τη θεραπεία της κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, αλλά ήταν πολύ αργά. Πέθανε στο σπίτι της στο Oderzo το Σάββατο, 13 Απριλίου. «Η Azzurra ήταν δυνατή, γλυκιά και ευγενική μέχρι το τέλος», είπε η οικογένειά της στα τοπικά μέσα ενημέρωσης. «Ήταν μια υπέροχη μητέρα και μια υπέροχη σύζυγος».

Η κηδεία της πραγματοποιήθηκε στον καθεδρικό ναό του Oderzo στις 17 Απριλίου. Η άτυχη γυναίκα ήταν πτυχιούχος οικονομικών και διοίκησης επιχειρήσεων που εργαζόταν σε τράπεζα ως ανώτερος οικονομικός αναλυτής. Παντρεύτηκε τον σύζυγό της, Francesco, τον Φεβρουάριο, όπως αναφέρεται στο NeedToKnow. Το αγόρι τους Αντώνιο ήταν το μοναχοπαίδι της.

«Λίγο χρόνο έχω ακόμη»: Δυστυχώς, το ανακοίνωσε ο Γιώργος Καραμίχος που δίνει μάχη με τον καρκίνο

Καλεσμένος στην εκπομπή «Καλύτερα Αργά» βρέθηκε ο Γιώργος Καραμίχος, ο οποίος προχώρησε σε μία εξομολογητική συνέντευξη για τη μάχη του με τον καρκίνο.

«Μου αρέσει να βλέπω τα παλιά και να ανακαλύπτω τα καινούργια. Μέχρι κάποια ηλικία, είναι κυρίως τα εσωτερικά “ταξίδια”. Μεγαλώνοντας, και με διάφορα που μας συμβαίνουν, αρχίζεις να μην φοβάσαι το σκοτάδι. Το χειρότερο σκοτάδι θεωρώ ότι είναι η άγνοια και το βλέπουμε καθημερινά. Όχι με την έννοια της γραμματειακής γνώσης, αλλά της συνείδησης. Η άγνοια των ανθρώπων σε σχέση με τον πόνο. Το να μη θέλεις να μάθεις να ακούσεις τον πόνο του αλλουνού. Ζούμε σε μια χώρα που η ενσυναίσθηση υποφέρει. Έχω μεγαλώσει σε χωριό που δεν είχαν πολλά. Υπήρχαν αυτοί με ενσυναίσθηση και οι άλλοι που κουτσομπολεύουν. Οι Έλληνες ήμασταν ανέκαθεν παρτάκηδες. Έχουμε την εικόνα της φιλοξενίας, αλλά υπάρχει ο φόβος. Υπάρχουν λαοί που φαινομενικά δεν είναι φιλόξενοι, ενώ επί της ουσίας είναι περισσότερο».

Ενώ, στη συνέχεια της συνέντευξής του, τόνισε: «Ήταν πολύ πρόσφατο όταν το ανακοίνωσα. Είχαμε κλείσει μια εκδήλωση ώστε να μιλήσουν οι άντρες για τον καρκίνο του μαστού, το πώς το αντιμετωπίζουν. Έχουμε την εκδήλωση και την ώρα που φτάνω, είναι αρκετές γυναίκες και μου έλεγαν “πείτε το με το όνομά του”. Όσοι ώρα μιλούν οι άλλοι δύο ομιλητές και βλέπω αυτές τις γυναίκες να με κοιτούν με μάτια σαν puppy, να το απενεχοποιήσουμε. Μου είπαν περιπτώσεις ρατσισμού στη δουλειά, μια αμήχανη διαδικασία. Δεν ήξερα ότι στο ενδιάμεσο θα διαγνωσθώ με καρκίνο στον πνεύμονα».

Όπως είπε ο ίδιος, λίγο χρόνο έχει ακόμα για θεραπείες και μετά θα σταματήσει πάλι!