Ο 35χρόνος στην Κόρινθο σκότωσε και αφέθηκε ελεύθερος! Μέχρι που φτάνει η αυτοάμυνα; Γιατί μια 22χρονη σκότωσε τον βιαστή της και πήγε 15 χρόνια φυλακή;

Πρώτα απ’ όλα ας ξεκαθαρίσουμε ένα βασικό. Το να πάρεις την κουμπούρα και όποιον πάρει ο Χάρος δεν είναι λύση. Καταστρέφεται η ζωή σου ,το μέλλον σου , η ηρεμία σου και πολύ πιθανό να πέσεις θύμα αυτοδικίας.

Γνωρίζω προσωπικά άνθρωπο όποιος πυροβόλησε και τραυμάτισε Αλβανό κακοποιό που προσπάθησε να μπει στο σπίτι του και από τότε έχει αλλάξει ζωή του. Έχει στοχοποιηθεί από την αλβανική μαφία έχει αλλάξει 10 διευθύνσεις και φοβάται να πάει για ένα φαγητό με τη γυναίκα και τα παιδιά του. Ο άνθρωπος αυτός ζει ένα προσωπικό δράμα και είναι δεδομένο πως έτσι θα ζήσει μέχρι το τέλος της ζωής του. Γιατί δεν πρέπει να απαντάς στον κακοποιό με όπλο; Διότι απλά δεν ξέρεις ποιον έχεις απέναντί σου.

Πρόκειται για ανθρώπους που λειτουργούν κάτω από την επήρεια ναρκωτικών για ανθρώπους που ζουν με βία στην ζωή τους από την ημέρα που έρχονται στον κόσμο. Βέβαια στην Ελλάδα ζούμε σε μια κατάσταση παράδοσης ολόκληρων πόλεων και οικισμών στην μαφία. Αλβανική τσιγγάνικη ρωσική ολόκληρες περιοχές ζουν κάτω από το φόβο κακοποιών στοιχείων δίχως να μπορεί να παρέμβει η αστυνομία. Τα γκέτο κινδυνεύουν να εξαπλωθούν σαν γάγγραινα στην ελληνική επικράτεια. Η αλήθεια είναι ότι δεν βλέπω να γίνεται και κάτι προς αυτή την κατεύθυνση. Έρχομαι στην υπόθεση 35 χρόνου. Φιλοι με ρωτάνε πως αφέθηκε ελεύθερος και άλλοι γιατί δεν αφέθηκε ελεύθερος δίχως περιοριστικούς όρους αφού ήταν σε αυτοάμυνα. Όλες οι υποθέσεις αυτοάμυνας δεν είναι ίδιες. Μπορεί να είσαι σε αυτόαμυνα να σκοτώσεις και να πας φυλακή 15 χρόνια ,μπορεί και να σκοτώσεις σε αυτοάμυνα και να αφεθείς ελεύθερος χωρίς καν περιορισμούς. Στο άρθρο παρακάτω θα καταλάβετε πολλά…

Να θυμίσω μια ξεχασμένη υπόθεση…τον εικοσάχρονο εργάτη γης Φάνι Ναμπούλι, που, τον Απρίλιο του 1998, πήγε να κλέψει ένα καρπούζι από το μποστάνι του 60χρονου τότε Θανάση Μάτου, για να πέσει νεκρός λίγα λεπτά μετά με μια σφαίρα στην πλάτη (ο αγροφύλακας δολοφόνος δεν μπήκε ούτε μια μέρα φυλακή, απροπό, παρά την ομολογία του και την καταδίκη του σε τρία χρόνια φυλάκιση — με αναστολή) μέχρι τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου σε live μετάδοση και την υπόθεση 22 χρονης που σκότωσε τον βιαστή της και καταδικαστικές σε 15 χρόνια φυλακή αναφέρω το περιστατικό αναλυτικά παρακάτω. Και πάμε στην υπόθεση του 35 χρόνου…

Το περιστατικό συνέβη την περασμένη Κυριακή στις επτά το απόγευμα. Οι δύο επίδοξοι κλέφτες μπήκαν στην αυλή του σπιτιού του 35χρονου αλλά έγιναν αντιληπτοί με τον ιδιοκτήτη να αρπάζει μια καραμπίνα και να πυροβολεί, ενώ στη συνέχεια τους καταδίωξε. Ο ένας από τους δύο κλέφτες το έβαλε στα πόδια, ο άλλος όμως τραυματίστηκε θανάσιμα.

Ο 35χρονος μάζεψε τα περισσότερα στοιχεία από το σημείο του εγκλήματος, σκέπασε το πτώμα και το μετέφερε κοντά στο λατομείο της περιοχής προσπαθώντας να το εξαφανίσει.

Ο συνεργός του 52χρονου, όμως, όταν γύρισε στον καταυλισμό στην περιοχή Εξαμίλια αφηγήθηκε στους συγγενείς του θύματος τι είχε συμβεί. Τη νύχτα, οι συγγενείς του θύματος πήγαν στο τοπικό αστυνομικό τμήμα και είπαν στους αστυνομικούς τι είχε συμβεί.

Σε έρευνα των Αρχών στην αυλή του 35χρονου, ο οποίος είναι πατέρας δύο παιδιών, οι αστυνομικοί βρήκαν κηλίδες αίματος και έναν κάλυκα.

Στην περιοχή, μετά και τα επεισόδια έξω από το Δικαστικό Μέγαρο, επικρατεί ένταση ενώ η υπόθεση έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στην κοινότητα των τσιγγάνων.

Αναρωτιέστε φυσικά και εσείς και άλλοι γιατί αφέθηκε ελεύθερος… Για τους παρακάτω λόγους που έχει να κάνει με άρθρα του ποινικού κώδικα….

1. Δεν είναι άδικη η πράξη που τελείται σε περίπτωση άμυνας.

2. Άμυνα είναι η αναγκαία προσβολή του επιτεθέμενου στην οποία προβαίνει το άτομο, για να υπερασπισθεί τον εαυτό του ή άλλον από άδικη και παρούσα επίθεση που στρέφεται εναντίον τους.

3. Το αναγκαίο μέτρο της άμυνας κρίνεται από το βαθμό επικινδυνότητας της επίθεσης, από το είδος της βλάβης που απειλούσε, από το είδος της βλάβης που απειλούσε, από τον τρόπο και την ένταση της επίθεσης και από τις λοιπές περιστάσεις.

Σε κάθε εξεταζόμενη περίπτωση, αυτός που επικαλείται την κατάσταση της άμυνας οφείλει να αποδείξει πως δέχεται επίθεση και «ανταπαντά» σε επίθεση που βρίσκεται σε εξέλιξη. Η εκ των υστέρων επίθεση εμπίπτει μάλλον στην έννοια της «αυτοδικίας», καθώς δεν γίνεται με σκοπό αποτροπή της επίθεσης/βλάβης αλλά για λόγους αντεκδίκησης.

Τις περισσότερες παρανοήσεις και σημεία προστριβής συναντά η «αναγκαιότητα», με την οποία εισάγεται ένα κριτήριο αναλογικότητας στην χρήση βίας εκ

μέρους του αμυνόμενου. Παραδείγματος χάρη, η χρήση όπλου απέναντι σε έναν εμφανώς άοπλο ληστή αποτελεί συσανάλογο μέτρο αντιμετώπισης.

Σημαντική είναι και η παράμετρος του βαθμού επικινδυνότητας, καθώς αντιμετωπίζεται διαφορετικά π.χ η λεκτική προσβολή, η χειροδικία από την άμεση απειλή κατά της ζωής.

Στο άρθρο 23 άλλωστε αφήνεται ένα περιθώριο για την αντίδραση υπό καθεστώς μεγάλης ταραχής ή φόβου που θα μπορούσε να επικαλεστεί σε κάποιες ακραίες περιπτώσεις π.χ εισβολής την νύχτα όπου η ορατότητα είναι εξαιρετικά περιορισμένη και το περιβάλλον διαταράσσεται απότομα.

Άρθρο 23. Όποιος υπερβαίνει τα όρια της άμυνας τιμωρείται, αν η υπέρβαση έγινε με πρόθεση, με ποινή ελαττωμένη άρθρο 83 του ποινικού κώδικα (λόγοι μείωσης της ποινής), και αν έγινε από αμέλεια, σύμφωνα με τις διατάξεις τις σχετικές με αυτήν. Μένει ατιμώρητος και δεν του καταλογίζεται η υπέρβαση, αν ενέργησε με αυτόν τον τρόπο εξαιτίας του φόβου η της ταραχής που του προκάλεσε η επίθεση.

Τέλος, αξίζει να γίνει μνεία στο άρθρο 372 του ΠΚ που κάνει την ουσιαστική διάκριση μεταξύ κλοπής και της ληστείας με βασική διαφορά την χρήση ή την απειλή βίας (ληστεία) και την αφαίρεση αντικειμένου που βρίσκεται υπό την κατοχή άλλου, με σκοπό την παράνομη ιδιοποίηση.

Άλλες σχετικές διατάξεις:

Άρθρο 25 – Κατάσταση ανάγκης που αποκλείει το άδικο
Α. Δεν είναι άδικη η πράξη που τελεί κάποιος, για να αποτρέψει παρόντα και αναπότρεπτο με άλλα μέσα κίνδυνο, ο οποίος απειλεί το πρόσωπο ή την περιουσία του ίδιου ή κάποιου άλλου χωρίς δική του υπαιτιότητα, αν η βλάβη που προκλήθηκε, στον άλλο είναι σημαντικά κατώτερη κατά το είδος και τη σπουδαιότητα από τη βλάβη που Απειλήθηκε.

Β. Η προηγούμενη διάταξη δεν εφαρμόζεται σε όποιον έχει καθήκον να εκτεθεί στον απειλούμενο κίνδυνο.

Γ. Η διάταξη του άρθρου 23 έχει ανάλογη εφαρμογή και στην περίπτωση αυτού του άρθρου.

Άρθρο 32 – Κατάσταση ανάγκης που αποκλείει τον καταλογισμό
Α. Δεν καταλογίζεται στο δράστη η πράξη που τελεί για να αποτρέψει παρόντα και αναπότρεπτο με άλλα μέσα κίνδυνο ο οποίος απειλεί χωρίς δική του υπαιτιότητα το πρόσωπο ή την περιουσία του ίδιου ή συγγενούς του, ανιόντος ή κατιόντος ή αδελφού ή συζύγου του αν η βλάβη που προκλήθηκε στον άλλον από την πράξη είναι κατά το είδος και τη σπουδαιότητα ανάλογη με τη βλάβη που Απειλήθηκε.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΙΑ 22 ΧΡΟΝΗ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΒΙΑΣΤΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΣΤΕΙΛΑΝ 15 ΧΡΟΝΙΑ ΦΥΛΑΚΗ

Στις 27 Σεπτεμβρίου του 2017, δικάστηκε στο Ναύπλιο η υπόθεση της 22χρονης Π.Α., σχετικά με τον φόνο του Ν.Ζ., που έγινε τον Ιούνιο του 2016 στην Κόρινθο. Η μιντιακή κάλυψη του θέματος επικεντρώθηκε στο ζήτημα της αυτοάμυνας και το περιστατικό περιγράφεται ως εξής: η πράξη της Π.Α. τελέστηκε σε συνθήκες άμυνας, όταν ο θανών κινήθηκε παραβιαστικά προς την 22χρονη, και τη 17χρονη φίλη της, μία νύχτα που οι δυο τους κάθονταν σε δημόσιο χώρο (παγκάκι) της Κορίνθου.

Ο Ν.Ζ. είπε χαρακτηριστικά στη νεαρότερη κοπέλα: «Ξέρω τον μπαμπά σου, τι ρούχα είναι αυτά που φοράς; Θα σας γαμήσω», και κινούμενος επιθετικά προς το μέρος της, έπιασε το στήθος της. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των δύο κοριτσιών, ο Ν.Ζ. έκανε μία κίνηση να βγάλει κάποιο αντικείμενο από την τσέπη του, η 17χρονη φοβήθηκε ότι βγάζει μαχαίρι, το είπε στην φίλη της, η οποία σε άμυνα αντέδρασε πρώτη, έβγαλε το δικό της μαχαίρι (που είχε ως άστεγη για αυτοπροστασία) και τον χτύπησε στο στήθος, προκαλώντας το τραύμα που οδήγησε στο θάνατό του. Οι κοπέλες έφυγαν τρέχοντας, άφησαν το μαχαίρι είκοσι μέτρα μακριά από τον θανόντα και καταγράφηκαν από κάμερες μαγαζιού -μία μάρτυρας από κοντινό μαγαζί μάλιστα τις κατονόμασε – κι έτσι η αστυνομία οδηγήθηκε γρήγορα στη σύλληψή τους. Η απόφαση του δικαστηρίου βρήκε την Π.Α. ένοχη για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, οπλοφορία και οπλοχρησία.

Το δικαστήριο δεν αναγνώρισε το δικαίωμα της Π.Α. να αμυνθεί, στην πραγματικότητα μάλλον δεν αναγνώρισε καν ότι υπήρξε σαφής επίθεση. Διερευνώντας προηγούμενες υποθέσεις που σχετίζονται με σεξουαλική κι έμφυλη βία, τόσο στο ελληνικό συγκείμενο όσο και διεθνώς, μία τέτοια απόφαση δεν σοκάρει. Σύμφωνα με την πλειοψηφία της δικαστικής αντιμετώπισης περιστατικών σεξουαλικής βίας, αν δεν υπάρχουν σωματικά τεκμηρια βίας, δεν γίνεται δεκτό πως υπήρξε μη συναινετική πράξη. Για οποιονδήποτε όμως παρακολούθησε τους τελευταίους μήνες την καταιγίδα των #metoo καταγγελιών που κατέκλυσε τα social media, οι μη συναινετικές πράξεις είναι πολύ πιο συνηθισμένο φαινόμενο απ’ ό,τι αναδεικνύει η νομολογιακή πρακτική.

Συμπέρασμα…Η αυτοάμυνα με οπλοκατοχή και θάνατο σε καμιά περίπτωση δεν είναι η λύση. Η λύση είναι τα προληπτικά μέτρα με συστήματα συναγερμού και με υπηρεσίες φύλαξης επαγγελματιών. Όλα τ’άλλα καταστρέφουν ζωές και ο θύτης γίνεται θύμα.

Ο Τάσος Δούσης είναι επιχειρηματίας δημοσιογράφος και εκδότης της DOUSISCOM

Για περισσότερες απόψεις και γνώμες του AthensMagazine.gr δείτε εδώ!