Γιάννης Παπαζήσης: Θέλω να ξεκινήσω ξανά από το μηδέν!

Λίγους μήνες πριν φύγει για τη Νέα Υόρκη κι ενάμιση χρόνο μετά την τελευταία του συνέντευξη, ο Γιάννης Παπαζήσης μάς εξηγεί γιατί πλέον προτιμά να «κρατάει αποστάσεις» από τη δημοσιότητα!
Από μικρό παιδί είχε έφεση στη μίμηση κι έπαιζε τους δικούς του ρόλους. «Μια περίοδο κυκλοφορούσα σαν τον Μickey Rourke. Μ’ ένα τζιν γιλέκο, γυμνός από μέσα και με κολλημένο πίσω το μαλλί. Μετά πέρασα τη φάση του Luke Perry. Από εκεί έχω τόσες ρυτίδες στο μέτωπο (γέλια)! Δεν σου συζητάω για όταν είχα δει την ταινία The Doors, που έμπαινα στα μαγαζιά της Δράμας μ’ ένα μπουκάλι στο χέρι…»
Σε ηλικία 23 ετών και μετά από μια σύντομη περιπλάνηση σε Αγγλία και Θεσσαλονίκη, κατέβηκε στην Αθήνα για ν’ ασχοληθεί με την υποκριτική και τη σκηνοθεσία κινηματογράφου. Σήμερα δηλώνει πως τίποτα δεν τον ενδιαφέρει τόσο όσο η δουλειά του κι ένας από τους βασικούς του στόχους είναι να μπορεί να κάνει, σε όλους τους τομείς, το ένα βήμα παραπάνω. «Θέλω να το πηγαίνω λίγο παραπέρα… Στη μόδα, στα μαλλιά, στις σπουδές, στη μουσική, στις σχέσεις μου και φυσικά στη δουλειά μου!»
Θα είσαι και του χρόνου στην «Πολυκατοικία»;
Η σειρά θα συνεχιστεί μέχρι τον Δεκέμβριο, αλλά τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν στα τέλη Ιουνίου.
Στην πραγματικότητα πόσο ευαισθητοποιημένος είσαι σε σχέση με την οικολογία και την προστασία του περιβάλλοντος;
Πάντα ήμουν μέσα μου, αλλά όχι στην πράξη. Μαθαίνοντας κάποια πράγματα και μετά από αυτόν το ρόλο, του οικολόγου δηλαδή, κάνω τα πολύ βασικά. Έχω ξεχωριστό κάδο γι’ ανακύκλωση και σβήνω τα πολλά φώτα το βράδυ. Βέβαια.. εντάξει δεν έχω σώσει και καμιά φάλαινα!
Εκτός από τη σειρά, τι άλλο ετοιμάζεις;
Συζητάω για δύο θεατρικές παραστάσεις και μια ταινία, που ελπίζω τελικά να γίνει.
Το εξωτερικό το έχεις σκεφτεί καθόλου;
Με πετυχαίνεις σε μια φάση, που ετοιμάζω μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή μου. Κατά 99, 9% θα φύγω μ’ ένα συνάδελφό μου για Νέα Υόρκη. Δεν πάμε για να κατακτήσουμε κάτι. Σαφώς υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού μου η δουλειά, αλλά αρχικά θέλω να μείνω εκεί και να σπουδάσω υποκριτική και σκηνοθεσία, που πάντα μ’ ενδιέφεραν. Θέλω να ξεκινήσω πάλι από το μηδέν, ακόμη κι αν χρειαστεί να κάνω οποιαδήποτε δουλειά. Όπως λέω στους φίλους μου… «Θέλω ρε παιδί μου να κάνω μια μαλακία!»
Τι σε οδήγησε σε αυτή την απόφαση;
Δεν γουστάρω άλλο εδώ! Επαγγελματικά νιώθω ότι έχω χάσει την καλλιτεχνική μου ταυτότητα. Έχω να παίξω από το 2005 και το εννοώ! Ξέρω πώς είναι να στήνεις και να βιώνεις ένα ρόλο. Δεν είμαι μίζερος, ούτε τα βλέπω όλα μαύρα, αλλά δεν είμαι από τους ευχαριστημένους.
Οι τηλεοπτικές σειρές δεν σου φτάνουν;
Δεν με «κουράζουν» καλλιτεχνικά. Είναι εύκολα όλα αυτά για εμένα -μ’ εξαίρεση τον «Γιούγκερμαν», όπου είχα παίξει κάτι διαφορετικό.
Και πότε φεύγετε;
Τον Σεπτέμβριο θα κάνω ένα ταξίδι στην Αμερική για να δω τι γίνεται και οριστικά λέμε να εγκατασταθούμε τον Μάρτιο. Πάντα είχα μια ξενομανία, αλλά το ουσιαστικό πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχουν ευκαιρίες για τους νέους στην Ελλάδα. Αφού λέω συχνά: «Άντε να πάω σαράντα, μήπως και παίξω κανένα ρόλο».
Έχεις αναλάβει ρόλο που δεν σου άρεσε;
Δε θα σου πω τι και πώς, αλλά ναι, έχω αναλάβει μαλακία ρόλο.
Νομίζω ότι κάποια στιγμή αποστασιοποιήθηκες λίγο από την τηλεόραση, τα περιοδικά και γενικά τις συνεντεύξεις. Σωστά;
Αν σκεφτείς ότι έδωσα την τελευταία συνέντευξή μου πέρσι τον Μάρτιο, ισχύει αυτό που λες.
Γιατί έτσι;
Στην αρχή ήμουν ανοιχτός, γιατί είχα λόγο. Ήθελα να με μάθει όλη η Ελλάδα, ακόμη κι η γιαγιά στο χωριό. Κάποια στιγμή όμως είδα ότι δεν κατάλαβαν τι ήθελα να πω και νόμισαν πως είμαι ένα ακόμη παιδί που προσπαθεί να εντυπωσιάσει. Επειδή λοιπόν αυτό δεν μ’ εκφράζει, αποφάσισα να «κλειστώ».
Είσαι άνθρωπος που λειτουργεί με πλάνο;
Ναι, απλώς στην πορεία αλλάζει. Ακόμη κι η Αθήνα για εμένα που μεγάλωσα στη Δράμα, ήταν ένα ολόκληρο πλάνο στο μυαλό μου.
Τι σου έκανε περισσότερο εντύπωση, όταν ήρθες στην Αθήνα;
Ο Παρθενώνας! Θυμάμαι επίσης χαρακτηριστικά την πρώτη μου μέρα στο κέντρο, γιατί είχε ξεραθεί ο λαιμός μου από την αλλαγή κλίματος. Δεν θα ξεχάσω αυτή την αίσθηση…
Τι δεν σου αρέσει να σου κάνουν;
Να με γαργαλούν, να μου πιάνουν τη μύτη και να μου χαλάνε τα μαλλιά…
Έχεις κόλλημα με τα μαλλιά σου;
Όταν είναι φτιαγμένα, ναι (γέλια).
Είσαι νάρκισσος;
Όλοι είμαστε, μην τρελαθούμε. Είμαι πολύ ικανοποιημένος με την εμφάνισή μου. Με βρίσκω ιδιαίτερο, χωρίς να θεωρώ ότι είμαι ωραίος. Εξάλλου ο ηθοποιός παίζει τους ρόλους με το ίδιο πρόσωπο, και αυτό με το οποίο ενσαρκώνω εγώ τους ρόλους μου, μου αρέσει.
Φίλους έχεις;
Αυτό είναι το παράπονό μου. Είμαι άνθρωπος που δεν θέλω να τα πηγαίνω καλά με όλους, αλλά με τους μισούς. Πρέπει να έχει λόγο ο άλλος, ώστε να με πείσει να κάνουμε παρέα.
Καμιά φορά μας οδηγεί και το ένστικτο σε κάποιους ανθρώπους…
Συμφωνώ, και το ένστικτό μου το εμπιστεύομαι πολύ, αφού δεν μ’ έχει προδώσει ούτε μια φορά.
Πιστεύεις στο μεταφυσικό, γενικότερα;
Μόνο σε αυτό πιστεύω! Σε όλες μου τις σχέσεις έχω πάντα την αίσθηση ότι τις έχω ξαναζήσει.
Τι εκτιμάς στους άλλους;
Την ευφυΐα! Ο πατέρας μου έλεγε πως όταν κάνεις παρέα μ’ έξυπνους ανθρώπους, γίνεσαι εξυπνότερος, ενώ αν συναναστρέφεσαι με βλάκες, χαζεύεις.
Τι σ’ ελκύει σε μια γυναίκα;
Θα σου πω πάλι, την ευφυΐα… Έχω κόλλημα με τους έξυπνους ανθρώπους!
Τι εννοούσες με τη φράση «μου αρέσουν οι γυναίκες που μοιάζουν με λιονταράκια»;
Όταν δήλωσα αυτό, ήμουν full ερωτευμένος με μια κοπέλα που έμοιαζε με λιονταράκι, ήταν λίγο «άφρο» κι ήθελα να πω κάτι σχετικό μ’ εκείνη. Η αλήθεια βέβαια είναι πως πάντα είχα μια «ανωμαλία» με το σγουρό μαλλί…
Όσο μεγαλώνεις, τι είναι αυτό που νιώθεις ότι αλλάζει μέσα σου;
Με τα χρόνια, ξεχνάς το λόγο για τον οποίο ξεκίνησες όλο αυτό το ταξίδι κι εγώ δεν θέλω να τον ξεχάσω.
Ποιος είναι ο δικός σου λόγος;
Από μικρό παιδί με γοήτευε να ζω μέσα από τις ζωές των άλλων. Μ’ ενδιέφεραν περισσότερο οι ζωές των δίπλα μου, παρά η δική μου.
Ποια φράση των γονιών σου σε συνοδεύει σε κάθε σου κίνηση;
Της μητέρας μου… Να μην ξεχνάω να τρώω και να μην πίνω πολύ. Είμαι επιρρεπής στο αλκοόλ και το φοβάμαι, γιατί είχαμε αρκετούς πότες στο σόι.
Τι δεν θα έκανες ποτέ;
Δεν θα πηδούσα από αλεξίπτωτο, δεν θα έκανα bungee jumping!
Να υποθέσω ότι έχεις υψοφοβία;
Τρομερή, αλλά ξέρεις τι δικαιολογία βρίσκω; Είχα διαβάσει κάπου ότι ο άνθρωπος που έχει φοβίες, είναι πολύ έξυπνος!
Έχεις δηλώσει ότι σου αρέσει η δέσμευση, γιατί σου δίνει ηρεμία στη ζωή. Πρωταρχικός σκοπός για μια σχέση είναι αυτό λοιπόν;
Μου αρέσουν οι σχέσεις! Από μικρός μάλιστα έφτιαχνα με το μυαλό μου μια ιστορία ότι ψάχνω να βρω μια κοπέλα από προηγούμενη ζωή. Ένιωθα ότι ψάχνω τον άγγελό μου…
Τον βρήκες τελικά;
Μπα, δεν ξέρω. Νομίζω πως όχι. Άσε που είναι και κουραστικό να ψάχνεις (γέλια)!
«Λέω όχι στις περιστασιακές σχέσεις». Δηλαδή δεν έχει τύχει ποτέ να ξεκινήσεις κάτι χωρίς προοπτική;
Καλά τώρα κι εσύ, «λέω όχι»… Στην πράξη δεν συμβαίνει αυτό, γιατί μου αρέσει το σεξ και γενικά να γεύομαι πράγματα. Τελευταία μάλιστα νομίζω ότι φοβάμαι να ζήσω μόνος μου.
Τι ενδιαφέροντα έχεις εκτός δουλειάς;
Τίποτα δεν μ’ ενδιαφέρει αυτή την περίοδο τόσο όσο η δουλειά μου. Ωστόσο μου αρέσει πολύ ο χορός. Μπορώ να πω ότι είμαι μια σύγχρονη… μπαλαρίνα! Κάνω μαθήματα στο σπίτι κλασικού, τζαζ, σύγχρονου. Επίσης διαβάζω αρκετά.
Τι προτιμάς να διαβάζεις;
Αυτή την περίοδο διαβάζω το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας Millennium και το Γλυκό Τριαντάφυλλο, το μυθιστόρημα μιας φίλης που θα εκδοθεί σύντομα.
Βγαίνεις;
Πηγαίνω συχνά για φαγητό. Μου αρέσει να πίνω το κρασάκι μου στα Prosopa στον Κεραμικό ή ένα ποτό στο Tribeca στο Κολωνάκι.
Το ήξερες ότι…
Μένει στην Αργυρούπολη;
Φοβάται τις μηχανές και γι’ αυτό οδηγεί μόνο αυτοκίνητο;
Ανήκει στο ζώδιο του Σκορπιού;
Έκανε το πρώτο από τα έξι τατουάζ του σε ηλικία 14 ετών;
«Πεθαίνει» για τη Lady Gaga;
Έχει παίξει στις ταινίες «Hardcore» και «Λούφα και Παραλλαγή: Σειρήνες στο Αιγαίο»;