Τοπίο που κόβει την ανάσα: Διάσπαρτοι αμπελώνες, εύφορη γη και μια εκκλησία που κρέμεται σαν στολίδι

Σε απόσταση αναπνοής από την Αττική!
Μόλις λίγα μέτρα από την έξοδο της εθνικής οδού, οι διάσπαρτοι αμπελώνες στις πλαγιές, όπου αγγίζει το βλέμμα, αριστερά και δεξιά του επαρχιακού δρόμου που οδηγεί προς τις δύο «λεκάνες» της Νεμέας, ορίζουν το τοπίο, την όψη και τη χρήση του. Με την ευκαιρία δείτε ακόμα ένα προορισμό 2 ώρες μακριά από την Αθήνα: Γαλαζοπράσινα νερά, ταβερνάκια και μοναδικό γλυκό τριαντάφυλλο
Η Νεμέα, βρίσκεται βόρεια της Πελοποννήσου. Μια περιοχή που για 2.500 χρόνια, χαρακτηρίζεται από μύθους και άθλους, ιστορικά γεγονότα στο πέρασμα των αιώνων, που συνδέονται άμεσα τόσο με το αρχαίο και το σύγχρονο ελληνικό στοιχείο, όσο και με την διαχρονική σχέση και αγάπη των Ελλήνων με το κρασί.
Η συγκεκριμένη περιοχή, έχει πλούσιο ιστορικό βιογραφικό. Από την αρχαία ελληνική πόλη Φλειούς ή ( Φλιασία) όπου το κρασί πήρε το όνομα του ως ‘’φλιάσιος οίνος’’ που λατρεύονταν ιδιαίτερα από τους αρχαίους Έλληνες και από τον βασιλιά Αγαμέμνονα. Οι Νέμειοι αγώνες κάθε δυο έτη, ο ναός του Νεμείου Διός στη περιοχή αυτή, τα χρυσά νομίσματα που βρέθηκαν από τον 5ο αιώνα π. χ με την επιγραφή ‘’φλειάσσιων’’, ο άθλος του Ηρακλή με το λιοντάρι της Νεμέας και την νύμφη να του προσφέρει στο τέλος, ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, η ομαλή μετάβαση στους βυζαντινούς χρόνους αλλά και ο οικισμός του Αγίου Γεωργίου τον 13οαιώνα, ακριβώς στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα η Νεμέα, αποτελούν μερικά ιστορικά παραδείγματα, που αναδεικνύουν την αυθεντικότητα και την ελληνική ρίζα του Αγιωργίτικου και των κρασιών της περιοχής αυτής.
Το χωριό της Αρχαίας Νεμέας είναι ήσυχο. Χαμηλά οικήματα, περιποιημένες αυλές και χειροποίητες πινακίδες οινοποιείων είναι τα χαρακτηριστικά του. Στην καφετέρια που βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο, λίγοι θαμώνες παρατηρούν τα περαστικά αυτοκίνητα, στην ανάπαυλα από διάφορες αγροτικές, κυρίως, εργασίες. Στάσιμος χρόνος. Αγροτικά αυτοκίνητα και μικρά τρακτέρ φορτωμένα με χρωματιστές κλούβες γεμάτες σταφύλια, κινούνται ασταμάτητα στους δρόμους ανάμεσα στα 17 χωριά που απαρτίζουν την αμπελουργική ζώνη της Νεμέας. Ανάμεσα στις τέλεια στοιχισμένες γραμμές των αμπελιών, εργάτες γης με ρούχα χρωματιστά που σπάνε τις μονότονες αποχρώσεις του πράσινου, τρυγούν τα βαριά τσαμπιά που απέμειναν στα φυτά, γεμίζοντας τα καφάσια με το αποτέλεσμα των κόπων μιας ολόκληρης χρονιάς. Η περίοδος του τρύγου βρίσκεται στις τελευταίες της ημέρες, η μεγαλύτερη δουλειά έχει ήδη γίνει.
Σε ένα από τα επισκέψιμα οινοποιεία, κατόπιν τηλεφωνικής συνεννόησης, η διαδικασία της γευστικής δοκιμής των παραγόμενων κρασιών, ανήκει στις ομορφότερες εμπειρίες κάθε ταξιδιώτη που αναζητά γεύσεις και γνώσεις. Τα ποτήρια είναι ήδη στημένα στη σειρά στο τραπέζι. Ένα φυλλάδιο του οινοποιείου με τα προϊόντα του, ένα μπλοκάκι και ένα μολύβι για σημειώσεις, παξιμαδάκια και, ίσως, λίγο τυρί σε ένα πιάτο στη μέση, νερό. Οι άνθρωποι των οινοποιείων παρουσιάζουν τα κρασιά σαν παιδιά τους, νεογέννητα ή και πιο ώριμα, ατίθασα ή και πιο ευγενικά, ατρόμητα αλλά και ντελικάτα, οι συνδυασμοί είναι αμέτρητοι, η αγάπη για το κρασί χωρίς όρια. Η εξέλιξη της γευστικής δοκιμής, τα αρώματα, τα σχόλια, κάποια λογοπαίγνια, φέρνουν τον επισκέπτη να ξεκλειδώσει και να μπει σε μια νέα συνθήκη, πέραν αυτής του απλού καταναλωτή. Το κρασί είναι μια διαδικασία χωρίς τέλος. Και ευτυχώς.
Μια βόλτα στη λεκάνη της Νεμέας, μετά την υπεύθυνη γευστική δοκιμή και πριν την αναζήτηση τροφής συνοδεία κρασιού φυσικά, φέρνει τον επισκέπτη σε επαφή με μια γη εύφορη και ζωντανή. Μονάδες καλλιέργειας και διατήρησης ποικιλιών αμπέλου, σταφιδοπαραγωγές, μικροί και μεγαλύτεροι ελαιώνες, αμπέλια με βρώσιμα μόνο σταφύλια, γιγαντιαία μηχανήματα συγκομιδής τα οποία κινούνται με προσοχή στους στενούς επαρχιακούς δρόμους, συνθέτουν μια εικόνα ζωής και αγροτικής εξέλιξης. Ανάμεσα στις εύφορες επίπεδες εκτάσεις και στα αρδευτικά κανάλια, η παράξενη και λίγο απόκοσμη εικόνα του Κέντρου Δορυφορικών Επικοινωνιών με τα τεράστια λευκά πιάτα να κοιτούν σαν να φωνάζουν με την ψηφιακή τους φωνή προς τον ουρανό, είναι μια φουτουριστική εικόνα βγαλμένη από ταινία του Βιλνέβ, σαν μια συμπαντική πρόσκληση για γνωριμία και οινοποσία.
Ο βράχος με το μεσαιωνικό όνομα «Πολυφέγγους», στην ανατολική είσοδο της Νεμέας, φιλοξενεί την εκκλησία της Παναγίας του Βράχου, χτισμένης μέσα στο κοίλο ενός σπηλαίου. Σαν στολίδι κρέμεται πάνω από την κωμόπολη, συνδέοντας το παρελθόν με το σήμερα, την κατάνυξη με τους ζωηρούς ρυθμούς και την εξέλιξη, διαχωρίζοντας την αισθητική της από τις μοντέρνες κατασκευές στη ρίζα του βράχου. Η επίσκεψη φανερώνει μια θέα σε ολόκληρη τη λεκάνη της Νεμέας αλλά συνδέει τον περιπατητή με τη θρησκευτικότητα και την ομορφιά του άγριου φυσικού τοπίου.
Λίγο πριν το τέλος αυτού του ταξιδιού, στη δροσιά του φθινοπωρινού απογεύματος, απολαμβάνοντας με όλες τις αισθήσεις γεύσεις παντρεμένες με το καταλληλότερο κρασί, κουβέντες χαλαρές και φιλικές πλάθουν ακόμη μερικές ιστορίες από τη Νεμέα, αφτιασίδωτες και αληθινές. Σαν τον τόπο που τις μοιράζεται απλόχερα με τους επισκέπτες του.