Aileen Wuornos: Η πρώτη γυναίκα κατά συρροή δολοφόνος της Αμερικής

Γνωστή ως η πρώτη γυναίκα κατά συρροή δολοφόνος της Αμερικής, η Aileen Wuornos πραγματοποίησε μια σειρά από διαβόητους και βάναυσους φόνους στους σκοτεινούς αυτοκινητόδρομους της Φλόριντα στα τέλη του 1989 και το 1990.

Ποιά ήταν η Aileen Wuornos

Η Wuornos, τότε γνωστή ως Aileen Carol Pittman, γεννήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 1956 από έφηβους γονείς στο Ρότσεστερ του Μίσιγκαν. Η μητέρα της Diane ήταν μόλις 16 ετών όταν γέννησε τη Wuornos – το δεύτερο παιδί της.

Αφού ο πατέρας της Wuornos, ο Leo, φυλακίστηκε για βιασμό ανήλικης (αργότερα αυτοκτόνησε στο κελί του), η μητέρα της εγκατέλειψε τα παιδιά, αφήνοντάς τα στη φροντίδα των δικών της αλκοολικών γονέων.

Μεγαλώνοντας, η Wuornos κακοποιήθηκε σεξουαλικά από τον παππού της, διέπραξε αιμομιξία με τον αδελφό της Keith και βιάστηκε και έμεινε έγκυος από έναν οικογενειακό φίλο.

Αφού αναγκάστηκε να δώσει το παιδί για υιοθεσία σε ηλικία μόλις 15 ετών, εκδιώχθηκε από το σπίτι των παππούδων της και αναγκάστηκε να ζήσει στο δάσος, όπου στράφηκε στη σεξουαλική εργασία για να κερδίζει χρήματα για φαγητό.

Δείτε επίσης: Ted Bundy: Ο γοητευτικός δολοφόνος που σκότωσε πάνω από 30 γυναίκες

Στη συνέχεια έκανε ωτοστόπ για να φτάσει στα νότια, όπου γνώρισε και παντρεύτηκε τον πρόεδρο του κλαμπ γιοτ της Φλόριντα Lewis Gratz Fell, 69 ετών, το 1976. Η ένωση φάνηκε να είναι μια αναζήτηση ασφάλειας μετά από μια ταραγμένη ανατροφή, αλλά δεν κράτησε πολύ.

Μόλις εννέα εβδομάδες μετά τον γάμο, αυτός ακυρώθηκε και η Wuornos επέστρεψε σε μια περιπλανώμενη ζωή με καβγάδες σε μπαρ, μικροεγκλήματα και περιοδικές απόπειρες αυτοκτονίας, ζώντας για ένα διάστημα από τα 10.000 δολάρια που είχε λάβει από την ασφάλεια ζωής του Κιθ μετά τον θάνατό του από καρκίνο του οισοφάγου.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, αντιμετώπιζε τακτικά προβλήματα με το νόμο, εμπλεκόμενη σε ένοπλες ληστείες, κλοπές αυτοκινήτων και ανάρμοστη συμπεριφορά, αφήνοντας στο πέρασμά της ίχνη χάους. Το 1986, γνώρισε την Tyria Moore, μια 24χρονη καμαριέρα του μοτέλ Daytona Beach, σε ένα γκέι μπαρ.

Ερωτεύτηκαν και η Wuornos προσπάθησε να συντηρήσει την κα Moore με τα κέρδη της από την εργασία στο σεξ.

Τι έκανε η Aileen Wuornos;

Δραστηριοποιούμενη κατά μήκος των αυτοκινητοδρόμων της Φλόριντα στα τέλη της δεκαετίας του 1980, η Wuornos πιστεύεται ότι δολοφόνησε έως και επτά άνδρες μεταξύ 1989 και 1990. Όλα τα θύματα ήταν αυτοκινητιστές που την είχαν προσεγγίσει ως πελάτες σεξουαλικής εργασίας.

Το πρώτο θύμα ήταν ο Ρίτσαρντ Μάλορι, ένας 51χρονος ιδιοκτήτης καταστήματος ηλεκτρονικών ειδών, ο οποίος πυροβολήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 1989. Το πτώμα του βρέθηκε σε μια δασώδη περιοχή δύο εβδομάδες αργότερα, διάτρητο από σφαίρες.

Αργότερα προέκυψε ότι ο Mallory είχε προηγούμενη καταδίκη για απόπειρα βιασμού στο Maryland, γεγονός που προσέδωσε αξιοπιστία στην αφήγηση της Wuornos.

Τα πτώματα άλλων πέντε αγνοούμενων ανδρών ανακαλύφθηκαν μεταξύ της 1ης Ιουνίου και της 19ης Νοεμβρίου 1990, και όλα οδηγήθηκαν στην Wuornos.

Τα θύματα ήταν: ο εργάτης οικοδομών David Andrew Spears, 47 ετών, ο αναβάτης ροντέο Charles Edmund Carskaddon, 40 ετών, ο πωλητής Troy Eugene Burress, 50 ετών, ο συνταξιούχος ταγματάρχης της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ και αρχηγός της αστυνομίας Charles Richard Humphreys, 56 ετών και ο φορτηγατζής και φύλακας ασφαλείας Walter Jeno Antonio, 62 ετών.

Η  Wuornos πιστεύεται επίσης ότι σκότωσε και λήστεψε έναν έβδομο άνθρωπο – τον συνταξιούχο εμπορικό ναυτικό Peter Abraham Siems, 67 ετών – κατά την ίδια περίοδο. Είχε δηλωθεί η εξαφάνισή του, αλλά το πτώμα του δεν βρέθηκε ποτέ.

Πως την έπιασαν οι αρχές

Η Wuornos ισχυρίστηκε ότι ο Mallory την είχε χτυπήσει και βιάσει αφού την πήρε.

Ο νόμος τελικά βρήκε την Wuornos όταν το αυτοκίνητο της Siems βρέθηκε τρακαρισμένο στην άκρη ενός δρόμου και το αποτύπωμα της παλάμης της ανακαλύφθηκε σε ένα εσωτερικό χερούλι πόρτας.

Η ίδια συνελήφθη στο μοτοσικλετιστικό μπαρ The Last Resort στο Port Orange της κομητείας Volusia στις 9 Ιανουαρίου 1991 και η κα Μουρ στο Pittston της Πενσυλβάνια την επόμενη μέρα.

Η κ. Moore πείστηκε να στραφεί εναντίον της ερωμένης της και να της αποσπάσει ομολογία.

Κατά τη διάρκεια μιας μαγνητοφωνημένης τηλεφωνικής κλήσης στις 16 Ιανουαρίου, η Wuornos παραδέχτηκε δεόντως στην κα Moore ότι είχε πραγματοποιήσει τους φόνους.

Στις 27 Ιανουαρίου 1992, η Wuornos καταδικάστηκε για τη δολοφονία της Mallory.

Κατά τη διάρκεια της δίκης της, οι ψυχίατροι της υπεράσπισης υποστήριξαν ότι ήταν ψυχικά ασταθής και πρότειναν ότι μπορεί να έπασχε από οριακή διαταραχή προσωπικότητας.

Στις 31 Μαρτίου 1992, δήλωσε ότι δεν αμφισβήτησε τις δολοφονίες των Spears, Burress και Humphreys, λαμβάνοντας τρεις ακόμη θανατικές ποινές. Αργότερα δήλωσε ένοχη για τις δολοφονίες των Carskaddon και Antonio και καταδικάστηκε και πάλι σε θάνατο.

Η δολοφονία του Siems είναι η μόνη για την οποία δεν υποχρεώθηκε να λογοδοτήσει, λόγω του ότι δεν υπήρχε πτώμα.

Ο Θάνατος της

Η Wuornos πέρασε την επόμενη δεκαετία στην πτέρυγα των θανατοποινιτών στο σωφρονιστικό ίδρυμα Broward του Τμήματος Σωφρονισμού της Φλόριντα.

Το 2001, η Wuornos έγραψε στο Ανώτατο Δικαστήριο της πολιτείας παραιτούμενη από όλες τις εναπομείνασες εφέσεις εκ μέρους της και δηλώνοντας: «Σκότωσα αυτούς τους άνδρες, τους λήστεψα παγερά. Και θα το έκανα ξανά, επίσης».

Μεταφέρθηκε στις κρατικές φυλακές της Φλόριντα ενόψει της εκτέλεσής της τον Οκτώβριο του 2002.

Για το τελευταίο της γεύμα, η Wuornos επέλεξε να πιει μόνο ένα φλιτζάνι καφέ.

Τα τελευταία της λόγια καταγράφονται ως εξής: «Ναι, θα ήθελα απλώς να πω ότι πλέω με τον βράχο και θα επιστρέψω, όπως την Ημέρα Ανεξαρτησίας, με τον Ιησού. 6 Ιουνίου, όπως στην ταινία. Μεγάλο μητρικό σκάφος και όλα αυτά, θα επιστρέψω, θα επιστρέψω».

Η ιστορία της έχει ειπωθεί αρκετές φορές στη μεγάλη οθόνη

Ο Βρετανός σκηνοθέτης Nick Broomfield της πήρε συνέντευξη κατά τη διάρκεια του χρόνου της στην πτέρυγα των θανατοποινιτών, για την ταινία του Aileen Wuornos: The Selling of a Serial Killer (1993). Αργότερα γύρισε ένα δεύτερο ντοκιμαντέρ, Aileen: Life and Death of a Serial Killer (2003) – το οποίο αντανακλούσε τη σκληρή ζωή της.

Η ιστορία της Wuornos αφηγήθηκε επίσης στη βραβευμένη με Όσκαρ ταινία Monster (2003) της Patty Jenkins με πρωταγωνίστρια τη Charlize Theron.