20/10/2014: Φεύγει από τη ζωή ο τεράστιος Σπύρος Ζαγοραίος – Ο κύριος του παλιού λαϊκού τραγουδιού και το «Κωνσταντίνου και Ελένης»
Το τραγικό ατύχημα στα 15 του, ο χαμός του γιου που τον σημάδεψε και η σοβαρή ασθένεια
Σαν σήμερα, 20 Οκτωβρίου του 2014, φεύγει από τη ζωή ένας μεγάλος κύριος του παλιού καλού ελληνικού τραγουδιού. 10 χρόνια συμπληρώνονται από τον θάνατο του Σπύρου Ζαγοραίου, ενός ανθρώπου που γεννήθηκε στον Άγιο Αρτέμιο Παγκρατίου και «έσβησε» την ημέρα που γιορτάζει η ομώνυμη εκκλησία της περιοχής.
Η ζωή και το έργο του
Γεννημένος στη Γούβα του Παγκρατίου το 1928, σε ηλικία 15 ετών χάνει σε ατύχημα το ένα του χέρι, όταν έσκασε μια χειροβομβίδα την ώρα που έπαιζε με συμμαθητές του στην Αγία Παρασκευή της Αττικής. Μπήκε δυναμικά στο χώρο του λαϊκού τραγουδιού και ξεχώρισε με τη φωνή του.
Ξεκίνησε την καριέρα του το 1952 από την Αθήνα και μετά τη Θεσσαλονίκη. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 άρχισε να τον συνοδεύει στο τραγούδι η σύζυγος του Ζωή, δημιουργώντας ένα από τα πιο λαοφιλή ντουέτα του λαϊκού τραγουδιού.
Έως και τα τελευταία σχεδόν χρόνια της ζωής του εξακολουθούσε την καλλιτεχνική του δραστηριότητα στο Αιγάλεω όπου διέμενε και είχε δημιουργήσει το λαϊκό κέντρο Εντελαμαγκέν.
Οι καλύτερες επιτυχίες του
Ο Σπύρος Ζαγοραίος συνεργάστηκε με τα μεγάλα ονόματα της χρυσής εποχής του λαϊκού τραγουδιού (Μάρκο Βαμβακάρη, Γεράσιμο Κλουβάτο, Δημήτρη Γκόγκο – Μπαγιαντέρα, Σπύρο Περιστέρη, Απόστολο Καλδάρα, Πάνο Τούντα, Γιώργο Μητσάκη, Θόδωρο Δερβενιώτη, κ.ά.) αλλά έχει γράψει πολλά τραγούδια και ο ίδιος.
Τα τραγούδια του έγιναν μεγάλες επιτυχίες, και δεν είναι λίγα αυτά που ακούγονται μέχρι και σήμερα. «Ε ντε λα μαγκέν ντε Βοτανίκ», «Ντόλτσε βίτα», «Άναψε το τσιγάρο», «Θα πεθάνω γλυκιά μου αγάπη», «Προσευχή», «Στης Λαρίσης το ποτάμι», «Κατηγόρα με», «Έγιναν γκρίζα τα μαλλιά μου», «Ο αλήτης», «Οι γαρυφαλλιές», «Όλες είσαστε ίδιες», «Άδικα χάρε καρτερείς», «Η κούκλα», «Πάρτε κύριε λαχεία», «Ο ανάπηρος», «Ερωτιάρης», «Τον χάρο τον αντάμωσαν» είναι μερικά από τα πιο δημοφιλή.
Εκτός από τη δισκογραφία και τα λαϊκά πάλκα, έδωσε δεκάδες συναυλίες σε όλη την Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό όπου υπήρξε ομογένεια.
Αυθεντικός, σεμνός και συνεπής σε όλη την πορεία του, ο Σπύρος Ζαγοραίος αντιμετώπισε με στωικότητα αλλά και πίκρα τις αλλαγές που επέφερε η αλλαγή των εποχών και στο λαϊκό τραγούδι. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Σπύρος Ζαγοραίος πάλεψε με πολλά προβλήματα υγείας, ενώ δέχτηκε το πιο μεγάλο χτύπημα όταν έχασε τον γιο του.