Πέθανε χιλιόμετρα μακριά από την Γη η Λάικα: Το σκυλί θρύλος που θυσιάστηκε για την ρωσική επανάσταση!

Σαν σήμερα, πριν 67 χρόνια, απογειώθηκε για το Διάστημα από τους Ρώσους ο πύραυλος Sputniκ 1. Έναν μήνα μετά απογειώθηκε και το Sputnik 2 με έναν… ιδιαίτερο επιβάτη!

Την έλεγαν Λάικα, ένα αδέσποτο θηλυκό σκυλάκι που πάγωνε στους δρόμους της Μόσχας. Η μοίρα της ήταν να πεθάνει από αφόρητη ζέστη χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τη Γη! Όταν η επεκτατική βουλιμία των Αμερικανών και των Σοβιετικών, που ξεπήδησε από τα αδηφάγα πεδία των μαχών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καταλάγιασε, το φεγγάρι ήρθε στο προσκήνιο σαν επιδόρπιο στο τραπέζι. Στο τέλος της δεκαετίας του ’50, το ζητούμενο ήταν ποιος από τους δύο “Γολιάθ” θα λεηλατήσει και τους κρατήρες της Σελήνης.

Το 1957, η πρώτη ζωντανή ύπαρξη που θυσιάστηκε στο βωμό της διαστημικής εξερεύνησης ήταν μια σκυλίτσα με το όνομα Λάικα, που στα ρωσικά σημαίνει «Αυτή που γαβγίζει». Αυτή που γάβγιζε, δεν ξαναγάβγισε ποτέ, αλλά λέγεται ότι ήταν η πρώτη που είδε την καμπυλότητα της Γης πριν «φύγει», νοσταλγώντας τους παγωμένους δρόμους της Μόσχας.

Ο «Sputniκ 2» και η Λάικα πάνω από τη Γη

Στις 3 Νοεμβρίου 1957, η Λάικα εκτοξεύθηκε στο διάστημα με τον πύραυλο «Sputnik 2». Ήταν ένα από τα τρία σκυλιά που εκπαιδεύτηκαν για αυτή την αποστολή. Πριν οι τεχνικοί κλείσουν την κάψουλα, τη φίλησαν, γνωρίζοντας ότι δεν θα επέστρεφε ζωντανή από αυτή την περιπέτεια. Οι προετοιμασίες για την εκτόξευση έγιναν βιαστικά όταν ο Σοβιετικός ηγέτης, Νικίτα Χρουστσόφ, αποφάσισε ότι η ημερομηνία της εκτόξευσης έπρεπε να συμπέσει με την 40ή επέτειο της Ρωσικής Επανάστασης.

Ο πύραυλος κατασκευάστηκε στα γρήγορα και τυχόν αστοχίες θα τις εντόπιζαν όταν θα ήταν αργά… Η εκπαίδευση της Λάικα ήταν Κόλαση: Περιελάμβανε προοδευτικό εγκλεισμό σε όλο και μικρότερα κλουβιά, τοποθέτηση σε συσκευές φυγοκέντρισης για να γίνει προσομοίωση των δυνάμεων G που θα αναπτύσσονταν κατά την εκτόξευση καθώς και σε μηχανήματα που αναπαρήγαγαν τους θορύβους ενός διαστημοπλοίου. Επίσης, η σκυλίτσα, έμαθε να τρώει ένα εξαιρετικά θρεπτικό, αλλά καθόλου εύγευστο ζελέ. Το σχέδιο ήταν να μείνει ζωντανή επί 10 μέρες σε τροχιά, τρεφόμενη με το ζελέ και ύστερα να της γίνει ευθανασία, με δηλητήριο που είχε τοποθετηθεί στην άνοστη τροφή που θα κατανάλωνε την δέκατη ημέρα.

Δεύτε τελευταίον ασπασμό

Ο καρδιακός της ρυθμός διπλασιάστηκε και η αρτηριακή της πίεση έφτασε στα ύψη. Ο «Sputniκ 2» είχε ένα σύστημα υποστήριξης ζωής με στόχο να διατηρήσει σταθερή την παροχή αέρα και φαγητού καθώς και μία μέτρια θερμοκρασία λίγο πάνω τους 15° Κελσίου. Όταν ήρθε η ώρα, φόρεσαν στη Λάικα στολή που της επέτρεπε να κάθεται ή να ξαπλώνει και από την οποία παρακολουθούσαν διαρκώς την αναπνοή και την αρτηριακή της πίεση. Τελικά, έπειτα από χρόνια, αποκαλύφθηκε πως λίγες ώρες μετά την εκτόξευση η Λάικα πέθανε από την υπερθέρμανση εξαιτίας μιας βλάβης στον πύραυλο και όχι όπως ανέφεραν οι Ρώσοι από την έλλειψη οξυγόνου την έκτη μέρα. Όπως είχε προβλεφθεί, το άψυχο κορμί της Λάικα εξαυλώθηκε μαζί με τον «Sputniκ 2» κατά την επάνοδο στη γήινη ατμόσφαιρα στις 14 Απριλίου του 1958.

Και μετά η Λάικα, με όχημα τον Sputnik έφτασε στα σύννεφα της αθανασίας: Έγινε γραμματόσημο, μάρκα σοκολάτας, μάρκα τσιγάρων, σκυλοτροφή και τέλος – τι τιμή – το 1997 μετά 40 χρόνια από την πτήση της στο θάνατο, στο μνημείο πεσόντων αστροναυτών κοντά στη Μόσχα, τοποθετήθηκε με ευλάβεια η φωτογραφία της!

«Την χάιδεψα και έκλαψα και ζήτησα να μας συγχωρέσει», θυμήθηκε χρόνια μετά η ρωσίδα βιολόγος Adilya Kotovskaya… Πάντα οι άνθρωποι δακρύζουν για τα εγκλήματά τους και ζητούν συγγνώμη, αφού τα πράξουν. Άλλωστε αν δεν αμαρτήσεις πώς θα αγιάσεις; Ε;