Έτσι την «έβρισκαν» οι αρχαίοι Έλληνες: Παλλακεία, πορνεία και παιδεραστία – Οι σ@ξουαλικές συνήθειες στην αρχαία Ελλάδα

Αρκετά παράξενα φαίνεται πως την «έβρισκαν» οι Αρχαίοι Έλληνες. Παλλακεία, πορνεία και παιδεραστία ήταν μερικές από τις γενετήσιες πράξεις και τις σεξουαλικές συνήθειες στην Αρχαία Ελλάδα. Με την ευκαιρία, δείτε ποια ήταν τα μπινελίκια που έριχναν.

Η μοιχεία χειρότερη από το βιασμό

Η αυστηρότητα που επικρατούσε γύρω από το θέμα της μοιχείας φαίνεται λίγο περίεργη. Η αποπλάνηση της γυναίκας κάποιου άλλου θεωρούταν χειρότερη και από τον βιασμό. Αυτό οφειλόταν στην κοινή πεποίθηση ότι η γυναίκα ήταν «ιδιοκτησία» του άντρα της και επομένως η μοιχεία ήταν μια μορφή κλοπής.

Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, η πράξη της μοιχείας “απαιτούσε” από τον άντρα να εκδικηθεί, ενώ ο βιασμός όχι.

Ένας σύζυγος, λοιπόν, που έπιανε έναν άλλο άντρα με τη γυναίκα του, είχε το δικαίωμα να του επιβάλλει μία οποιαδήποτε τιμωρία -από δημόσιο διασυρμό μέχρι εκτέλεση.

Ο βιασμός θεωρούταν επίσης ανήθικος, αλλά αν η γυναίκα ήταν ανύπαντρη δεν θεωρούταν και τόσο σοβαρό έγκλημα. Άλλωστε, η σεξουαλική επίθεση είναι πολύ συχνή στην ελληνική μυθολογία με πολλούς θεούς να εξαπατούν τις γυναίκες και να τις ρίχνουν στο κρεβάτι, «δημιουργώντας» ημίθεους. Οι μύθοι αποδεικνύουν ότι στο μυαλό τους ο βιασμός δεν ήταν κάτι το τόσο επιλήψιμο.

Παλλακεία

Η Παλλακεία, ήταν θεσμός που ίσχυε παράλληλα με τον γάμο, και που σήμαινε τη χωρίς γάμο συμβίωση άνδρα και γυναίκας.

Για τις ελεύθερες γυναίκες, αντίθετα από τους άνδρες, η σεξουαλική επικοινωνία επιτρεπόταν αποκλειστικά μόνο μέσα στο γάμο. Η παλλακεία αν και δεν ήταν νομιμοποιημένος γάμος πολιτών, εν τούτοις είχε de facto νομιμοποίηση και σε μερικά σημεία αντιμετωπίζονταν από τη νομοθεσία σαν νόμιμος γάμος. Νομικά, μόνο η σύζυγος έπαιρνε την κοινωνική θέση του άνδρα, αλλά η παλλακίδα είχε από τον νόμο την ίδια προστασία με τη σύζυγο σε περιπτώσεις προσβλητικής συμπεριφοράς προς το πρόσωπό της.

Όργια με κάθε ευκαιρία 

Οι αρχαίοι λάτρευαν το κρασί, με αποτέλεσμα το συμπόσιο να ήταν ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια της κουλτούρας τους. Από 14 έως 27 άνδρες μαζεύονταν σε ένα δωμάτιο, ξάπλωναν στα ανάκλιντρα και ξεκινούσαν τις βαθιές πνευματικές συζητήσεις. Ωστόσο, πολύ συχνά, δεν περιορίζονταν μόνο σε αυτές…

Οι μεγάλες ποσότητες αλκοόλ, η μουσική και τα drinking games μπορούσαν να κάνουν την κατάσταση να ξεφύγει. Πολύ συχνά οι μουσικοί και οι υπόλοιποι performers που προσλαμβάνονταν για το συμπόσιο, κατέληγαν σε σεξουαλικές περιπτύξεις με τους επισκέπτες. Και παρόλο που οι γυναίκες γενικά δεν επιτρέπονταν στο συμπόσιο, υπήρχαν φορές όπου high class πόρνες προσελήφθησαν για πολύ ειδικούς καλεσμένους.

Πορνεία

Στην ελληνική αρχαιότητα, το φαινόμενο της πορνείας σε ορισμένες πόλεις ήταν ενίοτε περιστασιακό και χωρίς ανταλλάγματα, αλλά σε άλλες αποτελούσε πηγή εισοδήματος.

Η πορνεία λειτουργούσε σε μεγάλο βαθμό, ως ρυθμιστής των ανικανοποίητων και επιθετικών σεξουαλικών ορμών, προς προστασία της κοινωνικής τάξης, διότι κρατούσε π.χ. τους ακόμη άγαμους μακριά από τις θυγατέρες και τις συζύγους των αστών. Επιπλέον, οι Ελληνίδες πόρνες, οι εταίρες, ως οι μόνες γυναίκες, που είχαν εισέλθει στη δημόσια ζωή, έπαιζαν σπουδαίο ρόλο στις ανδρικές συντροφιές, και καλλιεργούνταν ως σημαντική διασκέδαση για τους άνδρες. Οι πόρνες, πολύ συχνά ήταν δούλες (υπηρέτριες, αυλητρίδες, χορεύτριες), απαραίτητη συντροφιά στα συμπόσια, όπου ενδεχομένως να προέκυπτε η προώθησή από τον κύριό τους στην αγκαλιά κάποιων από τους συμμετέχοντες.

Η πρώτη νύχτα του γάμου στην Σπάρτη

Την πρώτη νύχτα του γάμου στην Σπάρτη, η γυναίκα θα έπρεπε να φέρνει λίγο σε άντρα καθώς οι πρώτες σεξουαλικές εμπειρίες του γαμπρού ήταν συνήθως με συνομηλίκους του, όσο εκπαιδεύονταν στην Αγωγή. Έτσι η νύφη αναγκαζόταν να ξυρίσει το κεφάλι της και να εμφανιστεί πιο αρρενωπή πριν κοιμηθούν μαζί για πρώτη φορά, προκειμένου να φέρνει περισσότερο στους προηγούμενους συντρόφους του συζύγου της.

Οι νύφες φορούσαν αντρικά ρούχα και ξάπλωναν με τα σανδάλια τους στο κρεβάτι, βοηθώντας τον σύζυγο να συνηθίσει στη νέα κατάσταση. Πίστευαν τότε ότι με αυτόν τον τρόπο η μετάβαση στις ετεροφυλοφιλικές σχέσεις θα γινόταν πιο ομαλά.

Παιδεραστία

Ο όρος παιδεραστία περιέχει τις δύο έννοιες παις (=παιδί) και έράν (=αγαπώ, ποθώ). Ενώ ο όρος “παις” σημαίνει γενικά είτε το αρσενικό είτε το θηλυκό παιδί, εντούτοις, στην περίπτωση αυτή αναφέρεται μόνο στο αγόρι και συγκεκριμένα σ’ εκείνο που βρίσκονταν προς το τέλος της εφηβείας.

Ο σύνδεσμος αυτός, ήταν μια ιδιαίτερη μορφή “ερώμενης” συμπεριφοράς, στην οποία κύριος στόχος ήταν η διαπαιδαγώγηση του εφήβου από τον ενήλικο άνδρα που όφειλε να διδάσκει το αγαπημένο του αγόρι πρότυπα συμπεριφοράς και να του δίνει μέτρα αξιών για τη ζωή του. Καθώς η αγωγή σε πολλές περιπτώσεις δεν δινόταν από δημόσια σχολεία αλλά βρισκόταν στα χέρια των ιδιωτών, στο πλαίσιο αυτό ο εραστής, όφειλε να παιδαγωγεί τον νεαρό ώστε να γίνει όμορφος και καλός άνθρωπος (καλοκαγαθία), ένα πρότυπο αρετής που περιελάμβανε σωματική ομορφιά, ηθική, μόρφωση και σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Ως προς τον παιδαγωγικό σκοπό της παιδεραστίας, τα κείμενα της ελληνικής γραμματείας δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία. Στο κείμενο Ερωτικός του Πλουτάρχου γίνονται σαφείς αναφορές για το σεξουαλικό χαρακτήρα που υπήρχε στη σχέση μεταξύ Εραστή και Ερωμένου.

Παράξενο το φιλί σε γυναίκα

Σε κάνει να αναρωτιέσαι λίγο γιατί η φαινομενικά φυσιολογική πρακτική του φιλιού θεωρούταν παράξενη -τουλάχιστον κάτω από ορισμένες συνθήκες- στην αρχαία Ελλάδα. Για παράδειγμα, το φιλί ως μορφή χαιρετισμού θεωρούταν φυσιολογικό, ακόμα και αν χαιρετιούνταν έτσι δύο άνθρωποι που μόλις είχαν γνωριστεί. Παράλληλα, πολλοί άντρες χαιρετούσαν τους συνομηλίκους τους με ένα φιλί στο χέρι ή το μάγουλο πριν από σημαντικές επαγγελματικές συναντήσεις.

Ωστόσο, το να φιλάς τη γυναίκα σου θα μπορούσε να θεωρηθεί ως σημάδι αδυναμίας για έναν άνδρα. Για παράδειγμα, τον Περικλή πολύ συχνά τον επέκριναν φίλοι και αντίπαλοι για το γεγονός ότι φιλούσε τη γυναίκα του στα χείλη δημοσίως. Αυτό συνέβαινε κυρίως γιατί ένα φιλί έδειχνε ισότητα, κάτι απαράδεκτο για τις περισσότερες πόλεις-κράτη.

Ταυτόχρονα, αυτή η συνήθεια έδινε την εντύπωση ότι ο Περικλής θα μπορούσε να τεθεί υπό τον σαγηνευτικό έλεγχο της συζύγου του, να γίνει ένα υποχείριό της, πράγμα επίσης απαράδεκτο για έναν πολιτικό άντρα της εποχής.

Η αντισύλληψη το 400 π.Χ

Στην αρχαία Ελλάδα, τα ζευγάρια προσπάθησαν να περιορίσουν το μέγεθος της οικογένειας τους μέσω παράξενων πεποιθήσεων και ψευδοεπιστημωνικών μεθόδων. Μια δημοφιλής μέθοδος ήταν η γυναίκα να φτερνίζεται και να πίνει κάτι κρύο μετά το σεξ. Μια άλλη μέθοδος είχε να κάνει με μια γυναίκα που προσπαθούσε να μπλοκάρει τον τράχηλο της με ένα ξύλο.

Ωστόσο, μια εκπληκτικά αποτελεσματική μέθοδος που χρησιμοποίησαν οι αρχαίοι ήταν η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων ροδιών και χουρμαδιών πριν και μετά το σεξ. Οι σύγχρονες μελέτες έχουν δείξει ότι όντως αυτά τα φρούτα μπορούν να μειώσουν τη γονιμότητα.

Μια αρχαία ελληνική μέθοδος αντισύλληψης που σώζεται με λεπτομέρειες μέχρι τις ημέρες μας ανήκει στον γιατρό Σορονό τον Εφέσιο, ο οποίος έδινε τις εξής οδηγίες:

«Kράτα την αναπνοή σου, κάνε το σώμα σου λίγο πίσω και κράτησέ το εκεί, έτσι ώστε το σπέρμα να μην μπορεί να διεισδύσει στη μήτρα, και τότε αμέσως σήκω και κάθισε κάτω με λυγισμένα γόνατα. Αυτή η θέση θα σου προκαλέσει φτέρνισμα».

Για τον περιορισμό των γεννήσεων να μη ξεχνούμε και τον Αριστοτέλη, που συνιστούσε ως αντισυλληπτικό, ελαιόλαδο ανακατεμένο με εκχύλισμα κέδρου και αλοιφή μολύβδου ή λιβάνι, το οποίο έπρεπε να αλειφτεί στην περιοχή του κόλπου, όπου πέφτει ο σπόρος.

*Με πληροφορίες από το wikipedia.org και το alfavita.gr