Ο Γιάννης Μπέζος μας έδωσε άλλο ένα μάθημα: «Το να σε ξέρουν δε σημαίνει ότι…»
Για ακόμη μια φορά ο ηθοποιός κάνει τη διαφορά
Ο Γιάννης Μπέζος βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή Buongiorno και, ανάμεσα σε άλλα, μίλησε και για την καριέρα του και την πορεία σχεδόν μισού αιώνα στον κόσμο του θεάματος.
«45 χρόνια στο θέατρο, δεν τα μετράω, μου φαίνεται σαν να ήταν χθες. (…) Τώρα ο κόσμος είναι τελείως διαφορετικός, ο χώρος μας είναι πολύ καλύτερος και το κοινό είναι καλύτερο. Τα τελευταία χρόνια διαπιστώνω ότι υπάρχει μια τάση των ανθρώπων, μιλάω για τις θεατρικές σκηνές, να προτιμάει έργα ρεπερτορίου τα οποία είναι πιο απαιτητικά, που παλιότερα δεν τα επισκεπτόταν τόσο πολύ. Σπάνια θα επισκεφτεί θεατής θέατρο για να δει σαχλαμάρα, είτε είναι τον χειμώνα και κυρίως το καλοκαίρι στις περιοδείες. Έχει γίνει πιο απαιτητικό το κοινό και αυτό το εξηγώ ότι έχει μπει μια ηλικία άλλη μέσα στα πράγματα, άνθρωποι που όταν ξεκινάγαμε εμείς ήταν αγέννητοι, οι οποίοι είναι στο παιχνίδι και κάνουν τη διαφορά. Το βλέπω κυρίως στην Περιφέρεια».
«Όλα τα έχω κάνει, και θέατρο και τηλεόραση πάρα πολύ. Η τηλεόραση είναι πάρα πολύ ισχυρό μέσο και κατά κάποιον τρόπο σε αιχμαλωτίζει, δημιουργεί μια εικόνα στους θεατές η οποία δεν είναι αυτή που είσαι και θέλει χρόνο και τρόπο για να μπορέσει να ξεπεραστεί. Είναι άλλη η αποστολή της τηλεόρασης και άλλη η αποστολή του θεάτρου. Το να σε ξέρουν δεν σημαίνει ότι είναι και καταξίωση, το θέμα είναι να σε εκτιμούν για αυτό που είσαι και όχι απλώς να σε ξέρουν», λέει ο ίδιος, αφήνοντας πρόσφατα κι ένα δριμύ κατηγορώ για το μέλλον.
Η αναφορά του Γιάννη Μπέζου περί αποτυχίας
«Καραμπινάτη αποτυχία δεν είχα ποτέ αλλά κάποια πράγματα που δεν πήγαν ιδιαίτερα καλά υπήρχε ένας λόγος που δεν πήγαν και σωστά δεν πήγαν. Ή δεν έγιναν με τον τρόπο που θα έπρεπε ή δεν ήταν και ο χρόνος για να γίνουν. Το θέμα είναι όταν δεν κάνουμε κάτι καλά να καταλαβαίνουμε γιατί δεν γίνεται αυτό. Από την στιγμή που αποφασίζεις να κάνεις αυτήν τη δουλειά είσαι εκτεθειμένος. Δεν με πειράζει, ποτέ δεν ασχολήθηκα με αυτά. Εφόσον εκτίθεμαι δημόσια, θα έχεις και την κριτική ή την καλή ή την κακή. Καλό είναι να κάνουμε μεταξύ μας κριτική η οποία να έχει αντίκρισμα, όχι να το κάνουμε ‘επειδή εγώ θα το έκανα καλύτερα’ αλλά επειδή πραγματικά νοιαζόμαστε για το αποτέλεσμα. Και αυτό θέλει έναν τρόπο για να γίνει. Ότι υπάρχουν αντιπαλότητες, είναι μέσα στο παιχνίδι».