ΑΡΧΙΚΗ GOSSIP

«Βαρύ» πένθος για την Αλίκη Κατσαβού 4.5 χρόνια μετά το θάνατο του Βουτσά: «Ξεκουράσου τώρα, σε αγαπάμε» (photos)

Η συγκινητική δημόσια αναφορά της ηθοποιού

Έχουν περάσει 4.5 χρόνια από τότε, που ο Κώστας Βουτσάς έφυγε από τη ζωή, με την Αλίκη Κατσαβού να βιώνει αυτές τις μέρες ξανά το πένθος για ένα πολύ αγαπημένο της πρόσωπο.

AD: mytest

Συγκεκριμένα, πρόκειται για τη μητέρα της, της οποίας η κηδεία πραγματοποιήθηκε χθες (12/8), με την ηθοποιό να βρίσκει έναν άκρως συγκινητικό τρόπο να την αποχαιρετήσει δημόσια.

Η ανάρτηση της Αλίκης Κατσαβού για τη μητέρα της

«Κοίταζα φωτογραφίες… Διάλεξα μια για τη χθεσινή κηδεία…

Σου χα θυμώσει γιατί καιρό τώρα μου έλειπαν τα αστεία σου, ο δυναμισμός σου, η αγάπη σου για τη ζωή και για εμάς. Το δέχτηκα με συντριβή πως κι οι Θεοί λιγοστεύουν…

Γιατί ήσουν η θεά μου… Ήσουν πάντα το πρότυπό μου για την ομορφιά, την εσωτερική δύναμη και τη μητρότητα!

Είχες για χρόνια την μπουτίκ που ονειρεύτηκες στο Κολωνάκι… Είχες λιώσει παπούτσια να περπατάς στην περιοχή, με εμένα στο καρότσι όπως έλεγες, μέχρι να βρεις ένα χώρο κατάλληλο για να τη φτιάξεις… και τελικά τα κατάφερες. Και μας έπαιρνες μαζί σου, τις δυο σου κόρες, στην Ολλανδία, στην αδελφή σου, για να φέρεις ρούχα για το μαγαζί.

Κι όταν εκεί στην Ολλανδία εξέφρασες την επιθυμία σου να δεις τον φιλέλληνα υπουργό Μαξ Βαν Ντερ Στουλ, κανείς δεν πίστευε ότι θα το καταφέρεις. Τελικά λάβαμε οικογενειακά θερμή υποδοχή από τον υπουργό κι αυτό είναι μια απόδειξη του χαρακτήρα σου.

Έραβες για τη μπουτικ σου μέχρι που έκλεισε. Μα μεγαλυτερο αγχος ειχες όταν μου έραβες το νυφικό μου για τον πρωτο μου γαμο. Από το 2001 μου έραβες για το θέατρο. Οι σκηνογράφοι σε ζητούσαν να πας να ράψεις και γι’ αλλους θιάσους και δεν πήγαινες. Θα τα προσέχω και θα φοράω τα κοστούμια σου, στις παραστάσεις μου, για να θαυμάζουν όλοι το ξεχωριστό ταλέντο σου στη ραπτική. Αυτά θα είναι ένα διαχρονικό μνημείο της αγάπης και της δημιουργικότητάς σου.

Πόσα λίγα σου έδωσε η ζωή Άννα και πόσα πολλά έκανες με αυτά μαμά! Αν είχα τη δύναμή σου…

Μας μεγάλωσες στοργικά την αδελφή μου κι εμένα και μας δίδαξες πολλά. Ξεκουράσου τώρα! Σε αγαπάμε πολύ!

Γεν.11.7.1933

Θαν. 11.8.2024».