Μίλησε ανοιχτά ο Γιάννης Μπέζος για τη Ναταλία Τσαλίκη: «Είμαστε σ’ ένα στάδιο που δεν δικαιολογούμαστε να…»

Μια εκ βαθέων και σπάνια συνέντευξη στην εφημερίδα «Τα Νέα» έδωσαν ο Γιάννης Μπέζος και η Ναταλία Τσαλίκη, αναφερόμενοι μεταξύ άλλων στη σχέση ζωής τους.

Γιάννης Μπέζος – Ναταλία Τσαλίκη: Απόσπασμα της συνέντευξής τους

Σ’ ένα τόσο ευαίσθητο επάγγελμα, όπως αυτό του ηθοποιού, μειώνονται ή μεγαλώνουν οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένα ζεύγος ηθοποιών στον επαγγελματικό του χώρο;

Ναταλία Τσαλίκη: Δεν υπάρχει κανόνας, είναι τελείως προσωπικό το θέμα κι έχει να κάνει με τους ίδιους τους ανθρώπους. Σαφώς είναι πολύ σημαντικό να συζητάμε και να επικοινωνούμε με βάση το αντικείμενο της δουλειάς μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μας κάνει καλύτερους ή χειρότερους όσον αφορά ακριβώς την ίδια μας τη δουλειά. Εχει να κάνει κυρίως με το πώς αντιμετωπίζουμε την ίδια τη ζωή, τους εαυτούς μας ως ατομικότητες τόσο υπαρξιακά όσο και καλλιτεχνικά και κοινωνικά.

Γιάννης Μπέζος: Πρόκειται για μια σχέση που διαβαθμίζεται τις περισσότερες φορές ανάλογα με την ηλικία. Με τη Ναταλία είμαστε μαζί σαράντα χρόνια. Κάναμε μαζί τα πρώτα μας βήματα με αναταράξεις – εννοώ βέβαια στον επαγγελματικό χώρο, όχι στο σπίτι – με πισωγυρίσματα, με αποτυχίες, με επιτυχίες, μπήκαμε στον τομέα της παραγωγής, διακινδυνεύσαμε χρήματα, άλλοτε κερδίσαμε, άλλοτε χάσαμε, όλα αυτά όμως θα έλεγα ότι λειτουργούν συνθετικά, όχι διαλυτικά. Αυτό που έχει πάρα πολλή σημασία δεν είναι τόσο το θέατρο και η τέχνη, είναι το πώς ζεις την καθημερινότητά σου. Το πώς ξυπνάς το πρωί, με ποια ποιότητα κοιμάσαι το βράδυ, με ποιον τρόπο καθόμαστε να φάμε το μεσημέρι, ή με ποιον τρόπο συζητούσαμε με την κόρη μας όταν ήταν μικρή γιατί τώρα δεν μένει πια μαζί μας, όλα αυτά θα έλεγα είναι πολύ πιο ενδιαφέροντα από τα αμιγώς καλλιτεχνικά. Τώρα πια που έχουμε μεγαλώσει, είναι τόσο γοητευτικό το στοιχείο της συνύπαρξης, πέρα από το θέατρο, που είναι σαν μια γιορτή. Δεν υπάρχει πια η αγωνία να κάνουμε οπωσδήποτε επιτυχία. Είμαστε σ’ ένα στάδιο που δεν δικαιολογούμαστε να μην είμαστε πολύ καλά. Οχι μόνο καλά αλλά και δημιουργικά θα πρόσθετα. Να αισθάνεσαι δηλαδή πως δεν σου φτάνει η μέρα σου.