Χορτοφάγος από κούνια ο 2χρονος γιος της Εριέττας Κούρκουλου: «Είναι vegan, δεν του δίνω κρέας»
«Δεν έχει κανένας το δικαίωμα να κρίνει πώς θα επιλέξουμε εμείς να το μεγαλώσουμε»
«Κατά μάνα κατά κύρη» θα μπορούσε εύλογα να ειπωθεί για την Εριέττα Κούρκουλου και τον 2 ετών γιο της, καρπό του έρωτά της με τον Βύρωνα Βασιλειάδη.
Σε μία ανάρτησή της στα social media, είδαμε το γεύμα που τρώει ο μικρός Νίκος, σερβιρισμένο σε ένα υπέροχο οικολογικό σκεύος, που ήταν σε σχήμα ελεφαντάκι.
Υπέρμαχος της vegan διατροφής εδώ και χρόνια, η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση επιλέγει να μη δίνει στον γιο της να φάει κρέας και παράγωγά του. Έτσι, από τότε που γεννήθηκε, ο μικρούλης ακολουθεί τη vegan διατροφή των γονιών του.
Επίσης, η ίδια τον είχε φωτογραφήσει φορώντας ένα κορμάκι με διάφορα ζωάκια και το μήνυμα: «Σεβασμός σε όλους! Γίνε vegan».
Σε άρθρο της στο Vegan Times, η Εριέττα Κούρκουλου είχε μιλήσει για το γεγονός ότι θα μεγαλώσει το παιδί της κατά τη vegan διατροφή:
«Όπως προμηνύει και ο τίτλος, είναι “παιδί ΜΑΣ” και δεν έχει κανένας το δικαίωμα να κρίνει πώς θα επιλέξουμε εμείς να το μεγαλώσουμε. Αυτό ισχύει για την γέννα (φυσικός τοκετός ή καισαρική), την διατροφή του (θηλασμός ή φόρμουλα, ή αν η φόρμουλα θα έχει vegan ή vegetarian D) και τις αξίες που σκοπεύουμε να του μεταδώσουμε. Παρόλα αυτά, επειδή σαν νέοι γονείς είναι λογικό να είμαστε ευάλωτοι στις γνώμες και τις κριτικές τρίτων, θα μοιραστώ μαζί σας τον δικό μου τρόπο αντιμετώπισης, ο οποίος ενδεχομένως να βοηθήσει και εσάς.
“Δεν θα δώσετε στο παιδί σας την επιλογή;”
Υπάρχει κάποιο παιδί το οποίο να “επιλέγει” αυτά που τρώει από την ημέρα που γεννιέται;
Τα παιδιά δεν έχουν έτσι και αλλιώς την επιλογή του τί θα φάνε μέχρι κάποια ηλικία. Σαν μητέρα, μιας και καλούμαι ούτως ή άλλως να αποφασίσω εκ μέρους του παιδιού μου, αισθάνομαι την υποχρέωση να το καθοδηγήσω σε έναν τρόπο ζωής ο οποίος προάγει την προστασία του περιβάλλοντος και τον σεβασμό για κάθε ζωντανό πλάσμα. Η μόνη διατροφή που είναι συμβατή με τις αξίες αυτές, είναι εκείνη που είναι καθαρή από όλα τα ζωικά προϊόντα – με άλλα λόγια, η βίγκαν διατροφή.
Τα πρώτα χρόνια της ζωής μας μαθαίνουμε να κατηγοριοποιούμε τα πάντα γύρω μας. “Ζώο”, “άνθρωπος”, “παιχνίδι”, “έπιπλο”, “φαγητό”. Ανάλογα με την θρησκεία μας, την κουλτούρα που κυριαρχεί στην χώρα όπου μεγαλώνουμε, και τις συνήθειες τις οικογένειάς μας, είναι λογικό αυτή η κατηγοριοποίηση να διαφέρει – μερικές φορές λιγάκι και άλλοτε αρκετά.
Στην Ελλάδα για παράδειγμα, μαθαίνουμε να κατατάσσουμε κάποια ζώα στην κατηγορία του “ζώου συντροφιάς” όπως ο σκύλος, η γάτα και τα χάμστερ, άλλα ζώα στην κατηγορία του “ζώου εργασίας”, όπως τα άλογα και τα γαϊδουράκια – και τα πιο άτυχα από όλα, όπως τα ψάρια, οι αγελάδες, τα πρόβατα, οι κότες και τα γουρούνια, στην κατηγορία του “φαγητού”.
Αυτή η κατηγοριοποίηση δεν έχει κανένα κριτήριο. Κάποια από τα ζώα στην κατηγορία του “φαγητού” είναι αποδεδειγμένα πιο ευφυή από τα ζώα με τα οποία μοιραζόμαστε τα κρεβάτια μας, ενώ σε πολλές ξένες χώρες, ζώα που δεν θα διανοούμασταν εμείς να φάμε – όπως τα άλογα ή οι μαϊμούδες, βρίσκονται στα μενού των πιο ακριβών εστιατορίων.
Όπως μαθαίνουμε λοιπόν από την παιδική μας ηλικία, ότι κάποια ζώα είναι φαγητό και κάποια άλλα όχι, έτσι μπορούμε να μάθουμε ότι κανένα από αυτά τα ζώα δεν είναι φαγητό και ότι είναι συναισθανόμενα όντα, που έχουν σαν εμάς δικαίωμα στην ζωή και θα πρέπει να προστατεύονται από κάθε μορφής εκμετάλλευση.