Κατάθεση ψυχής από Λάκη Λαζόπουλο: «Δεν μου αρέσει να μοιράζομαι τη στεναχώρια μου με τον κόσμο – Ήταν ζόρι συναισθηματικό αυτό που πέρασα…»
«Είναι ανηφορικός ο δρόμος της ζωής. Το φινάλε είναι αισιόδοξο»
Σε μια κατάθεση ψυχής προέβη ο Λάκης Λαζόπουλος στην Ελένη Μενεγάκη, αναφέροντας πως δεν του αρέσει να μοιράζεται τη στεναχώρια του με τον κόσμο και αποκαλύπτοντας πως πέρασε συναισθηματικό ζόρι το τελευταίο διάστημα. Με την ευκαιρία, αυτή είναι η μοναχοκόρη του.
Αναφερόμενος στην ζωή του τα τελευταία χρόνια, είπε:
«Ήταν ζόρι συναισθηματικό αυτό που πέρασα το τελευταίο διάστημα. Όταν περνάς μία συναισθηματική πίεση ζορίζεσαι αλλά δεν έχασα τον έλεγχο. Δεν μου αρέσει να μοιράζομαι τη στεναχώρια μου με τον κόσμο. Θέλω να μοιράζομαι τη χαρά με τον κόσμο. Μπαίνεις σε μια διαδικασία “θύματος” και δεν μου αρέσει.
Ο πόνος μου ανήκει αποκλειστικά και δεν μου αρέσει να τον μοιράζομαι. Ο κόσμος έχει τα προβλήματά του, δεν θέλω να τον επιβαρύνω και με τα δικά μου. Όταν ζωγραφίζω, χάνομαι για ώρες. Όταν πάω στην Πάρο απομονώνομαι και μου αρέσει, είναι ότι πιο θαυμάσιο έχω επιτύχει με τα χρόνια».
«Πιστεύω ότι κόσμος έξω είναι σε μια φάση θυμού που δεν ξέρει από τι του προέρχεται. Είχα βγει έξω πρόσφατα και ξεκίνησαν να τσακώνονται σε νυχτερινό κέντρο. Και στον δρόμο είναι έτοιμοι όλοι, υπάρχει επιθετικότητα. Από τον κορονοϊό νομίζω πως ξεκίνησε αυτό. Κάνουμε τις ίδιες κινήσεις με τα παλιά αλλά χωρίς τα ίδια συναισθήματα με παλιά. Γι’ αυτό υπάρχει και αυτή η βία στα σπίτια, οι γυναικοκτονίες. Δεν είναι καινούργια η βία αλλά εκδηλώνεται πλέον πιο άνετα. Υπάρχει ανάγκη πλέον να βρεις τους ανθρώπους που έχουν το ίδιο συναισθηματικό λεξικό με εσένα».
Επίσης αναφέρθηκε στην μητέρα του, τι είπε:
«Η μάνα μου είχε μια φωτογραφία του πατέρα μου μέσα στην τσάντα και την έβγαζε έξω για να ακούει ο πατέρας μου καλύτερα.
Ακόμα και την τελευταία της στιγμή την έκανα και γέλασε. Δεν γίνεται χωρίς γέλιο να πας πουθενά. Είναι ανηφορικός ο δρόμος της ζωής. Το φινάλε είναι αισιόδοξο. Και έτσι πρέπει να είσαι και στη ζωή. Ακόμα και όταν βάζουμε φωτογραφία κάποιου νεκρού στον τάφο, βάζουμε χαμογελαστή».