Άντζελα Δημητρίου: «Δε μιλούσα για τρεις μήνες, ήταν μια δύσκολη επέμβαση» – Το δράμα που πέρασε με την φωνή της (video)

Μία εκ βαθέων συνέντευξη στην εκπομπή «Στούντιο 4» έδωσε η Άντζελα Δημητρίου, αναφερόμενη μεταξύ άλλων στη δύσκολη επέμβαση που υποβλήθηκε στις φωνητικές χορδές.

Η αποκάλυψη της Άντζελας Δημητρίου για την επέμβαση στις φωνητικές χορδές

«Έκανα μια επέμβαση, πριν από μερικά χρόνια, που είχα πρόβλημα με τις φωνητικές μου χορδές και τις έφτιαξα. Όπως κάνουν όλες. Όταν ξαναβγήκα με τον Γιώργο Μαζωνάκη, που ήμουν στο Έναστρον, όλοι μου έλεγαν “τι έκανες;”. Τους είπα, λοιπόν, ότι είχα πρόβλημα μεγάλο», ανέφερε αρχικά.

Δείτε επίσης: Συγκίνηση για Άντζελα Δημητρίου και Όλγα Κιουρτσάκη: Η τρυφερή στιγμή που συστήνει τη νεογέννητη κόρη της στην πρόγιαγια της

«Με την πάροδο του χρόνου φθείρονται και οι χορδές, φυσικό και επόμενο είναι και έπρεπε να κάνω αυτή την επέμβαση και την έκανα και πέτυχε πάρα πολύ, έγινε άλλη φωνή. Ήταν μια δύσκολη επέμβαση και για τρεις μήνες δε μίλαγα, μόνο έγραφα. Έγραφα και έσβηνα και κάποια στιγμή είπα: “εάν δε μιλήσω, θέλω να πεθάνω”. Έτσι τους έλεγα. Ήθελα να πω “μαμά”, για να φωνάξω τη μάνα μου και όλοι μου έλεγαν ότι δεν έπρεπε να μιλήσω καθόλου», πρόσθεσε.

«Όταν, λοιπόν, τελείωσα τη θεραπεία μου και πήγα στον γιατρό μού είπε: “Τώρα θα μιλάς, αλλά σιγά στην αρχή, χωρίς να φωνάζεις”. “Τραγούδι;” τον ρώτησα και μου είπε να κάνω υπομονή και να ξεκινήσω μαθήματα φωνητικής», είπε, μεταξύ άλλων, η Άντζελα Δημητρίου.

«Λύγισε» η Άντζελα Δημητρίου για τον γιό της: «Το παιδί μεγάλωσε θεωρώντας με ξαδέρφη του» (video)

Δεν έκρυψε τη συγκίνησή της η Άντζελα Δημητρίου στην εκπομπή, Στούντιο 4, όταν αναφέρθηκε στον γιο της, Βαγγέλη, και πώς του αποκάλυψε την αλήθεια.

Με την ευκαιρία, δείτε τα συγκινητικά λόγια της τραγουδίστριας για τον Βασίλη Καρρά.

Όπως είπε, έκανε τον γιο της όταν ήταν 15 ετών, με αποτέλεσμα η θεία της να τον υιοθετήσει και αυτό το μυστικό να μείνει κρυμμένο για 27 ολόκληρα χρόνια.

«Πάντα μέσα μου είχα ένα “αχ και ένα βαχ” αλλά ποτέ δεν το έλεγα προς τα έξω. Γιατί να μην έχω έναν άνθρωπο να με καταλαβαίνει, γιατί στη δουλειά μου να τρώω τόσο μπούλινγκ. Η δύναμή μου ήταν ότι κάποια στιγμή αυτό το παιδί έπρεπε να μάθει ποια είναι η μάνα του. Αυτό το παιδί από την κλινική έφυγε χωρίς τη μάνα του, πήγε σε άλλο σπίτι, υιοθετημένο. Τον πρόσεχα από μακριά πάντα, όλα τα χρόνια. Όταν απολύθηκε και ήρθε και με βρήκε με τη γυναίκα του… Με είχε σαν ξαδέρφη του. Δεν ήξερε τίποτα!

Ήθελα να του το πω γιατί η θεία μου έφυγε από καρκίνο. Όταν έφυγε, θεώρησα καλό να του πω όλη την ιστορία. Ότι ένα μικρό κοριτσάκι που το έλεγαν Αγγελική πήγε στην Κρήτη έγκυο, έμεινε ένα μήνα στην κλινική να το γυρίσει. Και αυτό το παιδάκι το λένε Βαγγέλη. Πιάνεται από την καρέκλα και μου λέει “Θέλω να μου πεις ποιος είναι ο πατέρας μου”. Τον πήρε τηλέφωνο, μίλησαν, τον πήγαμε μαζί στην εκκλησία όταν παντρεύτηκε. Του είπε “Δεν πρέπει να είσαι καλός άνθρωπος γιατί δεν εκτίμησες αυτή τη γυναίκα που με γέννησε”. Το υιοθέτησε η αδελφή της μητέρας μου. Νόμιζε ότι ο πατέρας του ήταν ο θείος μου. Αφού πέθανε η θεία μου, του είπα όλη την ιστορία. Τον πήγαμε στην εκκλησία μαζί με τον πατέρα του, κάναμε έναν πολύ ωραίο γάμο. Έχω δύο εγγόνια, η μία είναι 24 ετών και έχει το όνομά μου και ο εγγονός μου απολύθηκε από φαντάρος και είναι στην Γερμανία. Τους βλέπω όποτε μπορώ».

«Όταν είπα την αλήθεια στον γιο μου, ένιωσα ότι έφυγε ένα βάρος από πάνω μου. Η μάνα μου δεν μπορούσε να το πει στον Βαγγέλη γιατί ένιωθε ενοχές. Από την άλλη, έπρεπε σαν καλή μάνα να του το πω. Απελευθερώθηκα! Η Όλγα στην αρχή είχε σοκαριστεί γιατί όλα τα χρόνια μου ζητούσε αδελφάκι και ξαφνικά της φέρνω ένα μεγάλο παιδί και να της πω ότι είναι αδέλφια. Το Ποια θυσία είναι γραμμένο για τον γιο μου. Και το Δύο φωνές είναι για την κόρη μου».