Η μεγάλη αγάπη της Λουκίας Πιστιόλα: «Ο Μπέζος είναι γενναιόδωρος, υποστηρικτικός, φίλος με κεφαλαίο Φ»
«Φίλος ακριβός και σταθερός χρόνια»
Τη μεγάλη της αγάπη για τον Γιάννη Μπέζο είχε τονίσει στο παρελθόν η Λουκία Πιστιόλα, αναφέροντας πως ο ηθοποιός είναι γενναιόδωρος, υποστηρικτικός και φίλος με κεφαλαίο Φ.
Άραγε η αγαπημένη ηθοποιός πώς επιλέγει τους ρόλους της;
«Με μόνο κριτήριο τους συνεργάτες μου. Το θέατρο είναι πάνω απ’ όλα και πέρα απ’ όλα σχέση. Σχέση αληθινή, ζωντανή επί σκηνής με τον συμπαίκτη σου. Αλλιώς δεν αφορά κανέναν», εξήγησε. Παράλληλα, δείτε τι αποκάλυψε για τον Πέτρο Φιλιππίδη.
«Υπάρχει εξέλιξη από την Ελένη του Δόγγανου (σ.σ: στο πλάι του Γιάννη Μπέζου, στο σίριαλ “Εκείνες κι Εγώ”) στην Ιριδα του Αξιώτη. Είναι άλλωστε μια πορεία 22 ολόκληρων χρόνων. Τα κόκκινα μαλλιά έγιναν ξανθά για να μη βάφω συχνά τα λευκά επειδή αντιπαθώ τα κομμωτήρια .Πολύ σοβαρή εξέλιξη! Δεν επέλεξα ως Ελένη τον Δόγγανο, επέλεξα τον Γιάννη Μπέζο, φίλο ακριβό και σταθερό χρόνια. Δεν επέλεξα την Ιριδα, επέλεξα τον Βασίλη Τσελεμέγκο για την ευγένεια, την ηρεμία και την αξιοσύνη του. Οι ρόλοι με βοηθούν να γνωρίσω καλύτερα την ανθρώπινη φύση και τον εαυτό μου, οι άνθρωποι όμως που δουλεύω μαζί τους με εξελίσσουν κι αυτό έχει τη μεγαλύτερη σημασία.
Απ’ τα γυρίσματα του “Εκείνες κι Εγώ”, αυτό που θυμάμαι πολύ καλά είναι η γενναιοδωρία του Γιάννη. Σε όλα τα επίπεδα, και στο θέατρο και στην τηλεόραση, ο Μπέζος είναι γενναιόδωρος, υποστηρικτικός, φίλος με κεφαλαίο Φ. Και εντός και εκτός σκηνής.
Οσο για την Έξαψη, η χαρά μου είναι η συνάντηση με παλιούς, αγαπημένους συνεργάτες: τον Βασίλη, τον Γιάννη Δασκαλοθανάση, τα παιδιά του συνεργείου, τον Κώστα Κόππα, τον Νίκο Πουρσανίδη και συναδέλφους που δεν είχα δουλέψει μαζί τους αλλά θαύμαζα και εκτιμούσα. Αν το αποτέλεσμα μιας παράστασης στο θέατρο έγκειται στην καλή χημεία και συνεργασία των ηθοποιών επί σκηνής, στην τηλεόραση υπάρχει μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων που στηρίζει τον ηθοποιό και από αυτούς εξαρτάται, εν πολλοίς, η καλή ή κακή απόδοση του ρόλου του. Είναι οι κρυφοί ήρωες του κάθε συνεργείου που πάντα ευχαριστώ για τον κόπο τους μέσα από την καρδιά μου».
Υπάρχει άραγε κάτι που θα επέλεγε να διορθώσει αν μπορούσε σήμερα; «Θα ήθελα μόνο να υπάρξουν φωτισμένοι δάσκαλοι που θα εμπνεύσουν τα παιδιά και θα τους ανοίξουν δρόμους στην ομορφιά και στο φως. Ευσεβής πόθος!», ομολογεί.