Άννα Φόνσου: «Του έκανα πρόταση γάμου έξω από το Δαφνί. Μόλις μου είπε το “όχι”…» (video)

Μία εκ βαθέων συνέντευξη έδωσε η Άννα Φόνσου, καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4», όπου μεταξύ άλλων εξομολογήθηκε τον τον έρωτα της ζωής της.

«Μετά το Αγοροκόριτσο έκανα άλλες 4 ταινίες και έκαναν επιτυχία. Εγώ δεν είχα πάρει σοβαρά τον κινηματογράφο, ήθελα το θέατρο. Τώρα που αποφάσισα να ασχοληθώ με το θέατρο, θυμάμαι τον Ροντίρη. Εκτός από το Μοναχή μου παλεύω, γιατί αν ζούσε ο Τάκης δε θα πάλευα μοναχή μου. Είχαμε χωρίσει χωρίς διαζύγιο. Μου έλεγε ότι δε θα ξαναπαντρευτεί. Ούτε εγώ ήθελα. Και εγώ και ο Τάκης αναρωτηθήκαμε γιατί χωρίσαμε. Μια φορά τσακωθήκαμε και του λέω “Δε θέλω να σε ξαναδώ”. Και μου λέει “κάνε αυτό που θέλεις”. Και έφυγα, δεν ξαναγύρισα. Σέβομαι πολύ τον γάμο και τα παιδιά. Τώρα κατάλαβα ότι η οικογένεια είναι πολύ σοβαρό πράγμα και εγώ δεν είχα τα κατάλληλα προσόντα. Δε θα μπορούσα να είμαι παντρεμένη. Πρέπει να είσαι αφοσιωμένη, να μην τον εγκαταλείψεις. Να είσαι πάντα υπ’ ατμών, να σε κρατήσει και να τον κρατήσεις τον άλλον άνθρωπο.

Δείτε επίσης: Ξέσπασε ο Σταμάτης Γαρδέλης: «Ε λοιπόν το Δαφνί δεν είναι ένα τρελάδικο – Αναθεωρώ τις απόψεις μου» (video)

Ο Τάκης είναι ένας από τους έρωτες της ζωής μου. Έχω σκεφτεί ποιος είναι ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής μου, αλλά δε θέλω να το πω το όνομα. Δεν ήθελε να με παντρευτεί, μάλλον με θεωρούσε επιπόλαια. Τα είχε όλα! Ήταν γιατρός, ήταν συγγραφέας, ήταν χαριτωμένος, ήταν μορφωμένος. Με έβαλε σε άλλους δρόμους, στους δρόμους της γνώσης. Δεν ήταν σπασίκλας! Ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που του έκανα πρόταση γάμου και ήμασταν στο Δαφνί και μου λέει “Σε ωραίο μέρος μου το είπες για να σε πάρουν μετά”. Μόλις μου είπε “όχι”, του είπα “Σταμάτα. Πάρε τη βαλίτσα σου και κατέβα από το αυτοκίνητό μου”. Χωρίσαμε, παντρεύτηκε μία φίλη μου μετά και γίναμε φίλοι».

«Οι άντρες που παντρεύτηκα τους άρεσε ο χαρακτήρας μου, η τρέλα μου. Ο Τάκης ήθελε να είμαστε συνέχεια οι δυο μας, με είχε εκνευρίσει. Σε ορισμένα πράγματα δίνω σημασία και τα άλλα τα περνάω και αυτό το θεωρώ επιπολαιότητα. Δεν μπορώ να ενδιαφερθώ το ίδιο με έναν άνθρωπο που πονάει και έναν που μπορεί να βρει γιατρό γιατί έχει χρήματα. Σε καλό μου βγήκε η επιπολαιότητα. Δε μου αρέσει η κοσμική ζωή. Παλιά είχα μπλέξει με άντρες που τους άρεσε η κοσμική ζωή. Εμένα μου άρεσαν τα μπουζούκια ή η κλασική μουσική. Έχω το δικαίωμα να τους κρίνω.

Θύμωσα όταν είδα ότι κανείς δεν ασχολήθηκε με το Πολυτεχνείο, που το είχα ζήσει κιόλας. Εκείνη τη μέρα δεν πας να διασκεδάσεις, ενώ παιδιά στην ηλικία σου σκοτώθηκαν. Αυτό μπορώ να τους κρίνω και να πω “δεν ξαναβλέπω”».