«Ήταν στο νοσοκομείο…»: Ρίγη συγκίνησης με τον Σπύρο Παπαδόπουλο

Ο Σπύρος Παπαδόπουλος πήγαινε κάθε μέρα στο νοσοκομείο. Τι έκανε εκεί; Η αποκάλυψη ήρθε στο φως αρκετό καιρό μετά.

Συγκεκριμένα, πριν καιρό, η Άβα Γαλανοπούλου, αναφέρθηκε στον παρουσιαστή και ηθοποιό, αποκαλύπτοντας, ότι ό ίδιος ήταν δίπλα στον Τάκη Σπυριδάκη μέχρι το τέλος, παρά τη δική του μάχη με τον καρκίνο, για την οποία είχε μιλήσει ανοιχτά.

“Ο Σπύρος στηρίζει κόσμο και δεν το συζητάει καθόλου. Εγώ δεν ήξερα ότι ο Τάκης Σπυριδάκης ήταν άρρωστος, δεν είχα πάρει χαμπάρι. Και βλέπω μια συνέντευξη και κατέρρευσα γιατί έμαθα ότι είναι άρρωστος, αλλά το είχε ξεπεράσει το χρυσό μου, έτσι νόμιζε.

Και είπε ότι ο Σπύρος πήγαινε κάθε βράδυ και καθόταν σιωπηλά απ’ έξω, να αισθάνεται ότι του κάνει παρέα. Δεν τον ήξερε προσωπικά. Ποιοι τα κάνουν αυτά; Ελάχιστοι άνθρωποι. Και αυτό που τα κάνουν δεν τα λένε, έτσι πρέπει”, είχε πει η Άβα Γαλανοπούλου.

Σπύρος Παπαδόπουλος: “Kινδύνεψα να πεθάνω…” – Απίστευτη αποκάλυψη

Μια σπάνια συνέντευξη του Σπύρου Παπαδόπουλου ανακάλυψε το Athensmagazine.gr με τον παρουσιαστή του ΣΚΑΙ να μιλάει για όλους και για όλα!

Συγκεκριμένα, ο παρουσιαστής, ο οποίος θα ανανεώσει το συμβόλαιό του με το κανάλι, είχε αναφερθεί σε ένα άγνωστο περιστατικό -που είχε συμβεί στο Περιστέρι- όταν είχε πάει σε ένα ταβερνάκι και ο ιδιοκτήτης, του αποκάλυψε πως το άνοιξε για τον ίδιο όταν εκείνος έφτασε μια ανάσα από το… θάνατο!

Όσα είχε αποκαλύψει

“Με πήγανε σε ένα ταβερνάκι κάτι φίλοι, σε ένα μικρό κουτούκι, ζήτημα να χωρούσε 50 ανθρώπους, με ζωντανή μουσική ρεμπέτικα, κάτι πιτσιρικάδες καταπληκτικοί, κάπου στο Περιστέρι.

Έρχεται λοιπόν ο τύπος που το έχει και μου λέει: ‘ξέρεις το μαγαζί αυτό είναι δικό σου’. Του λέω: ‘τί εννοείς;’ Μου λέει: “κοίταξε, εγώ είχα μια μεγάλη επιχείρηση με τζάμια, καθρέφτες κλπ. Έπαθα μια ζημιά στην υγεία μου, κινδύνεψα να πεθάνω, ήμουν στην Εντατική καιρό, όταν με έβγαλαν από την Εντατική, επειδή δούλευα πολύ δεν την ήξερα την εκπομπή, άσε που δε βλέπω καθόλου τηλεόραση, στο δωμάτιο λοιπόν έπαιζε το “στην υγειά μας”, όπα λέω τι είναι αυτό;

Αρχίζω λοιπόν και βλέπω στο ίντερνετ όλη μέρα εκπομπές σου και είπα αν ζήσω, γιατί τα πράγματα ήταν ζόρικα, θέλω να ζήσω αυτό που ζει ο Σπύρος! Να φτιάξω δηλαδή ένα κουτουκάκι, να μαζεύονται φίλοι και γείτονες, να είναι για την πάρτη μας, να περνάμε καλά! Και το ‘φτιαξα μου λέει να, αυτό που βλέπεις, είναι”.

Και πραγματικά ήταν εκεί άνθρωποι της γειτονιάς, όλοι μια παρέα, όπως παλιά και περνούσαμε καλά. Και δες, τυχαία εγώ πήγα σε αυτό το μαγαζί κι έμαθα αυτή την ιστορία! Είχε τα γενέθλια ένας φίλος που το ήξερε, είναι καλή καβαντζούλα, κουτουκάκι στο πουθενά, μας πήγε λοιπόν εκεί.

Αυτή την ατμόσφαιρά είχα να τη ζήσω πολλές δεκαετίες! Αλλά υπήρχε, γιατί ο άνθρωπος αυτός δεν το ‘κανε για να βγάλει λεφτά, το ‘κανε για να περνάει καλά αυτός και οι φίλοι του! Και απ’ ότι έμαθα γίνεται προσκύνημα κάθε βράδυ! Θα κλείσουμε με μια αφιέρωση, αλά παλαιά, ε;”