Έξαλλος ο Δημήτρης Λιγνάδης για τις φήμες παραίτησης από το Εθνικό Θέατρο: «Δεν ξέρω πώς προέκυψε όλο αυτό…»
Οργισμένη η απάντησή του
Έξαλλος ήταν ο Δημήτρης Λιγνάδης σχετικά με τις φήμες, που τον ήθελαν να παραιτείται από το Εθνικό Θέατρο, με τον ίδιο να εκδίδει ανακοίνωση και να αναρωτιέται πώς προέκυψε όλο αυτό.
Μετά την λιτή ανακοίνωση της Υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη που διέψευδε ότι ζήτησε την παραίτηση του Δημήτρη Λιγνάδη από την καλλιτεχνική διεύθυνση του Εθνικού Θεάτρου, εξέδωσε και ο ίδιος ανακοίνωση.
Δημήτης Λιγνάδης: Η απάντησή του για τις φήμες παραίτησης από το Εθνικό Θέατρο
Γράφει χαρακτηριστικά: «Σε σχέση με τις πληροφορίες που διακινούνται τις τελευταίες ώρες, περί δήθεν παραιτήσεως ή απολύσεώς μου από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, θα ήθελα να ενημερώσω υπεύθυνα ότι ουδέποτε υπήρξε παρώθηση, πολλώ δε μάλλον άνωθεν εντολή, προς υποβολή παραιτήσεως από πλευράς μου. Δεν γνωρίζω πώς προέκυψαν αυτές οι φήμες ούτε ποιο σκοπό εξυπηρετούν. Συνεχίζω να ασκώ τα καθήκοντά μου και να λειτουργώ με σκοπό την ευόδωση των στόχων που έχει θέσει το Εθνικό Θέατρο, στις αντίξοες συνθήκες που έχει δημιουργήσει η πανδημία».
Όλα ξεκίνησαν λίγο πριν το μεσημέρι από την ανάρτηση της Ελενας Ακρίτα που επικαλείτο «αξιόπιστες δημοσιογραφικές πληροφορίες» για να γράψει στο Facebook ότι η Λίνα Μενδώνη ζήτησε την παραίτησή του και μάλιστα ότι o Δημήτρης Λιγνάδης δεν εμφανίστηκε σήμερα στο Εθνικό. Η υπουργός διέψευσε την είδηση, ενώ από το Εθνικό εργαζόμενοι βεβαιώνουν ότι από το πρωί βρίσκεται στο γραφείο του σε συσκέψεις. Ο Δημήτρης Λιγνάδης επέλεξε για αυτή την πρώτη του τοποθέτηση επί του θέματος την απευθείας δήλωση, χωρίς εξώδικα ή άλλες διαδικασίες μέσω δικηγόρων.
Σπουδαστές Εθνικού Θεάτρου για εκφοβισμό – κακοποίηση: «Έχουμε βιώσει αντίστοιχα περιστατικά, δεν μιλάμε λόγω φόβου»
Ο Σύλλογος Σπουδαστών/τριών της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, με ανακοίνωσή του, καλεί φοιτήτριες και φοιτητές που έχουν δεχθεί παρενόχληση να βρουν τη δύναμη να το καταγγείλουν. Με αφορμή τις καταγγελίες κατά του Γιώργου Κιμούλη, ο Σύλλογος καλεί όσους έχουν υποστεί ανάλογα περιστατικά να μιλήσουν.
«Ο “ασκός του Αιόλου” άνοιξε και έφτασε η ώρα να φανερωθούν τα αμέτρητα περιστατικά εργασιακού εκφοβισμού, σεξιστικής βίας, ρατσισμού, ομοφοβίας, τρανσφοβίας, μισοαναπηρισμού, ηλικισμού και αποκλεισμών του θεάματος -έναν χώρο, που αν και φαινομενικά μοιάζει ρόδινος, είναι γεμάτος από ανθρώπους που, εκμεταλλευόμενοι τη θέση ισχύος, μπορούν να υποτιμούν ή ακόμη και να συμπεριφέρονται παραβιαστικά, να εκβιάζουν συναισθηματικά και να παρενοχλούν σεξουαλικά», αναφέρει.
Αναλυτικά η ανακοίνωση των σπουδαστριών και σπουδαστών της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου
«Την Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2021, η συνάδελφός μας Ζέτα Δούκα, με αφορμή την καταγγελία για σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη η Σοφία Μπεκατώρου, αποφάσισε να μιλήσει δημόσια και να καταγγείλει επαναλαμβανόμενη λεκτική και ψυχολογική βία, καθώς και περιστατικό σωματικής επίθεσης σε βάρος της από τον συμπρωταγωνιστή και σκηνοθέτη της παράστασης Γιώργο Κιμούλη.
Ως σύλλογος σπουδαστριών και σπουδαστών της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη και στήριξή μας στις συναδέλφισσες και συναδέλφους: Ζ. Δούκα, Κ. Γερονικολού, Ε. Ρουμελιώτη, Γ. Χρυστοστόμου, Κ. Παπουτσάκη, Φ. Ξυλά, Α. Κωνσταντινίδη, Μ. Πολυχρονίδη, Π. Αναστασοπούλου, Δ. Παπαδήμα, Ε. Μιλιάρη, Α. Μπουρδούμη, Γ. Νιάρρο και Χ. Τζωρτζάκη, καθώς επίσης και στους συναδέλφους φοιτητές και φοιτήτριες της σχολής του Γιώργου Κιμούλη και κάθε άλλο άτομο που έχει δεχτεί αντίστοιχες συμπεριφορές.
Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε και έφτασε η ώρα να φανερωθούν τα αμέτρητα περιστατικά εργασιακού εκφοβισμού, σεξιστικής βίας, ρατσισμού, ομοφοβίας, τρανσφοβίας, μισοαναπηρισμού, ηλικισμού και αποκλεισμών του θεάματος -έναν χώρο που, αν και φαινομενικά μοιάζει ρόδινος, είναι γεμάτος από ανθρώπους που, εκμεταλλευόμενοι τη θέση ισχύος, μπορούν να υποτιμούν ή ακόμη και να συμπεριφέρονται παραβιαστικά, να εκβιάζουν συναισθηματικά και παρενοχλούν σεξουαλικά.
Εμείς οι ίδιες και οι ίδιοι, άλλες περισσότερο, άλλοι λιγότερο, άλλοι ευτυχώς καθόλου, έχουμε βιώσει αντίστοιχα περιστατικά -τα οποία δυστυχώς δεν έχουμε μπορέσει να αρθρώσουμε λόγω φόβου μήπως εμείς κάτι δεν καταλάβαμε καλά και μήπως μελλοντικά στιγματιστούμε.
Αυτό που έγινε μας δίνει ελπίδα ότι κάτι αλλάζει
Η «άγνοια» ενός νέου φοιτητή δεν μπορεί να δίνει πάτημα σε διδάσκοντες να συμπεριφέρονται ως αυθεντίες, κακοποιητικές συμπεριφορές δεν μπορούν να γίνονται αποδεκτές ως μέθοδοι εκπαίδευσης ή ως τεχνικές εξάσκησης νέων δημιουργών. Η βία είναι βία.
Αντιλαμβανόμαστε το πόσο δύσκολο μπορεί να είναι για ένα άτομο που έχει δεχτεί παρενόχληση να βρει τη δύναμη να το καταγγείλει. Γι’ αυτόν τον λόγο, θέλουμε να συνδημιουργήσουμε έναν χώρο, στον οποίο τα άτομα που έχει υποστεί βία θα μπορούν να μιλήσουν κατευθείαν γι’ αυτό, έναν χώρο στον οποίο θα μπορούν να καταγγείλουν, να διεκδικήσουν και να δικαιωθούν.
Σε έναν κόσμο γεμάτο αποκλεισμούς, εμείς ονειρευόμαστε ένα θέατρο συμπεριληπτικό, που λειτουργεί ως χώρος ελεύθερης έκφρασης και δημιουργίας με βάση την ειλικρινή αποδοχή, τον υγιή διάλογο, την ενσυναίσθηση και την αλληλεγγύη. Ποτέ ξανά καμία μόνη. Ποτέ ξανά κανένας μόνος».