Αυτός είναι ο λόγος που οι άντρες αποφασίζουν να χωρίσουν!

Τι γίνεται όταν ένας άντρας αποφασίζει να χωρίσει και δεν μπορεί κανείς να του αλλάξει την γνώμη; Ποιος είναι ο κυριότερος λόγος που παίρνει αυτήν την απόφαση; Είναι ευρέως γνωστό ότι οι άντρες σκέφτονται και πράττουν διαφορετικά από τις γυναίκες και αυτό φαίνεται παντού!

Όπως βέβαια συμβαίνει πάντα με όλα τα ωραία, η περίοδος του…μέλιτος τελειώνει και η καθημερινότητα έχει τον κύριο λόγο. Φυσικά η γνωστή ρουτίνα έρχεται και φωλιάζει ανάμεσά σας, γεγονός που βλάπτει ανεπανόρθωτα τη σχέση. Πόσος χρόνος χρειάζεται για να συνέλθετε από έναν χωρισμό;

Κάτι που έχει παρατηρηθεί εδώ και πολλά χρόνια, είναι το γεγονός ότι οι άντρες, όσο άσχημα κι αν περνούν σε μία σχέση, δύσκολα παίρνουν την απόφαση να χωρίσουν, μιας και η απέχθειά τους σε συγκρούσεις και καυγάδες τους οδηγεί στην αδράνεια.

Παρόλα αυτά, σύμφωνα με έρευνες, υπάρχει ένας πολύ βασικός λόγος για τον οποίο ένας άντρας θα έπαιρνε απόφαση να χωρίσει, και δεν είναι άλλος από την πίεση που θα νιώσει όταν αντιληφθεί ότι η καλή του θέλει να τον αλλάξει.

Ως γνωστόν, οι άντρες ένα θεματάκι με το συγκεκριμένο το έχουν, και μία ευθιξία μη σου πω, οπότε τη στιγμή που θα αντιληφθεί ότι θέλεις να τον φέρεις πιο κοντά στα… πρότυπά σου, έχει φύγει!

Μια 54χρονη παρθέvα εξομολογείται: Πλέον με προσεγγίζουν μόνο άνδρες που έχουν στο μάτι τον μισθό μου!

Στην ηλεκτρονική στήλη My Life in SeΧ του Guardian, η οποία φιλοξενεί κάθε εβδομάδα εξομολογήσεις από αναγνώστες και αναγνώστριες για την σεξουαλική τους ζωή  (φυσικά υπό καθεστώς ανωνυμίας) άνοιξε την καρδιά της μία ώριμη γυναίκα η οποία παραμένει παρθέvα στα 54 της χρόνια.

Η αναγνώστρια του Guardian εξηγεί στην επιστολή της πώς ένας συνδυασμός προσωπικών επιλογών και ατυχίας είχε ως αποτέλεσμα να μην έχει καταφέρει ακόμα να συνευρεθεί με άνδρα, παρά το γεγονός ότι συζούσε για ένα διάστημα με ένα σύντροφο και είχε δεχθεί αρκετές προτάσεις από άλλους, που όμως την άφηναν αδιάφορη.

Διαβάστε παρακάτω την επιστολή της γυναίκας:
 
«Δεν βλέπω το νόημα να κάνει το κανείς χωρίς συναισθηματικό δέσιμο (διαφορετικά γιατί να μην επιλέξεις απλώς να αυτοϊκα νοποιηθείς) και δεν κατάφερα ποτέ να βρω κάποιον που μου έβγαζε αυτήν την οικειότητα και ταυτόχρονα ήθελε να το κάνει  μαζί μου.

Δεν είχα ποτέ πρόθεση να βρεθώ σε αυτήν την κατάσταση ούτε μπορούσα να το προβλέψω.

Αληθινή εξομολόγηση: «Κάνω το απόλυτο κρεβάτι με τον ξάδερφο του άνδρα μου»!

‘Ημουν πιστή Χριστιανή και δεν πίστευα στον έρωτα εκτός γάμου. Διατήρησα αυτά τα πιστεύω μέχρι που έφτασα τα 30, ούσα πεπεισμένη ότι κάποτε θα έβρισκα τον ιδανικό. Το βάρος μου ήταν ένα «μείον» στον τρόπο που με έβλεπαν οι άλλοι, όμως αρνητικά λειτούργησε και η εξυπνάδα και η καριέρα μου, που απωθούσαν κατευθείαν τους υποψήφιους γαμπρούς που ήθελαν το πάνω χέρι σε μια σχέση.

‘Οταν έφτασα τα 30 αποφάσισα να συζήσω με έναν άνδρα, αλλά δεν ήμασταν ποτέ επίσημα μαζί και, παρότι μοιραζόμασταν το ίδιο κρεβάτι, δεν κάναμε ποτέ έρωτα. Στα 40 μου έκανα αυτό που παλιότερα θεωρούσα αδιανόητο και ζήτησα από μερικούς εργένηδες γνωστούς μου, τους οποίους ήξερα περίπου έναν χρόνο και με τους οποίους τα πήγαινα καλά να κάνουμε σεξ, ωστόσο έλαβα αρνητική απάντηση.

 Αληθινή εξομολόγηση: “Η κόρη του άντρα μου είναι κακομαθημένη και δεν την θέλω στο σπίτι μου!”

Αρκετοί φίλοι μου είχαν διαμορφώσει την άποψη ότι είμαι λεσβία. Λόγω της ατυχίας μου με τους άνδρες, αναλογίστηκα αυτήν την προοπτική αλλά μετά από μερικούς μήνες «έρευνας αγοράς» συμπέρανα ότι δεν με ελκύουν καθόλου οι γυναίκες.

Αυτές τις μέρες, οι μόνοι άνδρες που με φλερτάρουν είναι πάνω από 65. Πολλοί δείχνουν να ενδιαφέρονται απλά και μόνο για ένα άτομο με μισθό, ώστε να συμπληρώσουν τη σύνταξή τους. Δεν έχουν στο μυαλό τους τη ρομαντική σχέση.

Το χειρότερο είναι όταν κάποιοι μου λένε ότι είμαι υπερβολικά επιλεκτική, όπως π.χ. κάποιοι άνδρες που μου την «πέφτουν» τα ξημερώματα, όταν κλείνουν τα μπαρ και γίνονται επιθετικοί όταν τους απορρίπτω.

Πάντως, σε όσους μου λένε ότι πρέπει να ξεφορτωθώ την παλιομοδίτικη ιδέα ότι πρέπει να νιώσεις οικειότητα με κάποιον για να πέσεις μαζί του στο κρεβάτι, η απάντησή μου είναι «καθένας με τα γούστα του». Θα ήθελα να χάσω την παρθεvιά μου αλλά δεν είμαι τόσο απελπισμένη ώστε να υποτιμήσω με αυτόν τον τρόπο τον εαυτό μου».