ΑΡΧΙΚΗ MEDIA & TV

Αυτές είναι οι σειρές που αγαπήσατε μέσα στο 2018!

Η τηλεόραση του 2017, εκτός από πλούσιο θέαμα, προσέφερε στο κοινό της μια μεγάλη γκάμα συναισθημάτων και εικόνων.

AD: mytest

Σε λιγότερο από δεκαπέντε ημέρες το 2017 θα αποτελεί παρελθόν και θα μείνει για πάντα στην ιστορία ως η χρονιά όπου τα είδωλα και ορισμένοι πολύ βασικοί παίκτες στο πεδίο παραγωγής της ποπ κουλτούρας γκρεμίστηκαν μέσα σε μια νύχτα χάρη σε κάποιον ή κάποιους που άνοιξαν το στόμα τους.
 Ανάμεσα στις ανατριχιαστικές αποκαλύψεις για τη δράση αυτών των ανθρώπων, τις δημοσιογραφικές έρευνες και τις όποιες επίσημες διαδικασίες έχουν διαταχθεί ήδη από τις αρχές, ο κόσμος του θεάματος έχει υποστεί βαριά χτυπήματα. Η πολιτιστική προσφορά των πρωταγωνιστών των σκανδάλων για κανένα λόγο δεν μπορεί να περισώσει ό,τι απέμεινε από τη φήμη τους. Πόσο, όμως, πλήγηκαν τα κανάλια διανομής του έργου τους μέσα από αυτή τη διαδικασία; Οι άνθρωποι σαφώς και καθορίζουν τα μέσα, όμως το μεγαλείο των τελευταίων έγκειται, μεταξύ άλλων, στη δυνατότητα να συνεχίζουν τη λειτουργία τους και μετά από τέτοια σκάνδαλα, απομακρύνοντας τους πρωταγωνιστές τους και προσφέροντας στο κοινό προϊόντα πολιτισμού που μπορούν να κάνουν τη διαφορά στην καθημερινότητά τους.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Προβλέψεις: Ποια ζώδια θα πέσουν σε κατάθλιψη τις γιορτές και ποια… θα περάσουν τα ωραιότερα Χριστούγεννα της ζωής τους!

Η τηλεόραση του 2017 σε σημεία υπήρξε σχεδόν προφητική, κι αυτό χωρίς φυσικά να “πατήσει” πάνω σε κάποια νόρμα (πράγμα έτσι κι αλλιώς αδύνατο από κάθε άποψη), σε άλλα σημεία υπήρξε βαθιά ψυχαναλυτική/ αποκαλυπτική, ενώ πέρα και πάνω από όλα υπήρξε αυτό που οφείλει να είναι εκ της σύλληψής της: ψυχαγωγική με κάθε έννοια.

Οι καλύτερες σειρές κάθε χρονιάς αποτελούν και ζήτημα προσωπικού γούστου. Οι καλύτερες σειρές του 2017 είναι σίγουρα και αυτές που έκαναν τη διαφορά, σε επίπεδο σεναρίου, χαρακτήρων, απόδοσης και, εντέλει, επιμυθίου. Είναι οι σειρές που μας έκαναν παρέα για πρώτη ή επαναλαμβανόμενη φορά, ακριβώς γιατί είχαν να πουν κάτι παραπάνω ή κάτι διαφορετικό από τις άλλες.

Ταξίδι στο χρόνο
Η χρονιά κλείνει με την πολυαναμενόμενη επιστροφή μιας σειράς που ξεκίνησε αθόρυβα τη δουλειά της το 2013. Η 5η σεζόν Peaky Blinders, παρά τις όποιες ενστάσεις που προέκυψαν γύρω από την “πιο-επιτηδευμένη-τον-έχει-καταλάβει-το-πνεύμα-του-Brando-” ερμηνεία του Adrien Brody, απέδειξε πλήρως την υπεροχή της έναντι των άλλων σειρών εποχής που παίζονται αυτή την περίοδο. Δεν είναι μόνο η υποδόρια ροκ φάση της, η εξέλιξη της πλοκής και η εύστοχη ένταξη των ιστορικών γεγονότων της εποχής σε αυτή, αλλά πέραν όλων είναι οι χαρακτήρες της που συνθέτουν ένα από τα καλύτερα τηλεοπτικά δράματα του 21ου αιώνα.

Σε ένα παραπλήσιο μήκος κύματος, με τη διαφορά ότι εκεί οι χαρακτήρες ανέπνεαν, πράγματι, κάποτε στον πραγματικό κόσμο, κινήθηκε το Feud του Ryan Murphy, που κατόρθωσε, όπως μόνο ο ίδιος μπορεί, να παράξει μια “camp φινέτσα” για τη μικρή οθόνη, με το πρωταγωνιστικό δίδυμο των Jessica Lange και Susan Sarandon να ερμηνεύει μοναδικά τους δυο μύθους του Χόλιγουντ, Joan Crawford και Bette Davis αντίστοιχα.

Με το The Deuce, οι George Pelecanos και David Simon μετέφεραν σε οκτώ επεισόδια όλη την εκρηκτική ατμόσφαιρα του Manhattan στα 70s, θίγοντας ζητήματα που έδωσαν σημαντικές αφορμές για την κοινωνική απελευθέρωση που ξεκίνησε να συντελείται σε μεγάλη κλίκματα εκείνη τη δεκαετία. 

To Mindhunter του Joe Penhall, σε παραγωγή David Fincher, κατάφερε να αποδώσει το κλίμα μιας εποχής και μιας επιστημονικής απορίας/ αναζήτησης, με τη συνολική εικόνα να προκαλεί στο θεατή τον γνώριμο “φιντσερικό φόβο” και τους χαρακτήρες να εξελίσσονται, άλλοτε με βελτιώσεις και άλλοτε με παλινδρομήσεις, όπως ακριβώς επιτάσσει η φύση ενός μακροχρόνιου επιστημονικού πειράματος.

It’s a women’s world
Η επιστροφή του Top of the Lake πραγματοποιήθηκε με μια ιστορία εξίσου δυνατή με αυτή της πρώτης σεζόν, στο πλαίσιο της οποίας η πρωταγωνίστρια, την οποία ερμήνευσε ξανά η Elizabeth Moss, ρίχτηκε ξανά σε μια αστυνομική έρευνα που περιέπλεξε το προσωπικό της δράμα. Η μητρότητα, αλλά και η στέρησή της, καθώς και οι ισορροπίες που μπορούν να διαταραχθούν στο πλαίσιο της αναζήτησης της αλήθειας γύρω από επιλογές του παρελθόντος, “κούμπωσαν” στην ιστορία του China Girl με τρόπο που ανέδειξε γλαφυρά όλες τις πτυχές τους, χωρίς σε κανένα σημείο να επιδιώκεται εκ μέρους των δημιουργών, Jane Cambion και Gerard Lee, η φτηνή συγκίνηση που εκ των πραγμάτων προκαλούν τέτοια θέματα.

Σε εντελώς διαφορετικό κλίμα, το The Good Fight των Robert και Michelle King κατάφερε να διαχωρίσει τη θέση του από την Good Wife, ακολουθώντας όμως τις ίδιες αρχές. Γυναίκες και μέλη της μαύρης κοινότητας του Σικάγο που παλεύουν καθημερινά για την επαγγελματική και κοινωνική τους υπόσταση, σε έναν “all white male” κόσμο, με απώτερο σκοπό να εξυπηρετήσουν το κοινό καλό, όσες πτυχές κι αν αυτό διαθέτει μέσα σε μια έννομη τάξη με δεκάδες κουσούρια..

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τρομερά νέα: Δεν φαντάζεστε τι θα συμβεί στο Mega την παραμονή Πρωτοχρονιάς!

Μια άλλη ομάδα από “Gorgeous Ladies”, λιγότερο ακαδημαϊκή, αλλά εξίσου απολαυστική στην παρακολούθησή της, δημιουργήθηκε στο GLOW. Η κωμωδία που παρουσίασε τη δημιουργία μιας ιδιότυπης κοινότητας γυναικών μεσούντος του τρίτου κύματος φεμινισμού στην Αμερική ενέταξε στη δομή της όλα τα προσδιοριστικά στοιχεία των 80s (ακόμα και τον Ψυχρό Πόλεμο), με πρωταγωνιστικό στοιχείο την ίδια τη γυναίκα και την αναζήτηση του νέου της ρόλου στην κοινωνία.

Στο τέλος της χρονιάς, η Amy Sherman-Palladino έφερε στις οθόνες μας το νέο της “παιδί”. Στη σειρά The Marvelous Mrs. Maisel δεν πρωταγωνιστεί απλά η “Lorelai Gilmore των 50s”. Κάτι τέτοιο θα υποτιμούσε τόσο το όλο project, όσο και τις ίδιες τις Lorelai Gilmore και Midge Maisel. Μέσα από οκτώ χορταστικά επεισόδια, η ιστορία της Mrs. Maisel μάς γνώρισε χαρακτήρες “palladin-ικούς” σε όλο τους το μεγαλείο, που αναπτύσσονται και αλληλεπιδρούν στο πλαίσιο μιας πλοκής ταυτόχρονα πρωτότυπης και οικείας. Μια γυναίκα αλλάζει τη ζωή της βήμα βήμα, τολμώντας να κάνει τη διαφορά μέσα σε ένα σπίτι, μια γειτονιά, μια πόλη και μια εποχή που τη θέλει προσηλωμένη στον ορθόδοξο βορειοαμερικανικό ρόλο της. 

“Σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας”
Το 13 Reasons Why δίχασε το τηλεοπτικό κοινό και τους κριτικούς, πρωτίστως λόγω του τρόπου με τον οποίο παρουσίασε την αυτοκτονία, χωρίς να αναπτύξει αρκούντως το ζήτημα της κατάθλιψης. Μέσα από την καλογυαλισμένη εικόνα και τα πολλά ψευτοδιλήμματά του, κατέδειξε τις αντιφάσεις της σύγχρονης κοινωνίας και τις παθογένειές της ακριβώς όπως εκφράζονται καθημερινά, ακούσια ή επιτηδευμένα, τόσο “ζωντανά” σε επίπεδο ανθρώπινων σχέσεων, όσο και ψηφιακά, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Θες να πούμε αλήθειες;
Το Big Little Lies απέδειξε ακόμα μια φορά ότι η φράση “It’s not TV, it’s HBO” δεν έπαψε ποτέ να ισχύει. Nicole Kidman, Reese Witherspoon και Shailene Woodley πρωταγωνίστησαν σε μια ιστορία που ξεκίνησε φαινομενικά ως μια αφήγηση για ευτυχισμένες νοικοκυρές πλούσιων προαστίων και κατέληξε στη λύτρωση πολλαπλών δραμάτων που σιγόκαιγαν για χρόνια μέσα σε πολυτελείς κρεβατοκάμαρες και γυαλιστερές κουζίνες.

Το Crazy Ex-Girlfriend συνέχισε για 3η σεζόν να παρουσιάζει στο τηλεοπτικό κοινό κάθε ζήτημα που καθορίζει τη γυναικεία ψυχοσύνθεση και συνδέεται με τον σύγχρονο φεμινισμό με βασικό του χαρακτηριστικό την αφοπλιστική ειλικρίνεια, μέσα από το χιούμορ και την αφήγηση που δεν διστάζει πουθενά, ιδίως σε θέματα ταμπού για τη γυναικεία σεξουαλικότητα. Αν μια σειρά λέει μόνο αλήθειες για τα πάντα (συγγνώμη, Χριστόφορε Παπακαλιάτη), αυτή είναι το δημιούργημα των Rachel Bloom και Aline Brosh McKenna, που ελπίζουμε να συνεχίσουν το έργο τους για αρκετά χρόνια ακόμα.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ο θάνατος που σόκαρε την Φαίη Σκορδά στον αέρα της εκπομπής! Δεν μπορούσε να το πιστέψει η παρουσιάστρια! (video)

Σε κλίμα αλήθειας και με νεο-ρομαντική διάθεση, το Master of None των Aziz Ansari και Alan Young για μια ακόμα σεζόν παρουσίασε τον τρόπο με τον οποίο ο σύγχρονος άνθρωπος αναζητά την αγάπη και τη συντροφικότητα, μέσα από τις προσωπικές επιτυχίες και αποτυχίες του, και πάντα σε συνάρτηση με τον χώρο όπου κινείται, ένα δομικό στοιχείο της ιστορίας του Dev που αποτυπώνεται στο συνολικό αποτέλεσμα ενδεχομένως και περισσότερο από τους χαρακτήρες.

Πηγή:Lady Like