The Grocery: Κάθε αρχή και δύσκολη;;

Σαββάτο απόγευμα στο νέο mini resto της Σκουφά για φαγητό.

Σκόπευα να το επισκεφθώ κάποια στιγμή και μου δόθηκε λοιπόν η ευκαιρία. Μου άρεσε πάρα πολύ ο χώρος (φωτεινός, προσεγμένος, μικρός και ζεστός, με πολύ ωραίο δάπεδο, λίγες λεπτομέρειες για να μην… φορτώσει και όσα τραπεζάκια χρειαζόταν) αλλά και με μια πρώτη ματιά το μενού (χωρίς πάρα πολλές επιλογές και αυτές ακριβώς που περίμενα να συναντήσω). Ως εδώ όλα καλά. Γιατί από αυτό το σημείο και έπειτα ξεκίνησε μια σειρά… άτυχων (θα ήθελα να πιστεύω) γεγονότων, κυρίως όσον αφορά το service – αλλά όχι μόνο.

Το πρώτο ορεκτικό που παραγγείλαμε ήταν μια λευκή ταραμοσαλάτα η οποία -όπως τουλάχιστον αναγράφονταν στον κατάλογο- (θα) συνοδευόταν από τραγανές πιτούλες. Αντ’ αυτών στο τραπέζι μας κατέφθασαν 2 (δύο) παξιμάδάκια μαζί μ’ αυτήν! Επαναλαμβάνω, δύο παξιμαδάκια! Θεωρήσαμε πως έγινε κάποιο λάθος και ζητήσαμε, τουλάχιστον να μας φέρουν κάποια παξιμαδάκια παραπάνω. Τρεις φορές. Δεν ήρθαν. Ποτέ. Aυτή την κρυάδα ισορρόπησε η πολύ νόστιμη πράσινη σαλάτα με μανιτάρια. Και περνάμε στα κυρίως που δοκιμάσαμε.  Δύο άτομα από τα τέσσερα συνολικά της παρέας επιλέξαμε τα μπιφτεκάκια, τα οποία και ήρθαν πρώτα στο τραπέζι, αρκετή ώρα νωρίτερα από τα πιάτα που επέλεξαν οι υπόλοιποι. Τρία νόστιμα αλλά μικροσκοπικά μπιφτεκάκια, ζουμερά , με λίγο λάχανο (μάλλον) για γαρνιτούρα. Τιμή; €12! Όχι φίλε μου. Υπερεκτιμήμενα θα τα χαρακτήριζα στην καλύτερη. Και είναι τουλάχιστον κρίμα η τραβηγμένη από τα μαλλιά τιμή του εν λόγω πιάτου να επισκιάζει την πραγματικά καλή ποιότητά του. Όπως εξίσου καλά ήταν και τα υπόλοιπα πιάτα: ένα κουσκουσότο με γαρίδες & άνηθο και ένα φιλέτο κόντρα μόσχου (το οποίο ζητήθηκε μέτρια ψημένο και τελικά ήρθε καλοψημένο). Γενικά η κουζίνα είναι ίσως το θετικότερο σημείο του Grocery, πραγματικά αξιόλογη.

Εκ διαμέτρου αντίθετη με το service. Το μεγάλο φάουλ του μαγαζιού. Και εξηγούμαι: αρχικά δεν γίνεται να ζητάμε 3 (τρεις) φορές το κάθε πράγμα μήπως και μας έρθει: Συνέβη με τα παξιμαδάκια που σας προείπα, συνέβη με το τασάκι, συνέβη και με ένα μαχαίρι που έλειπε από την αρχή. Δεύτερον, δεν απαντάς (καλή μου κοπέλα του service) όταν σε ρωτάνε γιατί αργεί το φαγητό, “Δυστυχώς δεν μπορώ να μπω στην κουζίνα να το μαγειρέψω εγώ”! Ναι, αυτό απάντησε! Τρίτον,  όταν επίσης ένας πελάτης σε ρωτά αν μπορεί να μετακινήσει λίγο το τραπέζι για να προστεθεί μια ακόμη καρέκλα, θεωρώ πως πρέπει -εγώ που δεν έχω δουλέψει ποτέ service στη ζωή μου αλλά είμαι σίγουρος πως θα τα κατάφερνα καλύτερα- να τον βοηθήσεις με όποιον τρόπο μπορείς, ευγενικά. Δεν του απαντάς “Μην το σύρετε γιατί θα μας χαλάσετε το δάπεδο”! Enough said όμως και πιστεύω πως καταλαβαίνετε τί συνέβη.

Ανακεφαλαιώνω λοιπόν: Κουζίνα πολύ καλή, τιμές που θα μπορούσαν να είναι καλύτερες και service που χρειάζεται πολύ δουλειά ακόμη. Είναι ωστόσο από τα μαγαζιά που του δίνεις μια δεύτερη ευκαιρία. Άλλωστε, κάθε αρχή και δύσκολη…

Από τον Μπάμπη Δούκα (cdoukas@dousiscom.gr)

ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ