Κατάθεση ψυχής από τον Σπύρο Παπαδόπουλο: «Ο πατέρας μου δεν είχε τρέλα με…»

Ο Σπύρος Παπαδόπουλος γεννήθηκε στον Πειραιά  το 1955 και ζει στα νότια προάστια. Οικείος και απόμακρος συγχρόνως, αγαπάει το θέατρο, τις γυναίκες και τους φίλους του.

Δυσκολεύεται να αποχωρίζεται τους ρόλους του καθώς είναι «παιδιά» του. Έχει έναν γιο από το γάμο του με την Αθηνά Τσιλύρα με την οποία μετά το χωρισμό τους διατηρεί άψογες σχέσεις.

Τα τελευταία χρόνια, ο ίδιος έχει φροντίσει να ανακαινίσει το πατρικό του σπίτι, κάνοντας το ησυχαστήριό του. Έτσι λοιπόν, στη Νάξο περνάει τις περισσότερες καλοκαιρινές ημέρες, κάνοντας βόλτες με το σκάφος του. Ο ίδιος συχνά επιλέγει να επισκέπτεται πιο απομακρυσμένες παραλίες, απολαμβάνοντας μ’αυτό τον τρόπο απόλυτη ηρεμία.

Ο γάμος του με την Αθηνά Τσιλύρα

Ο ίδιος, μέχρι να γνωρίσει τη μετέπειτα σύζυγό του Αθηνά Τσιλύρα, θα κάνει αρκετούς δεσμούς, αλλά άγνωστους προς τους περισσότερους από εμάς. Δεν θέλει να απασχολεί με την προσωπική του ζωή, κάτι που τον κάνει επιφυλακτικό από τότε με τις συνεντεύξεις. Η γνωριμία του με την Αθηνά θα γίνει στο θέατρο. Όπως έχει πει σε συνέντευξή της η πρώην σύζυγός του: «Γνωριστήκαμε σε μια παράσταση. Εγώ πολύ όμορφη, εκείνος πολύ έξυπνος. “Αλλάζουμε”, μου είπε. Και συνέχισε: “Πόσων χρόνων είσαι;”, “Είκοσι επτά”, του είπα. “Τριάντα δύο, κάηκες”, μου απάντησε γελώντας». Στη ζωή θα έρθει ο γιος του Αλέξανδρος, αδυναμία και των δυο τους.

Όταν έπεσαν οι τίτλοι τέλος στο γάμο τους το  διαζύγιο με την πρώην, πλέον, σύζυγό του Αθηνά Τσιλύρα- έπειτα από 25 χρόνια έγγαμου βίου το 2017- ήταν συναινετικό. Παρά τις διαφωνίες που υπήρχαν σχετικά με το μοίρασμα της μεγάλης κοινής περιουσίας, ειδικά για το σπίτι στην Βάρκιζα, οι δυο τους αποφάσισαν να μην δημιουργήσουν εντάσεις και να αφήσουν το δικαστήριο να αποφανθεί ποιος θα πάρει τι.

Η σχέση του Σπύρου Παπαδόπουλου με τον ποδόγυρο

Σε συνέντευξή του είχε πει: “Ο πατέρας μου, δεν είχε τρέλα με τις γυναίκες. Δεν μπορώ να πω ότι είχα ιδιαίτερη επιτυχία στα κορίτσια. Αλλά πάντα υπήρχε μια κοπελίτσα που κάτι της έκανα εγώ με την περίεργη συμπεριφορά μου. Όχι όμως ότι ήμουν ο γκόμενος του σχολείου. Η οικογένεια δεν μου ταιριάζει. Όταν ήμουν οικογενειάρχης όμως ήμουν δακτυλοδεικτούμενος. Και το έκανα γιατί είμαι άνθρωπος του καθήκοντος. Σκέφτομαι πολύ, είμαι ενοχικός”.