Διάσημη πρωταγωνίστρια εξομολογείται: «Τον Γιώργο Μαρίνο τον αγαπούσα και τον μισούσα ταυτόχρονα»

Ποια το δήλωσε;
H Νταίζη Σεμπεκοπούλου αναφέρθηκε στην καριέρα της αλλά και τον αγαπημένο της συνεργάτη Γιώργο Μαρίνο.
Η ίδια ξεκαθάρισε ότι δεν γνωρίζει που βρίσκεται ο καλλιτέχνης και ότι έχει να του μιλήσει πολύ καιρό. Ωστόσο τόνισε ότι ο Γιώργος Μαρίνος είναι ένας άνθρωπος με ιδιαίτερο ταλέντο που ζήλευαν όλοι.
Δείτε επίσης: Αποκάλυψη Κώστα Τουρνά για τη μητέρα του Γιώργου Μαρίνου: «Ήταν ένα σοκ, έτρεχαν τα μάτια…»
Υπάρχουν δουλειές για τις οποίες έχετε μετανιώσει;
Δεν νομίζω. Εκτός από μια, που δεν ένιωθα καλά σε εκείνη τη δουλειά και έφυγα. Έχω δουλέψει πολύ ωραία με πάρα πολύ κόσμο.
Έχετε συνεργαστεί με τον Γιώργο Μαρίνο. Έχετε επαφή;
Δεν έχω επαφή με τον Γιώργο Μαρίνο. Δεν ξέρω τι κάνει, όπως δεν ξέρει κανένας. Ήταν ένα πλάσμα ανώτερο. Ένας άνθρωπος που τον αγαπούσα και τον μισούσα ταυτόχρονα για κάποιο λόγο. Τον έβλεπα στη σκηνή και πραγματικά τον ερωτευόμουν. Είναι τεράστιος καλλιτέχνης. Έχουμε δουλέψει πολλές σεζόν μαζί, πολύ ωραία χρόνια. Θα ήθελα να υπάρχει ο Γιώργος ακόμα, είχε κι άλλα να δώσει.
Ανταγωνισμό έχετε βιώσει στο επάγγελμα;
Δεν το έχω καταλάβει για να σου πω την αλήθεια. Μάθαινα διάφορα αλλά δεν ασχολούμουν. Δεν δίνω σημασία. Με ένοιαζε μόνο να κάνω αυτά που μου αρέσουν.
Η εξομολόγηση του Μαρίνου για τις δύσκολες στιγμές
Να σε ρωτήσω ποια ήταν η οριακή στιγμή για σένα, στην καλλιτεχνική σου ζωή, κάποια στιγμή που, ίσως, είπες «τώρα τα παίζω όλα για όλα»;
Στη δική μας τη δουλειά οι στιγμές αυτές είναι πολλές, δεν είναι μία. Το μόνο που μπορώ να σου πώ, είναι πως η πιό γοητευτική στιγμή της καριέρας μου, είναι η στιγμή που την στήνω. Οπως σου είπα, όταν βγήκα στο τραγούδι, βγήκα γιατί θα έπαιρνα ένα μεροκάματο που θα μου εξασφάλιζε μιά καλύτερη ζωή. Δεν υπολόγισα ότι θα μείνω στην πίστα. Η δουλειά μου ήταν το θέατρο και νόμιζα ότι θα συνεχίσω στο θέατρο. Οταν ανακάλυψα όμως, ότι θα μπορούσα να κάνω αυτή τη δουλειά καλά, έμεινα στο τραγούδι και το πάλεψα. Αγνωστος, χωρίς δίσκους, χωρίς τίποτα. Και άρχισα να έχω επιτυχία. Αυτά τα χρόνια, τα πέντε πρώτα της καριέρας μου, από το 1966 μέχρι το 1970-72, είναι τα πιό γοητευτικά χρόνια, τα πιό έντονα, τα πιό σκληρά, αλλά είναι αυτά που θυμάμαι, και που θα ξαναέκανα τα ίδια αν ξαναγεννιόμουν.