«Ταράκουλο» για την πριγκίπισσα Νταϊάνα – Όσα συνέβησαν στο παλάτι μόλις ανακοινώθηκε ο θάνατός της

Η θλιβερή είδηση για το θάνατος της Πριγκίπισσας Νταϊάνα προκάλεσε παγκόσμια θλίψη. Τι συνέβη όμως στο παλάτι μετά την τραγική ανακοίνωση; 

Ο εκπρόσωπος Τύπου που για 12 ολόκληρα χρόνια προστάτευε τα μυστικά της πριγκίπισσας αλλά και ολόκληρου του παλατιού κάνει για ακόμη μια φορά αποκαλύψεις που σοκάρουν.

Δείτε επίσης: «Απόπειρα κλοπής της σορού…»:Ανατριχιαστικές αποκαλύψεις για τη νεκρή πριγκίπισσα Νταϊάνα

«Η τελευταία φορά που την είδα ζωντανή»

«Ενα αυτοκίνητο με πλησίασε ενώ περπατούσα προς το παλάτι του Κένσινγκτον. Το παράθυρο του οδηγού άνοιξε και συνειδητοποίησα ότι ήταν η Νταϊάνα. Μου χαμογέλασε και με χαιρέτησε όπως έκανε πάντα. Ηταν ευτυχισμένη. Ήξερα ότι επρόκειτο να ταξιδέψει στη Γαλλία για να συναντήσει τον φίλο της, Ντόντι Αλφαγιέτ. Οι δυο τους ζούσαν μια περιπέτεια, που δεν ήταν κάτι παραπάνω από ένα καλοκαιρινό φλερτ.

Δύο εβδομάδες αργότερα, η μνήμη αυτού του χαιρετισμού γυρνούσε στο μυαλό μου ξανά και ξανά, ενώ έβλεπα αποσβολωμένος τις ζωντανές τηλεοπτικές εικόνες ενός παραμορφωμένου αυτοκινήτου στο βάθος μιας σήραγγας στο Παρίσι.

Οι λεπτομέρειες ήταν λιγοστές, αλλά τουλάχιστον ήταν ζωντανή. Ο μπάτλερ της Νταϊάνα, έμπαινε κλαίγοντας μέσα στο διαμέρισμά μου στο Κένσινγκτον, απελπισμένος για ενημέρωση. Αλλά δεν είχα τίποτα παραπάνω να του πω, απ’ ό,τι έβλεπα στην τηλεόραση. Ακριβώς μετά από τρεις το πρωί, χτύπησε το τηλέφωνο. Ηταν η Penny Russell-Smith, γραμματέας τύπου του Παλατιού.

«Έφυγε», ήταν το μόνο που μου είπε. Εκανα ντους, ντύθηκα και πήγα στο γραφείο. Καθώς συνειδητοποιούσα τι είχε συμβεί, ένιωθα συντετριμμένος. Γνώριζα την Νταϊάνα 17 χρόνια. Είχαμε περάσει αμέτρητες ώρες μαζί. Είχαμε γελάσει και είχαμε διαφωνήσει.

Ως εκπρόσωπος τύπου της ίδιας και του Κάρολου, είχε θυμώσει μαζί που πολλές φορές. Αλλά οι καλές μας στιγμές ήταν πολύ περισσότερες. Πώς θα μπορούσε να ήταν νεκρή; Ενιωθα άσχημα αλλά είχα μια δουλειά να κάνω.

Στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ τα τηλέφωνα χτυπούσαν σαν τρελά. Δεν είχαμε τίποτα να πούμε, και υποσχεθήκαμε στους δημοσιογράφους περισσότερες πληροφορίες το πρωί. Τηλεφώνησα σε Windsor Castle, Sandringham και Holyrood House για να τους ζητήσω να κατεβάσουν τις σημαίες τους για να είναι μεσίστιες, σε ένδειξη πένθους. Το ερώτημα ωστόσο ήταν, τι θα κάναμε στο παλάτι του Μπάκιγχαμ.